ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ «ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΝΑΨΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ»

Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί Συνάδελφοι,

Αισθάνομαι ότι καλούμαι να απαντήσω, μ’ ένα ξερό ναι ή μ’ ένα όχι, σε μια σειρά εκβιαστικά, ισοπεδωτικά και ψευδεπίγραφα διλήμματα, που βάζει με το παρόν σ/ν η Κυβέρνηση:

• Θέλουμε αυστηρότερες ή ελαστικότερες διατάξεις, σε σχέση με τον προηγούμενο νόμο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ; Ωραία αντίληψη, πράγματι, για τη Δημοκρατία και τη λειτουργία του Κοινοβουλευτισμού. Σεμνή και ταπεινή…

• Είμαστε με το σ/ν, ή με τη διαπλοκή;

Η κυβέρνηση με το παρόν νομοσχέδιο εξωθεί στα άκρα τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 9 του Συντάγματος, αδιαφορώντας για το κόστος και τις συνέπειες των επιλογών της όχι μόνο σε όρους νομιμότητας, αλλά και αποτελεσματικότητας των πολυδιαφημισμένων διατάξεων που καλούμαστε να ψηφίσουμε. Γιατί, τι νόημα θα έχει η θέσπισή τους, εάν αυτές οι διατάξεις απειλούνται από συνεχείς προσφυγές, διεθνείς και εθνικές δικαστικές εμπλοκές, κατά την εφαρμογή τους;

Η κυβέρνηση φαίνεται να κωφεύει και να αδιαφορεί στις σοβαρές επισημάνσεις της Κομισιόν αλλά και στον κώδωνα του κινδύνου που κρούει η νομική υπηρεσία της Βουλής και πολλοί έγκριτοι συνταγματολόγοι και νομομαθείς.

Αλήθεια εν’ ονόματι ποιών σκοπιμοτήτων τίθενται κ. Υπουργέ πάνω από τα συμφέροντα της χώρας οι κομματικές σας επιλογές;

Όμως αγαπητοί συνάδελφοι είναι, τελικά, αυτές οι διατάξεις αποτελεσματικές για το χτύπημα της διαπλοκής; Αξιοποιούν τη διεθνή εμπειρία καταπολέμησης της διαφθοράς; Κλείνουν πράγματι την πόρτα σε όλες τις σύγχρονες εκφάνσεις της διαπλοκής (δηλ. της παράνομης συναλλαγής πολιτικών με οικονομικά συμφέροντα για αμοιβαίες ωφέλειες) σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο;

• στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν οικονομικά και εκδοτικά μεγαθήρια, ικανά να καταπιούν Κυβερνήσεις και χώρες ολόκληρες, γιατί δεν έχουμε βασικό μέτοχο, τεκμήρια, εξαντλητικές ονομαστικοποιήσεις μετοχών απαγορεύσεις, όπως αυτές που προτείνονται εδω; Δεν θάπρεπε οι ανεπτυγμένες αυτές χώρες να φιγουράρουν πρώτες στη λίστα της διαφθοράς; Γιατί δεν συμβαίνει αυτό; Με ποιο τρόπο το καταφέρνουν;

• πως θα απαντούσε το σ/ν που συζητάμε σήμερα, σε φαινόμενα διαφθοράς όπως αυτό που αποκαλύφθηκε πρόσφατα στην κατά τα άλλα “αδιαφθορη” Γερμανία (Financial Times 16/1/2005) , όπου 373 δημοτικοί σύμβουλοι και βουλευτές της Bundestag βρίσκονταν στη λίστα μισθοδοσίας της Volkswagen; Η Εταιρεία αυτή προφανώς δεν έχει ανάγκη να κατέχει ούτε 1% σε κάποιο ΜΜΕ αφού, αν χρειαζόταν, θα μπορούσε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να το επηρεάσει ή να επηρεάσει απευθείας εκείνους που θάπαιρναν τις κρίσιμες αποφάσεις. Πως θα απέτρεπε το σ/ν που συζητάμε ένα τέτοιο φαινόμενο, που είναι στην καρδιά της διαφθοράς και της διαπλοκής; Η απάντηση είναι πως δεν θα το απέτρεπε, γιατί δεν έχει κανένα σκοπό και στόχο να το αποτρέψει!!!

  Γιατί στόχος της δεν είναι η αντιμετώπιση της διαπλοκής που είναι υπαρκτή και τα όποια προβλήματα ή κενά υπάρχουν. Στόχος της είναι να ελέγξει οικονομικά τον τύπο και τα ΜΜΕ.

  Είναι ένα φωτογραφικό νομοσχέδιο.

  Η κυβέρνηση υποκριτικά ενδύεται τον Μανδύα του τιμητή κραδαίνοντας για λόγους εντυπωσιασμού τη Ρομφαία της διαφάνειας.

  Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και μεγάλα:

  -Γιατί δεν απαντά στα συγκεκριμένα προβλήματα η ανεπαρκής και λακωνική Εισηγητική ‘Εκθεση του σ/ν;

  -Γιατί δεν μας εξηγεί με ποια λογική, από τα δυο σκέλη της υποτιθέμενης “συναλλαγής” επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου, ενοχοποιεί , ισοπεδωτικά και ακραία, μόνο το ένα;

  -Γιατί δεν απαντά στο εύλογο αίτημα πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης για το βασικό Υπουργό;

  -Γιατί ενώ μας κατηγορούν ότι δεν εφαρμόζουμε το Άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος, «τροποποιούν» αυθαίρετα το Σύνταγμα αφαιρώντας τον 4^ο βαθμό συγγένειας;

  -Πως αλήθεια εμποδίζεται ένας επιχειρηματίας που δεν έχει δικά του ΜΜΕ να χρηματίσει ένα μέσο ενημέρωσης;

  -Πως η κυβέρνηση λύνει το πρόβλημα των “αχυρανθρώπων”, του επηρεασμού των ΜΜΕ από εταιρείες μετρήσεων, του “μαύρου πολιτικού χρήματος”, των μυστικών κονδυλίων Υπουργείων, ΔΕΚΟ και εταιρειών προς διάφορους “διαμορφωτές γνώμης”;

  Τίποτα από όλα αυτά δεν λύνει το παρόν σ/ν.

  • για διαφάνεια και δημιουργία ισχυρών μηχανισμών ελέγχου των δημοσίων προμηθειών,

  • για έλεγχο του λεγόμενου «πολιτικού χρήματος»

  • για αντιμετώπιση του μονοπωλιακού ελέγχου των ΜΜΕ

  • για καταπολέμηση της διαφθοράς, δεν συζητούνται γιατί ενοχλούν.

  Ωστόσο η Κυβέρνηση προτιμά να λοιδωρεί και να παρακάμπτει τις προτάσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλο το φάσμα της πολιτικής και οικονομικής ζωής, λέγοντας ότι είναι “εκτός θέματος” και “ασαφείς” Όμως αγαπητοί συνάδελφοι οι προτάσεις, που έθεσε ο Πρόεδρός μας:

  Οι προτάσεις αυτές τοποθετούν συνολικά και ουσιαστικά το θέμα και όχι ως “φύλο συκής” και επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, όπως επιδιώκει η Κυβέρνηση! Κατά τα άλλα, η Κυβέρνηση έχει το θράσος να κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι δεν καταθέτει “εποικοδομητικές προτάσεις”!!!

  Το ίδιο λέει και για τις προτάσεις της ΕΣΗΕΑ για τον έλεγχο των μυστικών κονδυλίων και τον έλεγχο της συγκέντρωσης των ΜΜΕ.

  Καταψηφίζω αγαπητοί συνάδελφοι επί της αρχής αυτό το σ/ν και έχω ήσυχη τη συνείδησή μου ότι ούτε σέβομαι λιγότερο από άλλους το θεμελιώδη συνταγματικό μας Χάρτη, ούτε λιγότερο από άλλους μάχομαι ενάντια στη διαφθορά. Σε ένα νόμο που δεν διασφαλίζει την αντικειμενικότητα των Μέσων, τη διαφάνεια ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων και την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στην πληροφορία (άρθρο 15 παρ. 2 τ. Σ).

  Αρνούμαι όμως να συμπράξω σε μια ακόμα εξαπάτηση της κοινής γνώμης από την Κυβέρνηση.

  Αρνούμαι να συμπράξω σε ένα νόμο που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για νέες ολιγοπωλιακές στρεβλώσεις της αγοράς, αποβλέποντας περισσότερο στη χειραγώγηση των ΜΜΕ από την Κυβέρνηση, παρά στη συνειδητή και αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς σ’ αυτό τον τόπο, ή στην οποιαδήποτε αναβάθμιση των ΜΜΕ και των λειτουργών τους.

Τι νόημα θα έχει η ψήφισή τους εάν σε τελευταία ανάλυση αυτές θα είναι ανεφάρμοστες;