Oμιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτρη Κουσελά στην Ολομέλεια της Βουλής,
κατά την συζήτηση του Σχεδίου Προϋπολογισμού 2008.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν ο Προϋπολογισμός είναι ένα κορυφαίο εργαλείο άσκησης πολιτικής για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, τότε γεννάται ένα μεγάλο ερώτημα: Ποιο είναι το σχέδιο και η δυναμική ανάπτυξης που προδιαγράφεται στον Προϋπολογισμό που συζητάμε σήμερα; Υπάρχει; Το είδατε εσείς πουθενά και ιδιαίτερα για την περιφέρεια;

Τι συνεπάγεται για την περιφέρεια, κύριε Υπουργέ, η μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στο ύψος του 1997; Συνεπάγεται, ναι ή όχι, απώλεια πόρων και χαμένες ευκαιρίες;

Τι συνεπάγεται η καθήλωση των δαπανών για την έρευνα και την τεχνολογία στο 1% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων; Συνεπάγεται, ναι ή όχι, ότι συνεχίζετε στο αδιέξοδο μοντέλο στήριξης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, στη φθηνή εργασία και όχι στην ποιότητα και στην καινοτομία;

Τι σηματοδοτούν, άραγε, οι δαπάνες για το περιβάλλον που φέτος περιορίζονται στο 1,6% του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, όταν γνωρίζετε ότι υπάρχουν δεκάδες περιοχές που καταστράφηκαν από τις πρωτοφανείς πυρκαγιές, με σοβαρά πλήγματα στον παραγωγικό και τον περιβαλλοντικό ιστό της χώρας. Μάλλον, σηματοδοτούν ότι τα περί «οικολογικής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας» της Κυβέρνησης είναι εξ ίσου ανύπαρκτα, όσο ανύπαρκτο είναι και το Υπουργείο Περιβάλλοντος!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη γνώμη μου βασικοί στόχοι ενός κοινωνικά δίκαιου Προϋπολογισμού, πρέπει να είναι : Πρώτον, η δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου εισοδήματος και του πλούτου, προς όφελος των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων. Δεύτερον, είναι ανάγκη μέσα στον προϋπολογισμό να υπάρχουν πολιτικές διάχυσης της ανάπτυξης στην περιφέρεια. Όσο, όμως και να ψάξουμε σ’ αυτόν τον προϋπολογισμό, δεν θα βρούμε τέτοιου είδους τομές, τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις !

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να το καταλάβουμε όλοι -και ιδιαίτερα οι κύριοι της Κυβέρνησης-, ότι ανάπτυξη και υποδομές για την περιφέρεια, δεν είναι μόνο οι μεγάλοι εθνικοί δρόμοι που ο κ. Σουφλιάς προσπαθεί να διαφημίσει ότι πραγματοποιεί αυτή την περίοδο.

Ανάπτυξη σημαίνει διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων, για να μπορούν οι νέοι μας να παραμείνουν στην περιφέρεια.

Ανάπτυξη σημαίνει προστασία του περιβάλλοντος, επένδυση στη Γνώση και στην Ποιότητα, προστασία και ανάδειξη του Πολιτισμού μας, και πρώτα απ’ όλα σημαίνει στήριξη της αγροτικής οικονομίας και αναζωογόνηση της υπαίθρου. Είναι ακόμη η σωστή και ολοκληρωμένη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και η κάλυψη των σοβαρών κενών που υπάρχουν σήμερα στην περιφέρεια, στις υποδομές της Παιδείας και της Υγείας.

Γι’ αυτό και είναι τουλάχιστον ανησυχητικό, ότι σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό οι δαπάνες στον τομέα της Παιδείας για το 2008 αντιπροσωπεύουν μόνο το 3,1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Και εδώ γεννάται ένα μεγάλο ερώτημα: πόση αξιοπιστία έχουν οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού για διάθεση 5% του Α.Ε.Π. στην Παιδεία;

Στον τομέα της Υγείας οι δαπάνες, μαζί με τις επενδύσεις, αντιπροσωπεύουν μόλις το 2,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Τα κονδύλια που προβλέπονται για νέες προσλήψεις είναι 10.000.000 ευρώ. Δεν επαρκούν, ούτε για 700 προσλήψεις, στο σύνολο του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Γνωρίζουμε βέβαια ότι ο αρμόδιος Υπουργός μίλησε για «επανίδρυση» –κάτι μου θυμίζει αυτή η λέξη…- του Εθνικού Συστήματος Υγείας και για 14.500 προσλήψεις, όταν με αυτά τα κονδύλια δεν θα μπορέσουν να γίνουν ούτε 700 προσλήψεις ! Να μιλήσουμε για τα κονδύλια για τις εφημερίες; Υπολείπονται ακόμη και των περσινών αναγκών. Πόσο μάλλον για την ανάγκη εφαρμογής του νέου συστήματος εφημεριών, με βάση την κοινοτική Οδηγία !

Ξέρετε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής; Εγώ θα τα δω από την οπτική γωνία της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Μεσσηνίας. Στη Μεσσηνία, λοιπόν, αυτή τη στιγμή έχουμε έλλειψη 300 ατόμων νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού. Και δεν είναι λίγοι οι πολίτες που αναγκάζονται να ανέβουν στην Αθήνα, επειδή δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες βάρδιες στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας και της Κυπαρισσίας, για να γίνει αιμοκάθαρση. Επίσης δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που πέθαναν, ψάχνοντας να βρουν μια θέση σε μονάδα εντατικής θεραπείας, γιατί η μονάδα εντατικής θεραπείας στο πιο σύγχρονο νοσοκομείο της Καλαμάτας, δεν μπορεί να λειτουργήσει, λόγω έλλειψης προσωπικού !

Με αυτά τα ενδεικτικά δεδομένα, αναρωτιέμαι, με ποιον «αυτόματο πιλότο» θα μας προκύψει η αναγκαία ανασύνταξη και ανάπτυξη της περιφέρειας ! Πολύ δε περισσότερο, η ανασύνταξη και η ανάπτυξη των πυρόπληκτων νομών, για τους οποίους η Κυβέρνηση προεκλογικά έχυνε κροκοδείλια δάκρυα !

Πώς θα μας προκύψει, όταν η Κυβέρνηση αυξάνει κατακόρυφα και εμφανώς άνισα την φοροαφαίμαξη των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων και των μικρομεσαίων με την έμμεση φορολογία και επιβάλλει νέους φόρους όπως αυτόν της ακίνητης περιουσίας; ‘Οταν η Κυβέρνηση δεν παρέχει ούτε τη στοιχειώδη προστασία στους πολίτες από την ακρίβεια η οποία λεηλατεί καθημερινά το εισόδημά τους, όταν για τους αγρότες οι τιμές των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και συνολικότερα η άνοδος του καλλιεργητικού κόστους έχουν γίνει απαγορευτικές για κάθε καλλιέργεια, όταν η Κυβέρνηση δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, με παραγωγικές επενδύσεις.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι , η χώρα μας και οι πολίτες δεν χρειάζονται άλλη «υψηλή δημοσιονομική κουζίνα», κρυφούς λογαριασμούς, εθνικολογιστικές προσαρμογές- τις οποίες αυξομειώνετε ανάλογα με το πόσο θέλετε να μειώσετε το δημοσιονομικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ-, δεν χρειάζονται “Μαγγίνειες” συνταγές για υπονόμευση και απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης ! Βγάλτε από το μυαλό σας, κύριοι Υπουργοί, ότι ο κ. Μαγγίνας θα αποτελέσει την «Ιφιγένεια» για να περάσουν τα σχέδιά σας στο ασφαλιστικό !

Δεν μπορεί η οικονομία και η κοινωνία μας να παραμένουν όμηροι μιας άνισης, επιλεκτικής και αδιέξοδης δημοσιονομικής πειθαρχίας, στο όνομα μιας δήθεν «εξυγίανσης» της οικονομίας.

Γι αυτό καταψηφίζουμε το σχέδιο του Προϋπολογισμού, που για μια ακόμη φορά σηματοδοτεί το πως η Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη αλλά και το πόσο υποτιμά τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών, πόσο υποτιμά την ίδια τη νοημοσύνη μας !