Αγαπητοί συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα επιβεβαιώνει τις προβλέψεις μας ότι ο ανασχηματισμός δεν ήταν παρά αλλαγές προσώπων, εξυπηρετήσεις εσωτερικών ισορροπιών στη Νέα Δημοκρατία και επικοινωνιακών αναγκών. Κατά τα άλλα, πρόκειται για τη συνέχιση της ίδιας αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής που ασκήθηκε τα πέντε τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Αντί στον οικονομικό τομέα να υπάρξει μια συνολική στροφή που να στηρίζει τα λαϊκά εισοδήματα, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τη ζήτηση και την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, έχουμε ένα πολυνομοσχέδιο που κύριος σκοπός του είναι να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα συμφέροντα που εκπροσωπεί δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα των τραπεζών και των πολύ μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών. Ένα σχέδιο νόμου, το οποίο στη θέση της ανάπτυξης βάζει τον... «Μαυρογιαλούρο». Και για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρομαι στην τροπολογία που δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να τοποθετεί χιλιάδες ανέργους στο Δημόσιο μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ο ΟΑΕΔ, όπως γνωρίζετε, είναι ένας τριμερής οργανισμός. Δεν έχει μόνο κρατικά κονδύλια, αλλά και πόρους από εισφορές των δύο κοινωνικών εταίρων, των εργαζόμενων και των εργοδοτών. Το πρωτόγνωρο και το απαράδεκτο είναι ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυτά τα κονδύλια, μιλάμε για 500εκατομ. Ευρώ, χωρίς τη συναίνεση, ούτε καν την ενημέρωση των κοινωνικών εταίρων και ότι με αυτή τη διαδικασία δημιουργεί συνθήκες πολιτικής ομηρίας για 60.000 και πλέον ανέργους, οι οποίοι θα «διοχετευθούν» στον δημόσιο τομέα. Το ερώτημα που θέλω να απευθύνω στον κ. Υπουργό είναι μετά το πέρας του προγράμματος αυτού, για το οποίο θα πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ, τι θα απογίνουν αυτοί οι εργαζόμενοι; Θα μείνουν στο δημόσιο ή θα απολυθούν; Η κάλυψη αναγκών του δημοσίου με προγράμματα του ΟΑΕΔ γίνεται για πρώτη φορά. Το λέω αυτό με ιδιαίτερη έμφαση, γιατί τα τελευταία πέντε χρόνια η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο δεν μείωσε όπως είχε υποσχεθεί, τον δημόσιο τομέα, αλλά τον αύξησε αριθμητικά. Στη διάρκεια της διακυβέρνησής της είχαμε 120.000 προσλήψεις, από τις οποίες οι 70.000 ήταν για αναπλήρωση συνταξιοδοτήσεων και οι 50.000 καθαρή αύξηση, με την διαφορά ότι η αύξηση αυτή δεν κάλυψε τα μεγάλα κενά στον τομέα της υγείας, όπου λείπουν 20.000 άτομα σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Δεν κάλυψε τις ανάγκες στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στην ασφάλεια και σε μια σειρά από άλλους τομείς που ήταν και είναι απαραίτητοι για να υπάρξει πραγματικά κράτος. Κάλυψε μόνο τις ρουσφετολογικές ανάγκες της σημερινής Κυβέρνησης. Με το συζητούμενο σχέδιο νόμου έχουμε ,λοιπόν, αυτήν την πολιτική και ταυτόχρονα μια πολιτική μοιράσματος χιλιάρικων, κάτι αντίστοιχο με ότι έγινε προεκλογικά με τους πυρόπληκτους. Αναφέρομαι στα περιβόητα τριχίλιαρα. Εμείς προτείναμε υπεύθυνα να δοθεί σε όλους τους ανέργους και σε όσους διαβιούν στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας, με καθαρά και διαφανή κριτήρια, ένα επίδομα αλληλεγγύης το οποίο να φθάνει μέχρι τα 1300 ευρώ, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα πραγματικά προβλήματα των ανέργων, αλλά και των ανθρώπων που ανέφερα. Εσείς, αντ αυτού, μοιράζετε χιλιάρικα με στόχο και ορίζοντα τις εκλογές. Συνολικά συζητάμε εδω ένα σχέδιο νόμου χωρίς αρχή και τέλος, γιατί έχει διατάξεις ευκαιριακές, πρόχειρες και αποσπασματικές. Σε ό,τι αφορά στα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας, έχουμε τέσσερις διαφορετικές παρεμβάσεις. Έχουμε το άρθρο 73 του νομοσχεδίου που αναφέρεται σε αυτές τις επιχειρήσεις, τις τροπολογίες 454 και 452 και ένα σύνολο υπουργικών αποφάσεων που αναφέρονται ακριβώς σ αυτό το ζήτημα. Δηλαδή, «ράβε  ξήλωνε»!. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου, θέλω να σημειώσω ότι δεν δημιουργείται Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων για πρώτη φορά. Το Τ.Ε.Κ. ήδη υπήρχε. Αυτό που γίνεται με αυτό το σ.ν. είναι η μετονομασία του ΤΕΚ σε ΤΕΚΕ, με την επέκταση της εγγύησης στο σκέλος παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, κάτι το οποίο έπρεπε να είχε γίνει με το ν. 3606/2007, που ενσωμάτωσε την Οδηγία 39/2004. Να παρατηρήσω, επίσης, ότι ο συνολικός χρόνος αποζημίωσης είναι πάρα πολύ μεγάλος. Αυτό δεν το καταλαβαίνουμε. Θα θέλαμε κάποιες απαντήσεις από την Κυβέρνηση γιατί οριοθετείται χρόνος αποζημίωσης από 12 – 15 μήνες και γιατί η προθεσμία υποβολής των δικαιολογητικών θα αρχίσει μετά από ένα εξάμηνο. Επίσης, υπάρχουν προβλήματα στον καθορισμό της εισφοράς των τραπεζών. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο κεφάλαιο του σ.ν, πρόκειται για ενσωμάτωση της πέμπτης Οδηγίας 14/2005, που έπρεπε να έχει ενσωματωθεί στο εσωτερικό μας δίκαιο από τις 11.6.2007. Όπως γνωρίζετε, υπήρξε και σύσταση για παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.