Oμιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτρη Κουσελά στην Επιτροπή Οικονομίας
και Οικονομικών  της Βουλής, κατά την συζήτηση του Προϋπολογισμού  2008.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν ο Προϋπολογισμός είναι ένα κορυφαίο εργαλείο άσκησης πολιτικής , για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, τότε εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι: Ποιο είναι το σχέδιο και η δυναμική της ανάπτυξης που προδιαγράφεται από τον Προϋπολογισμό που συζητάμε σήμερα; Ποιες είναι οι πολιτικές διάχυσης της ανάπτυξης - γιατί ακούσαμε τον Υπουργό Οικονομίας να μιλάει για διάχυση της ανάπτυξης - στην Περιφέρεια, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες και μειονεκτικές περιοχές; Ποια είναι η λογική της ανακατανομής του παραγόμενου εισοδήματος και του πλούτου που εγγυάται αυτός ο Προϋπολογισμός;

Τι συνιστούν λ.χ. οι διαφαινόμενες αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής και των συντάξεων, που δεν καλύπτουν ούτε το 50% της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ και που υπολείπονται ακόμα και αυτού του πληθωρισμού που προβλέπει ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός;

Τι σηματοδοτεί η συστηματική φοροαφαίμαξη των μικρομεσαίων, των μισθωτών και των χαμηλότερων εισοδηματικά τάξεων από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας, από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, από την επιβολή του φόρου ακίνητης περιουσίας και από μια σειρά άλλα μέτρα που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό;

Τι συνεπάγεται η καθήλωση των δαπανών για την έρευνα και την τεχνολογία μόνο στο 1% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων; Μήπως κ. Υπουργέ, συνεπάγεται ότι συνεχίζουμε στο αδιέξοδο μοντέλο στήριξης της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας στη φθηνή εργασία και όχι στην ποιότητα και στην καινοτομία;

Τι σηματοδοτούν, άραγε, οι δαπάνες για το περιβάλλον που περιορίζονται στο 1,6% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, σε μια χώρα με τόσο μεγάλο αριθμό πυρόπληκτων νομών και με ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες πρόληψης καταστροφών και προστασίας του περιβάλλοντος; Μάλλον σηματοδοτούν ότι τα περί οικολογικής και περιβαλλοντικής ευαισθησίας της Κυβέρνησης είναι εξίσου ανύπαρκτα, όσο και το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Τι σημαίνει ότι το 39% των πόρων του ΕΣΠΑ θα πάνε σε περιφερειακά προγράμματα αντί του 50% που πρότεινε ο Εισηγητής μας στην αντίστοιχη συζήτηση;

Γιατί, αντί για μείωση των καταναλωτικών δαπανών του κράτους - ο Πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί, το επεσήμανε και η Εισηγήτριά μας, για εξοικονόμηση 10 δις. ευρώ από τη λειτουργία του σπάταλου κράτους, πού είναι, λοιπόν, τα 10 δις. που εξοικονομήθηκαν;- βλέπουμε αύξηση των καταναλωτικών δαπανών και αύξηση αυτού καθ’ αυτού του κράτους, ενώ και πάλι γίνονται οικονομίες στις δημόσιες επενδύσεις, στην παιδεία και στην υγεία, δηλαδή, στα δημόσια αγαθά και στις υπηρεσίες που συνδέονται με το κοινωνικό κράτος;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτος στόχος, κατά τη γνώμη μου, ενός κοινωνικά δίκαιου Προϋπολογισμού πρέπει να είναι οι πολιτικές διάχυσης της ανάπτυξης στην περιφέρεια και η δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου εισοδήματος, με άντληση των αναγκαίων εσόδων, ενίσχυσης της ανάπτυξης και του κοινωνικού κράτους από εκείνους που είναι σε θέση να πληρώσουν.

Όσο όμως και να ψάξουμε σε αυτόν τον Προϋπολογισμό δεν θα βρούμε τέτοιες, πραγματικά αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις !

Θα βρούμε μόνο μια καρικατούρα της, πολλά υποσχόμενης, προεκλογικά, «κοινωνικής ευαισθησίας» της Κυβέρνησης. Θα βρούμε τα «φιλοδωρήματα» του Ταμείου κατά της φτώχειας, για τα οποία ακόμα η Κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρίσει πού θα βρει εκείνα τα 500 εκατ. ευρώ που λέει πως θα βάλει για πρώτη φορά στον Προϋπολογισμό.

Με αυτά προσπαθεί να αποενοχοποιηθεί συνολικά για την πολιτική της. Να ξεμπερδέψει ακόμα και με το επίδομα θέρμανσης, που προχθές για τρίτη φορά φέραμε για συζήτηση στη Βουλή με συγκεκριμένη πρόταση νόμου, η οποία δυστυχώς για άλλη μια φορά απερρίφθη από την Κυβερνητική πλειοψηφία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συνεχιζόμενη καθήλωση των δημοσίων επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας. Θυμίζω ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ως ποσοστό του ΑΕΠ, όχι μόνο δεν αυξήθηκε κ. Υπουργέ, αλλά είναι στα επίπεδα του 1997. Δείτε τα ποσοστά του 1997 και συγκρίνετε τα με τα σημερινά.

Η εναπόθεση των ελπίδων της Περιφέρειας για ανάπτυξη και για ολοκληρωμένη ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων νομών, επαφίεται μόνο στα απροσδιόριστα υπόλοιπα του Γ Κ.Π.Σ. Δεν είναι αυτά που χρειάζεται και στα οποία προσβλέπει η Ελληνική περιφέρεια σήμερα !

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας το καταλάβουμε -και περισσότερο οι κύριοι της Κυβέρνησης-, ότι ανάπτυξη και υποδομές για την περιφέρεια δεν είναι μόνο οι μεγάλοι οδικοί άξονες, τους οποίους εσχάτως προσπαθεί να διαφημίσει ο κ. Σουφλιάς.

Είναι η διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων για να μπορούν οι νέοι μας να μείνουν στην περιφέρεια. Είναι η προστασία του περιβάλλοντος, είναι η επένδυση στη γνώση και στην ποιότητα, είναι η προστασία και η ανάδειξη του πολιτισμού και της παράδοσης, είναι η αναζωογόνηση, συνολικότερα, της υπαίθρου, με στήριξη του αγροτικού τομέα.

Είναι ακόμα η άμεση και ουσιαστική κάλυψη των σοβαρών κενών στις δημόσιες υπηρεσίες και στις υποδομές παιδείας και υγείας. Γ’ αυτό και είναι τουλάχιστον ανησυχητικό ότι σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό που φέρνετε για ψήφιση, οι δαπάνες (μαζί με τις προβλεπόμενες επενδύσεις) του 2008 στον τομέα της Παιδείας αντιπροσωπεύουν μόνο το 3,1% του ΑΕΠ. Από 3,4% που ήταν, με την αναθεώρηση του ΑΕΠ κατέβηκαν στο 3,1% το οποίο απέχει κατά πολύ του στόχου, που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έθεσε προεκλογικά, του 5%. Για το Υπουργείο Παιδείας, λοιπόν, ο Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση των δαπανών κατά 6,5%. Είναι κατά μισή ποσοστιαία μονάδα χαμηλότερη της ονομαστικής αύξησης του ΑΕΠ για το 2008 και μια ποσοστιαία μονάδα κάτω από τα μεγέθη του 2007.

Ο Προϋπολογισμός για το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης φαινομενικά δείχνει πιο «γενναιόδωρος», αφού οι πιστώσεις του αυξάνονται κατά 9,4%. Αν όμως από αυτές αφαιρεθούν τα 145 εκατ. ευρώ του επιδόματος των τριτέκνων, η αύξηση περιορίζεται στο 6,7% δηλαδή κάτω και από την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ.

Τα κονδύλια που προβλέπονται για νέες προσλήψεις είναι 10 εκατ. ευρώ. Δεν επαρκούν ούτε για 700 προσλήψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ενώ γνωρίζουμε ότι ο αρμόδιος Υπουργός εξήγγειλε «επανίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας» με 14.500 προσλήψεις. Τα κονδύλια για τις εφημερίες υπολείπονται ακόμα και των περυσινών αναγκών, πόσο μάλλον για την εφαρμογή του νέου συστήματος εφημεριών, σύμφωνα με την κοινοτική Οδηγία.

Οι δαπάνες, συνολικότερα, μαζί με τις επενδύσεις στον τομέα της υγείας, αντιπροσωπεύουν μόλις το 2,5% του Α.Ε.Π.

Ξέρετε ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής; Εγώ θα τη δω από την οπτική γωνία της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Μεσσηνίας

Στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, λείπουν, αυτή τη στιγμή, πάνω από 400 άτομα ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και δεν είναι λίγοι οι πολίτες που έχουν ανάγκη να κάνουν αιμοκάθαρση και αναγκάζονται, επειδή δεν υπάρχουν περισσότερες βάρδιες στα νοσοκομεία, να έρθουν στην Αθήνα για αιμοκάθαρση.

Επίσης, αρκετοί συμπολίτες μας πέθαναν ψάχνοντας για μια μονάδα εντατικής θεραπείας, αφού η μονάδα εντατικής θεραπείας στο νοσοκομείο της Καλαμάτας, -με τις πλέον σύγχρονες κτηριακές εγκαταστάσεις που εμείς δημιουργήσαμε-, είναι κλειστή.

Με αυτά τα ενδεικτικά δεδομένα, αναρωτιέμαι με ποιον «αυτόματο πιλότο» θα μας προκύψει η αναγκαία ανασύνταξη και η ανάπτυξη της περιφέρειας, πολύ, δε, περισσότερο των πυρόπληκτων νομών, για τους οποίους έχετε κάνει ειδικές αναφορές !

Πώς θα μας προκύψει όταν, από τη μια, αυξάνετε κατακόρυφα και εμφανώς άνισα τη φοροαφαίμαξη των πολιτών, δίχως να τους παρέχετε ούτε τα στοιχειωδώς αναγκαία δημόσια αγαθά, υγεία και παιδεία, για τα οποία οι οικονομικά ασθενέστεροι φορολογούνται στο πολλαπλάσιο. Χωρίς να τους παρέχετε ούτε τη στοιχειώδη προστασία από την ακρίβεια, που λεηλατεί το εισόδημά τους, ούτε μια συγκροτημένη και βιώσιμη προοπτική ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη!

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας και οι πολίτες δεν χρειάζονται άλλη «υψηλή δημοσιονομική κουζίνα», κρυφούς λογαριασμούς και εθνικολογιστικές προσαρμογές, -που τις ανεβάζετε ανάλογα με το πόσο θέλετε να μειώσετε το δημοσιονομικό έλλειμμα. Δεν χρειάζονται «άσπρες ή μαύρες τρύπες» στην κοινωνική ασφάλιση, ατζέντες και λογικές του «βλέποντας και κάνοντας», σε μια κοινωνία συνεχούς άλωσης του δημόσιου χώρου και επιλεκτικής ασυλίας του ιδιωτικού, -όχι του συνεπούς, αλλά του ασυνεπούς ιδιωτικού χώρου.

Δεν χρειάζονται συνεχείς κρίσεις των δημοσιονομικών εσόδων και αναποτελεσματικότητα των δαπανών, με την οικονομία και την κοινωνία μας «ομήρους» μιας άνισης, επιλεκτικής και αδιέξοδης δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Γι αυτό, καταψηφίζουμε το σχέδιο Προϋπολογισμού που, ακόμα μια φορά, σηματοδοτεί το πώς αυτή η Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και το πόσο υποτιμά τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών, το πόσο υποτιμά την ίδια τη νοημοσύνη μας !