Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά ένα σύνθετο αντικοινωνικό φαινόμενο, όπως αυτό της φοροδιαφυγής, χρειάζεται να γνωρίζουμε σε βάθος τόσο την έκταση όσο και τους παράγοντες και τις συμπεριφορές που προσδιορίζουν το συγκεκριμένο φαινόμενο.

Θέλω να πω, δηλαδή, ότι χωρίς σωστή διάγνωση δεν είναι δυνατόν να υπάρξει σωστή θεραπεία. Ωστόσο ούτε στην εισηγητική έκθεση, ούτε από τις επιμέρους διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου, βρήκαμε τέτοια στοιχεία που να αγγίζουν τον πυρήνα του προβλήματος και κατόπιν αυτού να συνθέτουν αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπισή του.

Ποιοι πληρώνουν, αγαπητοί συνάδελφοι, τη φορολογία, το γνωρίζουμε πολύ καλά. Είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και κάποιες –δεν ξέρω πόσες- συνεπείς επιχειρήσεις. Ποιοι είναι όμως αυτοί που φοροδιαφεύγουν, ο αποδέκτης δηλαδή αυτού του νομοσχεδίου, δεν το γνωρίζουμε. Πως φοροδιαφεύγουν; Γιατί φοροδιαφεύγουν; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα δυστυχώς το νομοσχέδιο που έφερε η Κυβέρνηση, δεν μας έκανε καθόλου σοφότερους. Τελικά, δεν καταφέραμε να μάθουμε ποιων τη φοροδιαφυγή θέλει η Κυβέρνηση να χτυπήσει.

Τα μέτρα, βέβαια, τα οποία προτείνει είναι μέτρα επιφανειακά, καταγγελτικά και αποσπασματικά, θα έλεγα, χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί η αναγκαία διαβούλευση τόσο με τους κοινωνικούς, όσο και τους επαγγελματικούς φορείς, η ακρόαση των οποίων, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, έδειξε ότι κατέχουν καλά το θέμα και θα μπορούσαν πολλά να συνεισφέρουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου φαινομένου, εάν είχαν ερωτηθεί.

Κατά τη γνώμη μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής προϋποθέτει μία σειρά από ζητήματα. Πρώτα και κύρια πολιτικές πρόληψης με διαπαιδαγώγηση και εμπέδωση φορολογικής συνείδησης από το σχολείο.

Δεύτερον, προϋποθέτει ένα σταθερό φορολογικό τοπίο με απλούς και ξεκάθαρους κανόνες, κανόνες χωρίς την καλλιέργεια χαριστικών προσδοκιών και χωρίς ασυνέπεια της ίδιας της Κυβέρνησης, με αποκορύφωμα την αθέτηση των ίδιων των θεσμοθετημένων υποχρεώσεών της.

Για ποια εμπέδωση φορολογικής συνείδησης, κύριε Υφυπουργέ, να μιλήσει η Κυβέρνηση, όταν η ίδια ακολουθεί ακραίες παραβατικές συμπεριφορές; Πείτε μας, συνιστά ναι ή όχι, ακραία παραβατική συμπεριφορά το άνοιγμα νέας μαύρης τρύπας στα ασφαλιστικά ταμεία της τάξης των 3,350 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα από το φετινό προσχέδιο του Προϋπολογισμού, όταν η ίδια η Κυβέρνηση δεν επικυρώνει τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις της στα ασφαλιστικά ταμεία, όταν το χρέος αυτή τη στιγμή του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία επί των ημερών σας περνάει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ; Είναι δυνατόν να υπάρξει εμπέδωση, αγαπητοί συνάδελφοι, φορολογικής συνείδησης στον πολίτη είτε στις επιχειρήσεις όταν η Κυβέρνηση ακολουθεί, ξαναλέω, αυτές τις ακραίες παραβατικές συμπεριφορές;

Μια ουσιαστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής θα προϋπόθετε κατάργηση της φορολογικής Βαβέλ, των αλληλοαναιρούμενων εγκυκλίων, αλλά ορισμένες φορές και των αλά κάρτ ερμηνειών που δίνονται. Προϋποθέτουν Κώδικα και αντικειμενικό σύστημα φορολογικών ελέγχων, με επαναφορά του point system που εσείς καταργήσατε. Προϋποθέτει άμεση και παραδειγματική τιμωρία των μεγαλοφοροφυγάδων. Πείτε μου έναν μεγαλοφοροφυγά που όχι τιμωρήσατε, αλλά διαπομπεύσατε προς γνώση και συμμόρφωση όλων των υπόλοιπων. Προϋποθέτει σύλληψη της φορολογητέας ύλης των εξωχώριων, των off shore εταιρειών. Κινείστε σε μια τέτοια κατεύθυνση ή κινείστε σε αντίθετη κατεύθυνση; Προϋποθέτει καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και του παραεμπορίου ιδιαίτερα στον τομέα των καυσίμων. Προϋποθέτει αξιοποίηση της μηχανογράφησης και του διαδικτύου για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Προϋποθέτει τον περιορισμό της γραφειοκρατίας για ενιαία ερμηνεία φορολογικών εγκυκλίων και κανόνων με δημοσίευσή τους στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και προϋποθέτει έκπτωση δαπανών σε μεγαλύτερο ποσοστό και σε μεγαλύτερο φάσμα αγαθών και υπηρεσιών που καταναλώνει ένα μέσο νοικοκυριό και όχι κυρίως οι πλουσιότεροι, από το φορολογητέο τους εισόδημα.

Πάνω απ’ όλα όμως, αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι, βασικό προαπαιτούμενο για να αποκτήσουν οι πολίτες υγιή φορολογική συμπεριφορά και συνείδηση είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης, διαφάνειας και κυρίως φορολογικής δικαιοσύνης. Και φορολογική δικαιοσύνη είναι η κατανομή των φορολογικών βαρών ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Ένα άδικο φορολογικό σύστημα γίνεται δέκα φορές πιο αποκρουστικό με τη φοροδιαφυγή που συμβάλλει τα μέγιστα, στη συνεχώς αυξανόμενη ανισοκατανομή των εισοδημάτων στη χώρα μας.

Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα προϋποθέτει κατ’ αρχήν την αντιστροφή της σχέσης άμεσων, έμμεσων φόρων, σε σχέση με αυτή που συνεχώς προωθεί η Κυβέρνηση επιβαρύνοντας άνισα τους οικονομικά ασθενέστερους. Προϋποθέτει ενιαία προοδευτική και τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα και προϋποθέτει τέλος, απτές αποδείξεις στην κοινωνία ότι τα φορολογικά έσοδα έχουν όντως κοινωνική ανταποδοτικότητα, ότι αξιοποιούνται δηλαδή για την κάλυψη των αναγκών στην παιδεία, στην υγεία, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην έρευνα. Δυστυχώς, δεν είδαμε κάτι τέτοιο ούτε στους τελευταίους προϋπολογισμούς ούτε σ’ αυτόν που συζητάμε αυτές τις μέρες στη Βουλή.

Δυστυχώς, τίποτε από τα παραπάνω δεν έχουν να επιδείξουν οι πολιτικές αυτής της Κυβέρνησης γιατί οι μεγάλες εστίες της φοροδιαφυγής παραμένουν, με ευθύνη της, στο απυρόβλητο. Για να μην αναφερθώ στη μαύρη και ανεξέλεγκτη εργασία, στα άνομα υπερκέρδη, στο τζόγο και στις παραοικονομικές δραστηριότητες που εξακολουθούν να ανθούν και τελικά να επιβραβεύονται στη χώρα μας.

Πείτε μας, κύριοι της Κυβέρνησης, ποιοι ξοδεύουν 9 με 10 δισεκατομμύρια το χρόνο στο τζόγο, δηλαδή παραπάνω απ’ ό,τι δίνουμε, κύριε Υπουργέ, και για την παιδεία και για την έρευνα μαζί. Και ας μην μιλάει ο κ. Αλογοσκούφης για φορολογική δικαιοσύνη, όταν το 2007 επιβάλατε 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερους έμμεσους φόρους, δηλαδή 400 ευρώ επιπλέον για κάθε οικογένεια χωρίς να λάβουμε υπ’ όψιν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον άμεσους φόρους, την ίδια στιγμή που οι επιχειρήσεις, δηλαδή τα νομικά πρόσωπα, είχαν να πληρώσουν 100 εκατομμύρια ευρώ λιγότερους φόρους.

Αυτή είναι η κατάσταση. Ώδινεν όρος, όπως λέει ο λαός μας, και έτεκεν μυν. Έχουμε, λοιπόν, την Κυβέρνηση μετά από τριάμισι χρόνια αποτυχημένης καταπολέμησης της φοροδιαφυγής. Γιατί εγώ δεν μπορώ να ερμηνεύσω διαφορετικά το ότι, ενώ εσείς λέτε από τη μια πλευρά –και ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε- ότι επιχειρείτε να καταπολεμήσετε τη φοροδιαφυγή, από την άλλη η αύξηση της φοροδιαφυγής έχει φτάσει στα έξι δισεκατομμύρια το χρόνο. Επιχειρείτε μάλλον με το νομοσχέδιο να δημιουργήσετε περισσότερο εντυπώσεις, παρά αποτελέσματα, για να δικαιολογηθεί έτσι και η φοροεπιδρομή, η οποία προετοιμάζεται σε βάρος των μεσαίων και ασθενέστερων στρωμάτων.

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι παρά το ότι ψηφίζουμε, όπως δήλωσε ο Εισηγητής μας, ορισμένα επιμέρους άρθρα, δεν πιστεύουμε πως αυτό το νομοσχέδιο μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και γι’ αυτό το καταψηφίζουμε. Αν θέλετε, κύριε Υπουργέ, να ψηφίσουμε όλοι μαζί, φέρτε ένα νομοσχέδιο με τους όρους και τις προϋποθέσεις που σας υπέδειξα και εγώ και οι υπόλοιποι ομιλητές από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Σας ευχαριστώ πολύ.