ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΥ Σ.Ν. «ΚΥΡΩΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΥΠΕΡ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. »

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν ακουμπά και δεν αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της δημόσιας υγείας. Αναφέρομαι στην ταλαιπωρία των πολιτών, στην έλλειψη νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, στις ατέλειωτες ουρές και στις λίστες αναμονής που συχνά αντιμετωπίζει ο πολίτης.

Αντίθετα , το σ.ν. περί άλλων μεριμνά και τυρβάζει. Για παράδειγμα μειώνει τις διοικητικές υγειονομικές περιφέρειες από 17 σε 7 διαμορφώνοντας, θα έλεγα, επτά θνησιγενή μορφώματα στον τομέα αυτό. Στο χώρο της νότιας και δυτικής Ελλάδας δημιουργεί μια υπερπεριφέρεια με ολόκληρη την Πελοπόννησο, τα Ιόνια Νησιά, την ‘Ηπειρο, τη Δυτική Ελλάδα, χωρίς καμία διοικητική ή υγειονομική λογική. Αντίθετα, αυτό που κάνει είναι να αναιρεί την αναγκαία αποκέντρωση στην εξυπηρέτηση και στην κάλυψη των αναγκών υγείας του πληθυσμού και πολλαπλασιάζει τα σοβαρά προβλήματα που ήδη υπάρχουν στην επικοινωνία και στον συντονισμό μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων.

Αυτό που κάνει, δηλαδή, και αυτό που θα δημιουργήσει παραπέρα είναι μια υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και της εξυπηρέτησης του πολίτη στους επιμέρους νομούς.

Η μείωση των διοικητικών υγειονομικών υπηρεσιών γίνεται, υποτίθεται, στα πλαίσια του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, εάν η Κυβέρνηση έπρεπε να υλοποιήσει κάτι από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, εάν πραγματικά πίστευε –που δεν πιστεύει- στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στην ενίσχυση των φορέων παροχής υγείας, το πρώτο που όφειλε να κάνει είναι να αυξήσει τις πιστώσεις για τα νοσοκομεία, για την ανύπαρκτη ουσιαστικά πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με απόλυτη προτεραιότητα στην περιφέρεια.

Έπρεπε να μεριμνήσει για προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, για αξιοπρεπείς αμοιβές, για ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας, για επαρκείς και κατάλληλα αποκεντρωμένες δομές, όχι να μεθοδεύει συνειδητά την απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και να συνεχίζει τον οικονομικό του στραγγαλισμό, μέσα από τα ολοφάνερα ανεπαρκή κονδύλια του προϋπολογισμού που ψήφισε πριν από λίγες εβδομάδες στη Βουλή.

Σε πλήρη διάσταση με τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της υγείας, οι διατάξεις του άρθρου 3 για τις ΔΥΠΕ αποπνέουν συγκεντρωτισμό παρέχοντας υπερεξουσίες στην κεντρική πολιτική ηγεσία και προσωπικά στον Υπουργό. Αποβλέπουν, θα έλεγα, σε ένα προεκλογικό ανακάτεμα της τράπουλας και στο βόλεμα τουλάχιστον 21 ημετέρων στις θέσεις κλειδιά των επτά διοικητών και των δεκατεσσάρων υποδιοικητών των νέων ΔΥΠΕ. Μεθοδεύουν την οργανωτική αποδιάρθρωση σε συνδυασμό με ασφυκτικό πολιτικό και κομματικό έλεγχο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, των πόρων και των προμηθειών των φορέων του σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, κάτι που βέβαια είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εν όψει των εκλογών. Και ίσως είναι αυτός ο λόγος που η Κυβέρνηση δεν καταργεί από τώρα τελείως τις ΔΥΠΕ και τις μειώνει σε επτά.

Κατά τη λογική του κυρίου Υπουργού, τα συλλογικά όργανα εξισώνονται με την απαράδεκτη, δαπανηρή γραφειοκρατία, ενώ η εξυγίανση και η λειτουργικότητα ταυτίζονται με τη συγκεντροποίηση του ελέγχου και των εξουσιών σε διορισμένα και ελεγχόμενα από τον ίδιο μονοπρόσωπα όργανα.

Η απεριόριστη ευχέρεια του Υπουργού να αντικαθιστά, να μετακινεί και να αξιοποιεί ελεύθερα και ανεξέλεγκτα τα όποια στελέχη των ΔΥΠΕ, των διοικητικών συμβουλίων, των νοσοκομείων και των μονάδων κοινωνικής υγείας βαφτίζεται διευκόλυνση της πολιτικής ηγεσίας. Στην ουσία –και θα πρέπει να το πούμε αυτό- στήνετε παράσταση για ένα ρόλο και θα πρόσθετα για ένα και μόνο σκοπό: την ύστερη και ενισχυμένη επανίδρυση του «νεοδημοκρατικού» κράτους εν όψει των εκλογών.

Τέλος, τι να πρωτοπεί κανένας αναφερόμενος στη μνημειώδη τροπολογία για το ωράριο εργασίας των γιατρών που αποτελεί δημόσια ομολογία της Κυβέρνησης ότι αδυνατεί να συμμορφωθεί με την κοινοτική οδηγία σε ό,τι αφορά τον ανώτατο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των ειδικευμένων και των ανειδίκευτων γιατρών;

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πώς η χώρα μας να συμμορφωθεί με την κοινοτική νομοθεσία, όταν με ευθύνη της Κυβέρνησης μένουν κενές χιλιάδες θέσεις ειδικευμένων και ανειδίκευτων γιατρών;
Είναι γνωστό πως αυτό που προέχει, οι ανάγκες που η Κυβέρνηση θέλει να καλύψει είναι άλλες, είναι οι ανάγκες για τη σύσταση και τη λειτουργία της Αγροφυλακής.

Πώς να προσαρμοστεί η χώρα μας στην κοινοτική νομοθεσία, όταν τα περισσότερα νοσοκομεία της περιφέρειας –και αναφέρομαι στα νοσοκομεία της Μεσσηνίας, στο νοσοκομείο της Καλαμάτας, στο νοσοκομείο της Κυπαρισσίας- καλύπτουν τις ανάγκες των γιατρών σε κρίσιμους τομείς όπως είναι η καρδιολογική κλινική, όπως είναι η παιδιατρική κλινική, με απάνθρωπα και εξοντωτικά ωράρια, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει σε ό,τι αφορά την παροχή και την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών και με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τους γιατρούς; ‘Οταν επί δεκαοκτώ μήνες η Κυβέρνηση «παίζει» καθυστερήσεις, απαξιώνοντας να ασχοληθεί και να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για τα κενά των νοσοκομείων, τις προϋποθέσεις και τις συνέπειες εφαρμογής των νέων δεδομένων για τις εφημερίες;

Με την τροπολογία για την εξάμηνη παράταση της μη συμμόρφωσής μας με την κοινοτική νομοθεσία, η Κυβέρνηση παραπέμπει στις ελληνικές μετεκλογικές καλένδες την επίλυση αυτού του σοβαρού προβλήματος με συνέπεια την προσφορά μη ποιοτικών και ακατάλληλων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.
Συνολικά –για να κλείσω- η μόνη αρχή και φιλοσοφία αυτού του σχεδίου νόμου είναι ο ασφυκτικός κομματικός έλεγχος και η συνεχιζόμενη απαξίωση του εθνικού συστήματος υγείας, προς όφελος των εμπόρων της υγείας και σε βάρος των αναγκών της κοινωνίας και των πολιτών.

Γι’ αυτούς τους λόγους το καταψηφίζουμε.