Ομιλία του βουλευτή Μεσσηνίας και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρη Κουσελά, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του σ.ν. «Αύξηση συντάξεων Δημοσίου, εισοδηματική πολιτική έτους 2008 κ.α. διατάξεις». 

03/06/2008

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα πολύ προσεκτικά τον Υφυπουργό να μιλά επί της εισοδηματικής πολιτικής και αναρωτήθηκα αν και κατά πόσο η Κυβέρνηση καταλαβαίνει τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία και ποια είναι η κατάσταση που έχει διαμορφώσει με την πολιτική της ή αν δεν την ενδιαφέρει καθόλου αυτή η κατάσταση. Μάλλον, απ’ ότι φαίνεται, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι με τις πράξεις, τις παραλείψεις και την ανικανότητά της να ελέγξει την αγορά, να διαχειριστεί αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί σήμερα, έχει συμβάλει αποφασιστικά στον τυφώνα της ακρίβειας που κυριολεκτικά σαρώνει τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών, των ελληνικών νοικοκυριών.

Έχετε τεράστιες ευθύνες, κύριε Υπουργέ, γιατί αφήσατε τα καρτέλ να λειτουργούν κυριολεκτικά ανενόχλητα. Αφήσατε ανεξέλεγκτα τα κυκλώματα που λυμαίνονται την αγορά στα τρόφιμα στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στο πετρέλαιο και στα φάρμακα. Και πυροδοτήσατε εσείς οι ίδιοι την ακρίβεια, με τις απανωτές αυξήσεις των τιμολογίων των Δ.Ε.Κ.Ο. Αυξήσεις που ήταν μέχρι σήμερα πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.

Πυροδοτήσατε την ακρίβεια, αυξάνοντας το Φ.Π.Α. και όλους τους έμμεσους φόρους. Οδηγήσατε, έτσι, και οδηγείτε τα νοικοκυριά σε απόγνωση. Τα αναγκάζετε να περικόπτουν είδη βασικής ανάγκης στα τρόφιμα, στην ένδυση, στην υπόδηση.

Και είναι χαρακτηριστικές οι καταστάσεις που βγαίνουν από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ότι για παράδειγμα το 32% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα προστρέχει σήμερα στην οικογενειακή βοήθεια προκειμένου να τα φέρει σε πέρας ‘Οτι ένα 37% των Ελλήνων πολιτών δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει ούτε καν τα τιμολόγια των Δ.Ε.Κ.Ο.

Χιλιάδες άλλωστε είναι τα νοικοκυριά, για τα οποία η επιβίωση αποτελεί πρόβλημα υπό αυτές τις συνθήκες.

Δεν μιλάμε, βέβαια, για τις διακοπές- γιατί καλοκαίρι έρχεται- γιατί απ’ ό,τι φαίνεται και απ’ ό,τι λένε οι έρευνες, το 47% των Ελλήνων δεν θα μπορέσει φέτος να κάνει διακοπές! Για πρώτη φορά το κόστος ζωής στη χώρα μας ξεπέρασε το 90% του κόστους της ευρωζώνης, με μισθούς βέβαια πολύ χαμηλότερους από τους αντίστοιχους της Ευρωζώνης. Αντί για την πραγματική σύγκλιση που είχατε υποσχεθεί με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, έχουμε συνεχώς απόκλιση.

Ακούσαμε όλοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον κ. Δούκα να διερωτάται πρόσφατα πως μπορεί κάποιοι να επιζούν με 1000 ευρώ το μήνα. Για σκεφθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πόσοι αναγκάζονται να ζήσουν με πολύ λιγότερα! Γιατί σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική συνοχή 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας έχουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή διαθέτουν λιγότερα από 22 ευρώ τη μέρα και το 1,6% του ελληνικού πληθυσμού διαθέτει μέχρι 5 ευρώ. Αυτή είναι η κατάσταση!

Από την άλλη πλευρά γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι είχατε διαμορφώσει, όταν διαμορφώνατε αυτήν την εισοδηματική πολιτική, έναν προϋπολογισμό που θα έτρεχε με πληθωρισμό 3% ή το πολύ 3,5% και ο πληθωρισμός τρέχει σήμερα με πάνω από 4,5% -o κ. Κοντοπυράκης σας είπε ότι δεν ξέρει που θα φθάσει-. Και αυτός βέβαια είναι ο επίσημος πληθωρισμός, δεν είναι ο πραγματικός πληθωρισμός, αυτός που αφορά τους ασθενέστερους. Γιατί όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα των «Νέων», ο πραγματικός πληθωρισμός ξεπερνάει το 6,2%. για τις ασθενέστερες, για τις λαϊκές τάξεις.

Σύμφωνα με μετρήσεις της EUROSTAT για την Ελλάδα, μόνο φέτος η ακρίβεια στα τρόφιμα αφαίρεσε από κάθε μη προνομιούχο πολίτη 180 ευρώ, ενώ 500 ευρώ είναι η συνολική αφαίρεση από το εισόδημα των Ελλήνων πολιτών από την αύξηση της ακρίβειας.

Και σε σχέση με το μείζον αυτό ζήτημα, δεν θέλω να αναφερθώ ούτε στα άσφαιρα μέτρα του Υπουργείου Ανάπτυξης, μέτρα που άλλωστε το άλλο Υπουργείο, το Υπουργείο Οικονομίας, αμφισβητεί, ούτε στις «συμφωνίες κυρίων» που εσείς στο παρελθόν τις λοιδορούσατε, ούτε στις αποσπασματικές μειώσεις των τιμών, οι οποίες δεν είναι ούτε καν ασπιρίνες για να αντιμετωπίσουν το μεγάλο αυτό πρόβλημα!

Δεν θα σταθώ ούτε στη συναισθηματική κατάσταση του Πρωθυπουργού, που τη μεταδίδει έντεχνα στα ΜΜΕ, που κρύβεται κατά τα άλλα πίσω από τους Υπουργούς του, εμφανιζόμενος σαν «θυμωμένος».

Εάν ο κ. Καραμανλής είναι θυμωμένος ή εξοργισμένος, ας φροντίσει η Κυβέρνησή του να πάρει πραγματικά μέτρα και όχι μέτρα στάχτη για τα μάτια των Ελλήνων πολιτών! Και πρώτα από όλα, ας σταματήσει να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα. Γιατί είδαμε σήμερα μία επιστολή που έστειλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον κ. Μπαρόζο, ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση να πάρει μία σειρά από μέτρα, που ο ίδιος, εδώ στη χώρα μας, δεν τα έχει πάρει!

Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει είναι να τολμήσει να μειώσει τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Όμως βλέπουμε διοικητές μεγάλων επιχειρήσεων, όπως είναι ο Διοικητής της ΔΕΗ, που αντί να πάει σε μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, διεκδικεί αυτήν τη στιγμή να αφεθεί ελεύθερη η τιμολόγηση των υπηρεσιών που προσφέρει η ΔΕΗ.

Το δεύτερο που θα έπρεπε να κάνει, είναι να ενεργοποιήσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με στενή παρακολούθηση και έλεγχο της αγοράς, να ενεργοποιήσει τη νομοθεσία για το σπάσιμο των ολιγοπωλιακών καταστάσεων και των ΚΑΡΤΕΛ που είναι πια γνωστά και που κυριολεκτικά λυμαίνονται την αγορά, να προστατεύσει ουσιαστικά και αποτελεσματικά στους δανειολήπτες.

Ήδη ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει υποβάλει πρόταση πέντε σημείων για το ζήτημα αυτό, αλλά δυστυχώς η Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, μέχρι σήμερα κωφεύει και την αγνοεί.

Τέλος, να αλλάξει εισοδηματική πολιτική, μία εισοδηματική πολιτική που διαμορφώθηκε κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες. Είναι αυτό που συζητάμε σήμερα στα μέσα του χρόνου, ενώ η εισοδηματική πολιτική διαμορφώθηκε τον Δεκέμβριο, κάτω από τελείως διαφορετικούς όρους και προϋποθέσεις.

Στοιχειώδης λοιπόν ευαισθησία της Κυβέρνησης απέναντι σ’ όλο αυτόν τον κόσμο που δεν μπορεί να επιβιώσει, θα ήταν, από τη στιγμή που διαμορφώνεται μία τέτοια κατάσταση, να αλλάξει στοιχειωδώς τουλάχιστον την εισοδηματική πολιτική, ώστε να είναι μία εισοδηματική πολιτική που να περιέχει αυξήσεις και όχι μειώσεις!

Η σημερινή σας στάση, λοιπόν, δηλαδή το να επιμένετε να περάσετε έτσι, χωρίς διάλογο και με το έτσι θέλω, με μία ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία αυτήν την εισοδηματική πολιτική σα να μη συμβαίνει τίποτα, σα να μην έχει αλλάξει τίποτα όλο αυτό το χρονικό διάστημα στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική οικονομία, αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους!

Είπε ο κύριος Υπουργός ότι η εισοδηματική πολιτική απαντά θετικά στην ανάγκη για στήριξη του εισοδήματος. Όχι μόνο αυτή η εισοδηματική πολιτική δεν απαντά θετικά, κύριε Υπουργέ, στην ανάγκη για στήριξη του εισοδήματος, αλλά αντί για αυξήσεις περιέχει μειώσεις.

Έρχομαι καταρχήν στο θέμα των συντάξεων. Όπως τόνισε και ο εισηγητής μας, οι συνταξιούχοι παίρνουν αύξηση από μισό μέχρι ένα ευρώ τη μέρα. Η αύξηση στις συντάξεις, που προκύπτει από την ενσωμάτωση του 1/3 του κινήτρου απόδοσης στους βασικούς μισθούς των εν ενεργεία, αφαιρείται με την ισόποση μείωση του επιδόματος εξομάλυνσης.

Μιλάμε δηλαδή για μεσοσταθμική αύξηση της τάξης του 3,3%, μικρότερη κατά 1,3% και αυτού του πληθωρισμού. Αυτήν τη μεταχείριση επιφυλάσσετε σε συνταξιούχους, από τους οποίους οι εφτά στους δέκα παίρνουν συντάξεις κάτω από 600 ευρώ το μήνα!

Σ’ ό,τι αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως σας επεσήμανε και η ΑΔΕΔΥ, οι δικές σας υποσχέσεις και αυτές του κυρίου Πρωθυπουργού για τη λειτουργία του νέου μισθολογίου, για τρίτη συνεχή χρονιά από το 2006 μέχρι σήμερα, παραμένουν στα αζήτητα.

Για πρώτη φορά από τότε που εφαρμόζεται το νέο μισθολόγιο επιχειρείτε «αυξήσεις» σε δύο δόσεις, 1η Ιανουαρίου και 1η Οκτωβρίου. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι αυξήσεις αυτές δεν είναι σε καμία περίπτωση της τάξης του 4,5%.

Μεσοσταθμικά, η αύξηση αυτή δεν ξεπερνά το 3%. ‘Ομως δεν είναι ούτε 3% και αυτό γιατί οι αυξήσεις τις οποίες υπολογίζετε δεν δίνονται στα επιδόματα, παρά μόνο στο βασικό κορμό του ενιαίου μισθολογίου. Μία σειρά από επιδόματα δεν παίρνουν την αύξηση, με αποτέλεσμα αυτή να πέφτει στο 2,5%.

Όπως επίσης απέδειξε η ΑΔΕΔΥ στην ακρόαση των φορέων, ο τρόπος ενσωμάτωσης του 1/3 του κινήτρου απόδοσης, όχι μόνο δεν αυξάνει τις καταβαλλόμενες αποδοχές στους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά τις μειώνει κιόλας, από τη στιγμή που το όφελος που προκύπτει είναι μόλις 58 ευρώ, ενώ η αύξηση των κρατήσεων ανέρχεται σε 72 ευρώ.

Έχω εδώ -και θα σας καταθέσω- τη μισθοδοσία Απριλίου και Ιουνίου εργαζόμενου στο Δημόσιο με 25 χρόνια υπηρεσίας, κύριε Υπουργέ. Είναι ΠΕ και η αύξηση που παίρνει – το καταθέτω για τα Πρακτικά- είναι 6 ευρώ το δεκαπενθήμερο, δηλαδή συνολικά 12 ευρώ! Είναι στη διάθεσή σας η μισθοδοσία, για να μη λέτε ότι με αυτές τις αυξήσεις επιτυγχάνετε κοινωνική ισορροπία και κοινωνική αποτελεσματικότητα.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κύριος Δημήτριος Κουσελάς καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Ταυτόχρονα ξέρετε πολύ καλά ότι αντί για καλό κάνετε κακό γιατί χαλάτε το ενιαίο μισθολόγιο και τη σχέση που υπήρχε μεταξύ αρχικού και καταληκτικού κλιμακίου, αλλά και τις σχέσεις των επιμέρους μισθολογίων για τους εργαζόμενους που είναι υποχρεωτικής εκπαίδευσης, τους ΔΕ, τους ΤΕ και τους ΠΕ. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για αυξήσεις κάτω από 2%. Αν σ’ αυτά συνυπολογίσουμε όχι τις φορολογικές ελαφρύνσεις που είπατε πριν αλλά τις φορολογικές επιβαρύνσεις –γιατί περί φορολογικών επιβαρύνσεων πρόκειται- και αυτές αφορούν που τους έμμεσους φόρους και το ενιαίο τέλος ακινήτων, η επιβάρυνση είναι πολύ μεγαλύτερη.

Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα να λέτε ότι από τα 100 ευρώ των πρωτογενών δαπανών τα 44,3 πήγαν για μισθούς και συντάξεις και αναρωτήθηκα πραγματικά τι εννοείτε με αυτήν σας την τοποθέτηση. Τι θέλετε να πείτε; Ότι έχουμε καλοπληρωμένους δημόσιους υπαλλήλους; Αυτό ισχυρίζεστε, ή ότι έχουμε έναν υπερδιογκωμένο δημόσιο τομέα;

Εάν έχουμε ένα μεγάλο δημόσιο τομέα, τότε θα πρέπει να κάνετε την αυτοκριτική σας εδώ, μπροστά στο εθνικό Κοινοβούλιο, γιατί σε μια τετραετία φορτώσατε τον δημόσιο τομέα με 300-400 χιλιάδες συμβασιούχων επιπλέον, εσείς οι οποίοι θα λήγατε μια και καλή το θέμα των συμβασιούχων.

Επίσης, σας άκουσα να ισχυρίζεστε- και εσείς και ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας- ότι με αυτά τα μέτρα που παίρνετε, εξαντλείτε τα περιθώρια του Προϋπολογισμού, ότι αυτά, όπως είπατε στην Επιτροπή, υπερβαίνουν και τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού.

Ποιου Προϋπολογισμού, όμως, κύριε Υπουργέ; Τον Προϋπολογισμό εσείς τον διαμορφώνετε και εσείς τον εκτελείτε. Εσείς δεν επιλέξατε, κύριε Υπουργέ, να αφαιρέσετε από τα έσοδα του Προϋπολογισμού ένα ακόμα δισεκατομμύριο το χρόνο έσοδα, μειώνοντας τους φορολογικούς συντελεστές στις 37 χιλιάδες μεγαλύτερες επιχειρήσεις;

Εσείς δεν αποφασίσατε να αυξήσετε τα περιθώρια των καθαρών κερδών στους μερισματούχους και στους μεγαλομετόχους, μειώνοντας και πάλι τα έσοδα του κρατικού Προϋπολογισμού; Εσείς δεν αφήσατε να υπάρξει καθίζηση σε στα έσοδα από την είσπραξη του Φ.Π.Α. στο πρώτο κιόλας τετράμηνο του 2008, όταν είχατε υπολογίσει αύξηση των εσόδων από την είσπραξη του Φ.Π.Α. 12% και η είσπραξη έπεσε στο 6%;

Για ποιες αντοχές του Προϋπολογισμού, λοιπόν, μιλάμε; Τις αντοχές και τις επιλογές εσείς τις κάνατε. Μη μας ρωτάτε, λοιπόν, τι προτείνουμε εμείς σε ένα πλαίσιο, που εσείς έχετε διαμορφώσει, με τη δική σας πολιτική.

Κι εγώ ειλικρινά σας ερωτώ: εάν σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια να πάρουν πραγματικές αυξήσεις, όπως λέτε, οι εργαζόμενοι, όταν ταυτόχρονα ισχυρίζεστε ότι έχουμε διπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, τότε πότε επιτέλους οι εργαζόμενοι θα πάρουν πραγματικές αυξήσεις; Όταν δεν τις παίρνουν τώρα που έχουμε διπλάσιους ρυθμούς, θα τις πάρουν όταν μπούμε στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης; Γιατί μιλήσατε για την κρίση στην παγκόσμια οικονομία και τη διαφαινόμενη ύφεση.

Το ερώτημα είναι: τι έκανε η Κυβέρνησή σας σε σχέση με τη διαφαινόμενη οικονομική ύφεση, προκειμένου να θωρακίσει την ελληνική οικονομία και να διατηρήσει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τους οποίους παραλάβατε; Ξέρετε ποια ήταν τα αποτελέσματα; Η Ελλάδα από την πρώτη θέση που κατείχε στην ευρωζώνη ως προς το ρυθμό ανάπτυξης, βρίσκεται σήμερα τέταρτη. Με πρώτο το Λουξεμβούργο, την Ιρλανδία, την Φινλανδία, είμαστε τέταρτη χώρα.

Δεύτερον, με τις πολιτικές σας μειώσατε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών υπερδιπλασιάστηκε. Το 2007 είναι το υψηλότερο στην ευρωζώνη. Είναι και αυτός ένας από τους μεγάλους «άθλους» του κ. Αλογοσκούφη!

Το δημόσιο χρέος της χώρας αυξάνεται (μέσος όρος κατ’ έτος) κατά 13 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Στο διάστημα 2003-2007 αυξήθηκε κατά 68 δισεκατομμύρια ευρώ. Ως προς τον πληθωρισμό τα είπαμε: είμαστε πρωταθλητές σε επίπεδο ευρωζώνης!

Αλλά εγώ αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι ποια ήταν, αλήθεια, η εισοδηματική πολιτική που κάνατε, όταν δεν διαφαινόταν η οικονομική κρίση που είπατε, δηλαδή τις χρονιές 2005 και 2006; Εδωσε πραγματικές αυξήσεις η εισοδηματική σας πολιτική εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο;

Και τέλος, για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις: εμένα δεν μου αρέσει να κάνω συμψηφισμούς, αλλά επειδή αναφερθήκατε σε ορισμένα νούμερα που αφορούν στο παρελθόν, φαίνεται ότι επιλέξατε τις χρονιές στις οποίες θέλατε να αναφερθείτε. Γιατί αφήσατε έξω το 1997, όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με 5,5% και οι αυξήσεις που δόθηκαν ήταν 8,5% και το 2004, όταν με πληθωρισμό 3,4% οι αυξήσεις ήταν 6,4%. Αυτά για να συμπληρώνεται το πάζλ -και είναι επίσημα στοιχεία, δεν είναι δικά μου.

Και κλείνοντας, θέλω να πω το εξής: εμείς δεν είμαστε ευχαριστημένοι, σε κάθε περίπτωση και με αυτά που είπα δεν θέλω να στηρίξω την εισοδηματική πολιτική που κάναμε.

Εμείς, όμως, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπου κάναμε θυσίες, τις κάναμε, έχοντας και στόχο και θετικό αποτέλεσμα για την κοινωνία. Ασκήσαμε -και είναι γεγονός αυτό- μια περιοριστική πολιτική, προκειμένου να μπει η χώρα μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Εάν η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή δεν είχε μπει στην ΟΝΕ, τότε θα είχαμε υποτίμηση της τάξης του 40% τουλάχιστον!

Εσείς επιβάλατε θυσίες και χθες και σήμερα, χωρίς στόχο και αποτέλεσμα. Οι μόνοι ευνοημένοι είναι οι οικονομικά ισχυροί και οι μόνοι ριγμένοι είναι οι οικονομικά ασθενέστεροι.

Αυτά πιστεύω ότι τα βλέπει και τα καταλαβαίνει σήμερα ο κάθε Έλληνας πολίτης. Μόνο όσοι έχουν πολιτική αχρωματοψία δεν καταλαβαίνουν αυτές τις επιλογές και αυτά τα αποτελέσματα.

Με όλα αυτά, κύριε πρόεδρε, είναι φανερό ότι ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταψηφίζουμε επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο.

Είναι ένα νομοσχέδιο ταξικό, μια πολιτική που δεν έχει σχέση με τη δική μας φιλοσοφία που, όπως είπε ο εισηγητής μας, είναι μια φιλοσοφία δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου στην Ελλάδα, μια φιλοσοφία η οποία εγγυάται όχι μόνο την απόδοση του πληθωρισμού, αλλά και ενός μεγάλου μέρους από την αύξηση της παραγωγικότητας στους ίδιους τους εργαζόμενους.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Δευτερολογία

Θα μιλήσω πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε. Δεν θα ζητούσα το λόγο αν ο Υπουργός, κατά τη μικρή τοποθέτηση που έκανε, δεν είχε προβεί σε ένα ατόπημα, που πιστεύω ότι θα πρέπει να το ανακαλέσει. Δεν πρέπει καν να μείνει στα Πρακτικά. Είπε ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει, γιατί δεν ψήφισε, λέει, κάποιο επίδομα.

Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι το ποιος έχει το δικαίωμα να μιλάει σε αυτήν την Αίθουσα και το ποιος δεν το έχει, δεν το κανονίζει κανένας Υπουργός! Το κανονίζουν οι Έλληνες πολίτες που μας έστειλαν εδώ. Από εκεί και πέρα οι συνάδελφοι οι οποίοι έθεσαν το ζήτημα για τα επιδόματα του Υπουργείου Υγείας και την περικοπή του επιδόματος των υπαλλήλων των ΔΥΠΕ, το έθεσαν γιατί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι προσέφυγαν σε αυτούς και τους ζήτησαν να υποστηρίξουν το δίκαιο αίτημά τους. Και είναι δίκαιο το αίτημά τους, γιατί ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί, όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά –δεν υπάρχει προηγούμενο- να δίνεται με νόμο του κράτους παροχή σε εργαζόμενους και να ζητείται αναδρομική επιστροφή αυτού του επιδόματος.

Δεν είναι προσωπικό σας ζήτημα, ούτε μπορούμε να παίζουμε με τέτοιου είδους θέματα. Οφείλετε να ξεκαθαρίσετε εδώ και τώρα αυτό το θέμα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά μπορεί να κάνατε το οποιοδήποτε λάθος. Καλό είναι αυτό το λάθος να διορθωθεί σήμερα και όχι αύριο.

Από εκεί και πέρα σε ό,τι αφορά πολλά ζητήματα, τα οποία ελέχθησαν σχετικά με την κριτική που έκανε ή δεν έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, θέλω απλά να σας διαβάσω μια μικρή περικοπή. «Είναι προσβολή στην αξιοπρέπεια του πολίτη να ακολουθείται μία τακτική ή μια πρακτική η οποία μας πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, πολλές δεκαετίες πίσω. Πιστεύετε ότι θα λύσει κανένα πρόβλημα για το συνταξιούχο του ΟΓΑ το 1 ευρώ την ημέρα ή για τους αποδέκτες του ΕΚΑΣ τα 0,80 ευρώ την ημέρα;». Κώστας Καραμανλής, 14-9-2003. Αυτά έλεγε ο τότε επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και σήμερα Πρωθυπουργός.

Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω ευθέως, κύριε Υπουργέ: Το μισό ευρώ αύξηση την ημέρα που δίνετε σήμερα στους συνταξιούχους είναι ή δεν είναι προσβολή σύμφωνα με αυτά που έλεγε τότε ο Πρωθυπουργός σας;

Και κλείνοντας να πω τα εξής. Άκουσα και εσάς και τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας να λέτε ότι δεν σας δίνουμε αυξήσεις ούτε λίγο ούτε πολύ, γιατί αν δοθούν παραπάνω αυξήσεις, οι αυξήσεις αυτές είναι πληθωριστικές και θα δημιουργήσουν πληθωριστικές πιέσεις κ.λπ.

Πέρα από το ότι αυτός ο ισχυρισμός δεν στέκει και θα πρέπει να το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, μία αύξηση μπορεί να δημιουργήσει πληθωριστικές πιέσεις, όταν είναι πάνω από τον πληθωρισμό και πάνω από το άθροισμα του πληθωρισμού και της αύξησης της παραγωγικότητας, πράγμα το οποίο εδώ δεν συμβαίνει και αυτόν τον ισχυρισμό δεν τον αποδέχεται ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί -και μάλιστα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- ότι ο πληθωρισμός της χώρας μας είναι πληθωρισμός κερδών και όχι πληθωρισμός μισθών.

Εγώ, όμως, πέρα από αυτά, θέλω να σας ρωτήσω ευθέως: Όταν λέμε: «Δεν σας δίνουμε αυξήσεις, γιατί είναι πληθωριστικές» και στέλνουμε τους πολίτες μαζικά στην τράπεζα, γιατί έμμεσα πλην σαφώς αυτό γίνεται, να δανειστούν τα δανεικά που παίρνουν από τις τράπεζες και υπερχρεώνονται και ξέρετε ποια είναι η κατάσταση η οποία υπάρχει στα ελληνικά νοικοκυριά, αυτά δεν είναι πληθωριστικά; Δεν έχουμε έτσι έμμεση -πλην σαφώς- πάρα πολύ μεγάλη κυκλοφορία του χρήματος;

Δεν είναι πληθωριστικό αυτό το χρήμα; Οι αυξήσεις από την εισοδηματική πολιτική είναι; Είναι δυνατόν, λοιπόν, να εκτίθενται στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο τέτοιοι ισχυρισμοί, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα;