Ομιλία του βουλευτή Mεσσηνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτρη Κουσελά στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, για το σ/ν «Αύξηση Συντάξεων του Δημοσίου, εισοδηματική πολιτική έτους 2008 και άλλες διατάξεις»

28-05-2008

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φθάσαμε στο τέλος του Μάη να συζητάμε για την εισοδηματική πολιτική, σε μια τελείως τυπική διαδικασία. Πριν μια εβδομάδα, η Κυβέρνηση είχε ήδη στείλει εγκύκλιο για να εφαρμοστεί η εισοδηματική πολιτική, την οποία το εθνικό μας Κοινοβούλιο δεν έχει ακόμη ψηφίσει !

Η συγκεκριμένη συμπεριφορά της Κυβέρνησης δείχνει δυο πράγματα. Πρώτον, το πόσο πραγματικά την ενδιαφέρει η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι εργαζόμενοι και δεύτερον, το πόσο υπολήπτεται το Εθνικό μας Κοινοβούλιο και πόσο το υπολογίζει !

Κύριοι της Κυβέρνησης, φαίνεται ότι δεν έχετε αντιληφθεί ότι ο καινούργιος χρόνος δεν αρχίζει τέλος του Μάη, έχει αρχίσει πριν από 5 μήνες και ότι χιλιάδες οικογένειες δε μπορούν να επιβιώσουν. Αυτό το τονίζω, διότι οι πολιτικές που ασκούνται έχουν ως αποτέλεσμα το κόστος ζωής στην Ελλάδα το τελευταίο χρονικό διάστημα να ξεπερνά για πρώτη φορά το 90% του κόστους ζωής της ευρωζώνης ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις, αντί να συγκλίνουν, αποκλίνουν.

Στην Ελλάδα το 25% του πληθυσμού ζει με ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.000 ευρώ, που δηλαδή με λιγότερα από 22 ευρώ την ημέρα. Το 4,4% του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 10 ευρώ την ημέρα, ενώ το 1,6% του ελληνικού πληθυσμού ζει με λιγότερο από 5 ευρώ την ημέρα. Αυτή είναι η κατάσταση με βάση τα επίσημα στοιχεία, η οποία φαίνεται ότι όχι μόνο δεν θα αμβλυνθεί, αλλά θα οξύνεται έτι περαιτέρω από τις πολιτικές που ασκούνται από την Κυβέρνησή σας.

Με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε στο 4,7%, δηλαδή γυρίσαμε 11 χρόνια πίσω, όταν από το 14% επιχειρήσαμε να αποκαθηλώσουμε τον πληθωρισμό και να τον πάμε στο 3% για να μπούμε στην ευρωζώνη. Αντί, λοιπόν, ο πληθωρισμός να περιορίζεται, αυξάνεται περισσότερο. Η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια είναι κυριολεκτικά ανεξέλεγκτες. Γνωρίζετε πολύ καλά, ότι τα καρτέλ αλωνίζουν, από τη στιγμή που οι ελεγκτικοί μηχανισμοί διαλύθηκαν. Τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία σε σχέση με την ακρίβεια και με την αισχροκέρδεια αυξάνουν κάθε μέρα που περνάει. Παρά τα 41 επικοινωνιακά μέτρα που πήρε ο Υπουργός, κάθε μέρα που περνάει γίνεται ακόμα χειρότερη.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, 7 στους 10 συνταξιούχους παίρνουν συντάξεις μικρότερες από 600 ευρώ. Με το νομοσχέδιο που ζητάτε σήμερα να ψηφίσουμε, τους δίνετε αυξήσεις από 0,5 ευρώ μέχρι 1 ευρώ την ημέρα, για να ζήσουν με αυτές τις συντάξεις !

Όσον αφορά στους δημοσίους υπαλλήλους, ξεχάσατε για ακόμα μία φορά τις εξαγγελίες που είχατε κάνει για «το νέο μισθολόγιο που θα τους εξασφάλιζε αξιοπρεπείς αποδοχές». Στην πραγματικότητα, οι αυξήσεις που δίνετε στους δημοσίους υπαλλήλους δεν είναι αυξήσεις, αλλά μειώσεις. Για πρώτη φορά από την εφαρμογή του νέου μισθολογίου εφαρμόζονται αυξήσεις σε δύο δόσεις. Η μεσοσταθμική αύξηση δεν είναι 4,5%, είναι 3%.

Δεύτερον, οι αυξήσεις αυτές αφορούν στο βασικό μισθό και όχι στο σύνολο των αποδοχών των εργαζόμενων. Αυτό σημαίνει ότι το οικογενειακό επίδομα, το κίνητρο απόδοσης και μία σειρά από άλλα επιδόματα μένουν έξω από αυτές τις αυξήσεις με αποτέλεσμα, ακόμα κι εκείνο το μεσοσταθμικό 3% στην πραγματικότητα είναι 2% μέχρι 2,5% στην καλύτερη περίπτωση.

Είναι ενδεικτικό ότι οι φορείς του Λιμενικού Σώματος υπολογίζουν πως η αύξηση που θα πάρει το Λιμενικό εξαιρεί το 40% των συνολικών αποδοχών τους.

Επομένως, οι ονομαστικές αυξήσεις που θα απομείνουν, ροκανίζονται ακόμα περισσότερο από τη φορολογική πολιτική την οποία εφαρμόζετε. Είναι μία πολιτική που δεν έχει τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις να μηδενίζονται. Αν λάβουμε υπόψη και τον πληθωρισμό, ο οποίος, αυτή τη στιγμή, τρέχει με ρυθμούς 4,7%, μιλάμε για αρνητικές αυξήσεις Εξ’ άλλου, η ενσωμάτωση του κινήτρου απόδοσης σε τρεις δόσεις στο βασικό μισθό των δημοσίων υπαλλήλων με την ισόποση μείωση του μέχρι σήμερα καταβαλλόμενου ποσού, είναι «μία η άλλη». Αν θα υπάρξουν αυξήσεις από την ενσωμάτωση, θα υπάρξουν στις περιπτώσεις εκείνες των εργαζομένων που έχουν πολύ ψηλά ποσοστιαία επιδόματα ή πολύ υψηλό χρονοεπίδομα. Οι άλλοι δεν πρόκειται να ωφεληθούν από αυτή την αύξηση.

Κύριε Υπουργέ, την ώρα που αρνείστε να δώσετε πραγματικές αυξήσεις με το πρόσχημα της αύξησης του πληθωρισμού, λέτε, ότι οι αυξήσεις στους εργαζόμενους «φουντώνουν» τον πληθωρισμό. Την ίδια στιγμή, εξαναγκάζετε τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να προσφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό.

Δηλαδή, αυτή τη στιγμή, μας λέτε ότι τα χρήματα που παίρνουν οι εργαζόμενοι από την εισοδηματική πολιτική, από τις αυξήσεις που δικαιούνται, αυξάνουν τον πληθωρισμό. Τα χρήματα που παίρνουν ως δανεικά από τις τράπεζες, δεν αυξάνουν τον πληθωρισμό.

Αυτή είναι μία πρωτόγνωρη και καινοφανής ιστορία, που το μόνο που κάνει είναι να δουλεύει υπέρ των τραπεζών. Δηλαδή, έχουμε μία κυβέρνηση που ουσιαστικά λειτουργεί σαν dealer, συγχωρέστε μου την έκφραση, των τραπεζών. ‘Εμμεσα εξαναγκάζετε τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να προσφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ποιο είναι το αποτέλεσμα!

Με βάση το αναθεωρημένο ΑΕΠ, φτάσαμε στο σημείο η υπερχρέωση των νοικοκυριών να ξεπερνάει το 46% του ΑΕΠ. Θα ήταν πάνω από το 49%, δηλαδή θα είχαμε ξεπεράσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αν δεν είχαμε το αναθεωρημένο ΑΕΠ, όταν γνωρίζετε ότι οι ευρωπαίοι πολίτες καλούνται να αποπληρώσουν αυτά που χρωστούν στις τράπεζες έχοντας ουσιαστικά διπλάσια οικονομική δύναμη, γιατί οι μισθοί τους είναι σε μέσα επίπεδα σχεδόν διπλάσιοι απ ότι των Ελλήνων εργαζόμενων.

Βέβαια, δεν ξεχνάτε και το "bonus" που δίνετε κάθε φορά στις τράπεζες. Με το άρθρο 10 τους δίνετε τον καθιερωμένο «μποναμά», κάθε χρόνο. Έχει ξεκινήσει από το 2000. Υποτίθεται ότι ξεκίνησε για τα δύο πρώτα χρόνια και το συνεχίζετε μέχρι σήμερα.

Ταυτόχρονα, ανέχεστε μια απαράδεκτη συμπεριφορά από την πλευρά των τραπεζών απέναντι στους εργαζόμενους. Οι τράπεζες δεν δέχονται καν να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις, δηλαδή, δεν δίνουν την εξουσιοδότηση που έπρεπε να έχουν δώσει μέχρι σήμερα στην ΟΤΟΕ, προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις. Δηλαδή, ουσιαστικά, βάζουν δυναμίτη στα θεμέλια των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αρνούνται τους δημοκρατικούς θεσμούς Αρνούνται το ν. 1876/1990, που ψηφίστηκε επί Οικουμενικής κυβέρνησης και δίνει τη δυνατότητα, με το θεσμικό πλαίσιο που έχει δημιουργήσει, να υπάρχουν διαπραγματεύσεις και στο χώρο των τραπεζών και σε μία σειρά άλλους χώρους. Η Κυβέρνηση, δυστυχώς, ενώ έχει διορίσει τον κ. Αράπογλου, παραμένει θεατής μέχρι σήμερα και τον ανέχεται να κάνει αυτά που κάνει.

Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι φανερό ότι χρειάζεται μία τελείως διαφορετική οικονομική και εισοδηματική πολιτική, η οποία να αποδίδει στους εργαζόμενους όχι μόνο την αύξηση του πληθωρισμού, αλλά τουλάχιστον το 50% της αύξησης της παραγωγικότητας. Δηλαδή, να τους δίνει τη δυνατότητα, στο πλαίσιο μιας δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, να μπορούν να ζήσουν και να καρπωθούν κι εκείνοι ένα κομμάτι από το μόχθο τους. Χρειάζεται, λοιπόν, μία τελείως άλλη πολιτική, την οποία εσείς δεν έχετε διάθεση να εφαρμόσετε.

Κύριε Πρόεδρε, για όλους αυτούς τους λόγους είναι φανερό ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο. Υπάρχουν, βέβαια, και θετικές διατάξεις τις οποίες θα υπερψηφίσουμε. Επιφυλασσόμεθα, λοιπόν!