Αριθμ. πρωτ. Ερωτησεων  12330
Ημερ. Καταθε. Ερωτησεων 19.05.2008

Είναι γνωστό πλέον ότι σχετικά με το μέλλον του κρατικού μονοπωλίου των τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα, η ουσία της κοινοτικής αμφισβήτησης δεν αφορά το μονοπώλιο, αλλά τον ίδιο το σκοπό και τις πρακτικές λειτουργίας αυτής της δημοσίου ενδιαφέροντος επιχείρησης και συγκεκριμένα αυθαίρετες και «καταχρηστικές»

ΘΕΜΑ: «Colpo grosso του Προέδρου της ΟΠΑΠ ΑΕ, που με όχημα τις προτεινόμενες ασφυκτικές και σε αρκετά σημεία παράνομες και καταχρηστικές ατομικές συμβάσεις εις βάρος των πρακτόρων, προωθεί την παράνομη κατάργηση του Κανονισμού Πρακτόρων, την εκτός κανονιστικού πλαισίου ανεξέλεγκτη και παράνομη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε θυγατρικές του ΟΠΑΠ και σε τρίτους εις βάρος και των εργαζομένων, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ, ΕΝΤΕΧΝΑ, ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ και σε αντίθεση με τις υποκριτικές αντίθετες διθυραμβικές δηλώσεις του με στόχο τον εμπαιγμό της κοινής γνώμης, τις προϋποθέσεις για την παράδοση σημαντικού μέρους του δικτύου πωλήσεων της ΟΠΑΠ σε μελλοντικές ανταγωνίστριες εταιρείες.»

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Είναι γνωστό πλέον ότι σχετικά με το μέλλον του κρατικού μονοπωλίου των τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα, η ουσία της κοινοτικής αμφισβήτησης δεν αφορά το μονοπώλιο, αλλά τον ίδιο το σκοπό και τις πρακτικές λειτουργίας αυτής της δημοσίου ενδιαφέροντος επιχείρησης και συγκεκριμένα αυθαίρετες και «καταχρηστικές» (όπως άλλωστε σημειώνει δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 9/5/08) πρακτικές στην λειτουργία της. Συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με έκθεσή του θέτει τον ΟΠΑΠ του κ. Χατζηεμμανουήλ, που θέλει την εταιρεία «ιδιωτική», ανεξέλεγκτη και αποσυνδεδεμένη από κάθε δημόσιο έλεγχο και από την υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, προ των ευθυνών του, τονίζοντας ότι το μονοπώλιο τυχερών παιχνιδιών δεν αποτελεί πρόβλημα αρκεί να εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη από αυτό θα διατίθενται αυστηρά για κοινωφελείς σκοπούς. Κατά συνέπεια, αν πράγματι η ΟΠΑΠ ΑΕ λειτουργεί υπέρ, και μόνο υπέρ, του δημοσίου συμφέροντος (κατά μεγάλη – βεβαίως – απογοήτευση της ιδιαίτερα επιρρεπούς σε ιδιοκτησιακές αντιλήψεις, ρουσφετολογικές πρακτικές και διαχειριστικές – οικονομικές αυθαιρεσίες σημερινής «γαλάζιας» Διοίκησης του Οργανισμού), ο Οργανισμός θα συνεχίσει να αποτελεί δημόσιο μονοπώλιο και τα κέρδη του να ενισχύουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό προς όφελος των πολιτών.

Αυτές τις επισημάνσεις τις γνωρίζει καλά ο Πρόεδρος της ΟΠΑΠ ΑΕ και πρώην Πρόεδρος των Ολυμπιακών Ακινήτων, που προσφάτως, μετά την παραίτηση του από το London School of Economics, κατάφερε να ανακηρυχθεί, μετά από μια «χρονοβόρα» διαδικασία, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά, που σύντομα θα στεγάζεται στο Ολυμπιακό Κέντρο Νίκαιας... Και όχι μόνο τις γνωρίζει, αλλά φαίνεται ότι σπεύδει να προετοιμάσει με διαρροές σε διάφορα «παπαγαλάκια» το έδαφος ώστε να παραποιήσει το περιεχόμενο του Ευρωπαϊκού αιτήματος για μεταβολές, περιορίζοντας το σε αυτές που εναρμονίζονται με τις αυθαίρετες επιδιώξεις του για τον ΟΠΑΠ εις βάρος του πραγματικά δημοσίου συμφέροντος.

Δηλαδή, με τις διαρροές αυτές εγκλωβίζει το δημόσιο διάλογο για το θέμα των μεταβολών στον ΟΠΑΠ, αποκλειστικά στο θέμα του περιορισμού του αριθμού των πρακτορείων με κατάργηση χιλιάδων αδειών πρακτόρων, ενώ παράλληλα αποκρύπτει ότι με την πάγια επιλογή του να δίνει υπέρογκα bonus στον εαυτό του και σε «εκλεκτά» στελέχη του Οργανισμού, αγνοώντας επιδεικτικά τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία (α) στόχος της ΟΠΑΠ ΑΕ δεν πρέπει να είναι η επιδίωξη της κερδοφορίας και (β) όταν παραυτά αυτή η κερδοφορία επιτυγχάνεται πρέπει να διοχετεύεται σε κοινωφελείς σκοπούς και να μην μοιράζεται στα διάφορα «στελέχη» ως «bonus».

Η Βουλή, λοιπόν, πρέπει να ενημερωθεί λεπτομερώς για τις πραγματικές σκοπιμότητες και τα νομικά ολισθήματα των διαδικασιών που επιβάλλει ο διαπρεπής κατά τα άλλα νομικός κ. Χατζηεμμανουήλ, καθώς το σχέδιο ατομικής σύμβασης που αποπειράται η Διοίκηση του ΟΠΑΠ να επιβάλλει στους πράκτορες και συγκεκριμένα το αρ. 4 αυτής ορίζει ότι «Γενικός στόχος της πολιτικής δικτύου της ΟΠΑΠ ΑΕ σε εθνικό επίπεδο είναι η σταδιακή μετάβαση σε σχέση μία άδεια ανά 3.500 κατοίκους». Αυτό πρακτικά σημαίνει τον περιορισμό του δικτύου πωλήσεων της ΟΠΑΠ ΑΕ σε 3.000 πρακτορεία και το «κλείσιμο» τουλάχιστον 2.500 πρακτορείων σε πρώτη φάση. Και ενώ, λοιπόν, ερήμην του συνόλου των πρακτόρων το κλείσιμο χιλιάδων πρακτορείων προαναγγέλλεται από διάφορα «παπαγαλάκια» ως η μόνη απαιτούμενη από την ΕΕ μεταβολή, την ίδια στιγμή στις 8/4/2008 το ΔΣ της ΟΠΑΠ ΑΕ, αγνοώντας τις κοινοτικές υποδείξεις και χωρίς να προβλέπεται κάτι τέτοιο στις συμβάσεις πρόσληψης των περισσότερων από τα συγκεκριμένα αυτά στελέχη, επιβραβεύει επτά «εκλεκτά» του στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Στοιχήματος με συνολικό ποσό 230.000 ευρώ ως bonus μιας δήθεν κερδοφορίας για το 2007, ενώ είναι γνωστό πως το Στοίχημα είχε το 2007 μείωση των εισπράξεών του σε σχέση με το 2006 κατά 6% περίπου.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΠΑΡΑΤΥΠΗ ΕΠΙΒΟΛΗ, ΟΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΥΦΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΟΠΑΠ – ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ»

Α. ΠΑΡΑΤΥΠΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Ως γνωστόν το ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ της ΟΠΑΠ ΑΕ (αρ. 18 παρ. 3 ιδ) παραπέμπει ρητά στην ύπαρξη ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ, την τροποποίηση ή έγκριση του οποίου εισηγείται το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΠΑΠ ΑΕ στον αρμόδιο Υπουργό. Κατά συνέπεια και μόνο για αυτόν τον λόγο είναι νομικά προβληματική η επιδίωξη της Διοίκησης της ΟΠΑΠ ΑΕ να αντικαταστήσει τον ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ με ατομικές συμβάσεις χωρίς την ύπαρξη αντίστοιχου γενικού πλαισίου κανονισμού λειτουργίας, εγκεκριμένου από το ΔΣ της ΟΠΑΠ ΑΕ, αλλά και από τον αρμόδιο Υπουργό.

Β. ΕΝΤΕΧΝΗ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΑΠ

Πρέπει, επίσης να σημειωθεί, ότι με την πρόβλεψη για την ύπαρξη ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ που κατόπιν διαπραγμάτευσης με το συνδικαλιστικό όργανο των Πρακτόρων οφείλει να εγκρίνει το ΔΣ της ΟΠΑΠ ΑΕ, η Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2001 (ΦΕΚ Β 23) που κύρωσε το Καταστατικό της ΟΠΑΠ ΑΕ έλαβε πρόνοια για την αποτελεσματική λειτουργία της συνδικαλιστικής προστασίας των πρακτόρων. Αυτή η προστασία που δεν είναι δυνατόν στην πράξη να εξασφαλιστεί ΜΟΝΟΝ από ατομικές συμβάσεις χωρίς κανονισμό. Διότι ακόμα και αν έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση με το αρμόδιο συνδικαλιστικό όργανο, όταν επέλθει η υπογραφή των ατομικών συμβάσεων, κάθε πράκτορας θα είναι πλέον εξαναγκασμένος να αντιμετωπίζει βαρύτατες υποχρεώσεις, αναγκαστικές μελλοντικές τροποποιήσεις, αλλά και τους παραπλανητικούς και καταχρηστικούς όρους που προσπαθεί η Διοίκηση να επιβάλλει, με τις ατομικές αυτές συμβάσεις, μόνος του απέναντι σε έναν ισχυρό Οργανισμό. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στα αρ. 2 παρ. 2 και αρ. 5 παρ. 1 του σχεδίου ατομικής σύμβασης, ο πράκτορας δεσμεύεται όχι μόνο για τις ήδη αυστηρές ρητά αναφερόμενες υποχρεώσεις στη σύμβαση αυτή, αλλά και για κάθε μελλοντική αναδιαμόρφωσή τους κατά τις όποιες διαθέσεις της εκάστοτε Διοίκησης της ΟΠΑΠ ΑΕ.

Γ. ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ «ΠΑΡΑΘΥΡΟ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΥ ΚΟΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

Είναι γνωστό ότι παρά τις υποκριτικές διαβεβαιώσεις του κ. Χατζηεμμανουήλ για το αντίθετο, με τις συστηματικές ενέργειες του Προέδρου της ΟΠΑΠ ΑΕ, διευκολύνονται αυτοί που επιδιώκουν την άρση από την ΕΕ του κρατικού μονοπωλίου τυχερών παιχνιδιών στη χώρα μας.

• Με τα δεδομένα αυτά, προκαλεί έντονη ανησυχία το γεγονός ότι στο προοίμιο του σχεδίου ατομικής σύμβασης, ενώ υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο σκοπό και το αντικείμενο δραστηριότητας της ΟΠΑΠ ΑΕ, αποσιωπάται ο δημοσίου ενδιαφέροντος χαρακτήρας της και δεν γίνεται ουδεμία αναφορά στο αρ. 1 του Καταστατικού της ΟΠΑΠ ΑΕ, ότι αυτή λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος.

• Και επιπλέον, σε συνδυασμό με την «περίεργη» αυτή παράλειψη, η πρόβλεψη του αρ. 4 παρ. 1 του σχεδίου ατομικής σύμβασης που ουσιαστικά εκμαιεύει εκ των προτέρων την αποδοχή των πρακτόρων για τον μελλοντικό «αποκεφαλισμό» 2500 πρακτορείων, αποτελεί στην ουσία μία ενδεχόμενη και κεκαλυμμένη «ευγενή» παραχώρηση εκ μέρους της Διοίκησης της ΟΠΑΠ ΑΕ προς τους πιθανούς μελλοντικούς ανταγωνιστές της. Διότι, εάν και εφόσον, λόγω και της συνδρομής των ανεξήγητων και αυθαίρετων επιλογών του σημερινού Προέδρου της ΟΠΑΠ ΑΕ, στο μέλλον επιτραπεί η είσοδος ξένων ανταγωνιστριών εταιρειών στην Ελλάδα, τότε τι ποιο φυσικό από το να χρησιμοποιηθούν από αυτές οι μέχρι τότε αποκεφαλισθέντες πράκτορες του ΟΠΑΠ, δηλαδή ένα έμπειρο, δυναμικό και κατηρτισμένο δίκτυο.

• Στο ίδιο αρ. 4 παρ. 1 με την δικαιολογία της «διασφάλισης» της μη ίδρυσης νέων πρακτορείων ΟΠΑΠ σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από λειτουργούντα πρακτορεία, ενώ δίνεται η εντύπωση της διασφάλισης των συμφερόντων των πρακτόρων, στην ουσία και σε συνδυασμό με την μείωση των πρακτορείων, δημιουργείται «ζωτικός χώρος» μεταξύ δύο πρακτορείων για την πιθανή εγκατάσταση όχι ενός, αλλά δύο, τριών ή περισσότερων πρακτορείων ανταγωνιστικών εταιρειών.

• Οι δε αναφορές του σχεδίου της ατομικής αυτής σύμβασης περί απαγόρευσης ανταγωνισμού (αρ. 14) και κυρίως μετασυμβατικής απαγόρευσης του ανταγωνισμού ( αρ. 23) είναι νομικά προβληματικές και πρακτικά ανεφάρμοστες, αποτελώντας ουσιαστικά «στάχτη στα μάτια» των πρακτόρων. Κι αυτό γιατί, τη στιγμή που θα επιτραπεί η λειτουργία ανταγωνιστικών εταιρειών στοιχηματισμού στην Ελλάδα, εφόσον αρθεί το μονοπώλιο (τη στιγμή δηλαδή που θα κληθούν, λόγω καθεστώτος ελεύθερου ανταγωνισμού, να εφαρμοστούν τα άρθρα 14 και 23 των ατομικών συμβάσεων) η κοινοτική νομοθεσία που διασφαλίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό (Συνθήκη ΕΕ αρ. 81 και 82 και σχετικοί Κανονισμοί και Οδηγίες) θα εφαρμοστεί αυτόματα στις απαγορεύσεις του ΟΠΑΠ που τότε θα κατέχει ακόμα εκ των πραγμάτων ιδιαιτέρως σημαντικό μερίδιο στην αγορά και θα δημιουργήσει σοβαρό νομικό πρόβλημα (με ενδεχόμενη επιβολή τεράστιων προστίμων) στην εφαρμογή συγκεκριμένων όρων των αρ. 14 και 23.

Δ. ΒΑΝΑΥΣΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΑΠ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ!

Σύμφωνα με τα αρ. 11 και 12 του σχεδίου ατομικής σύμβασης οι πράκτορες υποχρεώνονται να αποδέχονται εκ των προτέρων γενικευμένη επεξεργασία προσωπικών τους δεδομένων όχι μόνο από τον ΟΠΑΠ, αλλά και από άγνωστους (!) τρίτους, κατά βάναυση παράβαση του ν. 2472/1997, και συγκεκριμένα οι πράκτορες:

• Υποχρεώνονται να παρέχουν ρητή συγκατάθεση γενικής φύσεως για την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (αρ. 11 παρ. 1 «...ή και άλλων στοιχείων», που δεν εξειδικεύονται!) τη στιγμή που ο ν. 2472/1997 στα αρ. 2 και 5 αυτού απαιτεί η συγκατάθεση αυτή να είναι ειδική, δηλαδή εξειδικευμένη.

• Υποχρεώνονται στο αρ. 11 παρ. 1 του σχεδίου ατομικής σύμβασης να δηλώσουν ότι ενημερώθηκαν με τρόπο σαφή για τους αποδέκτες των δεδομένων αυτών, τη στιγμή που κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο, αφού στην αμέσως επόμενη παράγραφο του ίδιου άρθρου η ΟΠΑΠ ΑΕ διατηρεί για τον εαυτό της το περιθώριο να διαβιβάζει τα δεδομένα αυτά ακόμα και σε απλώς «συνεργαζόμενες» με αυτήν επιχειρήσεις, που δεν είναι εκ των προτέρων γνωστές στους πράκτορες. Πρέπει να σημειωθεί ότι μια τέτοια συμβατική υποχρέωση εις βάρος των πρακτόρων αντίκειται στην ρητή πρόβλεψη των αρ. 2 και 5 του ν. 2472/1997 ότι η συγκατάθεση ενός προσώπου για την επεξεργασία των δεδομένων του πρέπει να αφορά και την εξειδίκευση των κατηγοριών κάθε «τρίτου» αποδέκτη των δεδομένων αυτών, αφού, προφανώς, η απλή αναφορά σε «συνεργαζόμενες επιχειρήσεις» χωρίς εξειδίκευσή του τομέα τους ή του αντικειμένου τους δεν ικανοποιεί την απαίτηση του νόμου.

• Με βάση τα παραπάνω, ιδιαιτέρως ασφυκτική, αδικαιολόγητη και νομικά προβληματική κρίνεται και η συμβατική υποχρέωση (αρ. 12 παρ. 1 της σύμβασης) που επιβάλλει η ΟΠΑΠ ΑΕ στους πράκτορες να αποδέχονται γενικά και αόριστα έλεγχο του Οργανισμού στα φορολογικά τους στοιχεία, απονέμοντας αυθαίρετα στον Οργανισμό εξουσίες οιονεί φορολογικής αρχής!

• Κατά τον ίδιο τρόπο εξαιρετικά επαχθής και ασφυκτική κρίνεται και η υποχρέωση του πράκτορα (αρ. 12 παρ. 2 της σύμβασης) να παρέχει πρόσβαση στην ΟΠΑΠ ΑΕ σε όλα τα αρχεία και τα στοιχεία που τηρεί εγγράφως ή ηλεκτρονικά στο πρακτορείο του, δηλαδή ακόμα και σε αυστηρά προσωπικά του στοιχεία και η συμβατική πρόβλεψη ότι εάν αρνηθεί την παροχή πρόσβασης, η ΟΠΑΠ έχει σπουδαίο λόγο, με όλες τις δυσμενείς για τον πράκτορα συνέπειες να καταγγείλει τη σύμβαση. Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο αποτελεί σαφή παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων των πρακτόρων και ο σχετικός όρος της σύμβασης στερείται νομικής ισχύος.

• Με τη σύμβαση αυτή ο ΟΠΑΠ παραλείπει – σκόπιμα, όπως φαίνεται – να ενημερώσει τους πράκτορες ότι ο ν. 2472/1997 τους δίνει το δικαίωμα (αρ. 2) να ανακαλέσουν οποτεδήποτε θέλουν την συγκατάθεσή τους αυτή για επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων, αλλά και το δικαίωμα να προβάλλουν οποτεδήποτε αντιρρήσεις για την επεξεργασία δεδομένων που τους αφορούν (αρ. 13) Εδώ, άλλωστε, φαίνεται και ο λόγος για τον οποίο η Διοίκηση του ΟΠΑΠ επιλέγει τις ατομικές συμβάσεις, ώστε καταχρηστικά να ασκεί πίεση στους πράκτορες να δεχθούν όρους που λόγω της καταχρηστικότητάς τους και της αντίθεσής τους σε νόμους του κράτους, δεν θα μπορούσε ποτέ να συμπεριλάβει νόμιμα σε ένα γενικό ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ που θα εγκρινόταν από Υπουργικό όργανο, και την ισχύ του οποίου, σε τυχόν προσφυγές, θα έλεγχαν τα αρμόδια ελληνικά δικαστήρια.

• Κατά συνέπεια, τα περί «ουδεμίας ευθύνης της ΟΠΑΠ ΑΕ για τη διαβίβαση δεδομένων Πράκτορα» που περιέχονται στο αρ. 11 δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποκλείσουν την εφαρμογή των διοικητικών και ποινικών κυρώσεων που προβλέπει ο ν. 2472/1997 όταν παραβιάζεται το δικαίωμα των πρακτόρων για την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων.

• Τέλος, η υποχρέωση που επιβάλλει αυθαίρετα η ΟΠΑΠ ΑΕ (αρ. 3 παρ. 1γ) στους πράκτορες να προβαίνουν σε υπεύθυνη δήλωση σχετικά με δικαστικές ή διοικητικές εκκρεμότητες ή ακόμα και απειλή αγωγών εις βάρος τους είναι ιδιαιτέρως προβληματική νομικά, αφού τέτοια στοιχεία αποτελούν ως επί το πλείστον ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Παράλληλα, με την ρητή υποχρέωση του πράκτορα να δηλώνει υπεύθυνα στην ΟΠΑΠ ΑΕ ότι δεν εκκρεμεί ή απειλείται αγωγή εις βάρος του, δίνεται η δυνατότητα σε οποιονδήποτε κακόπιστο ή εμπαθή τρίτο να προβαίνει με ελάχιστο κόστος στην κατάθεση μιας αγωγής εις βάρος ενός πράκτορα, προκειμένου να στερηθεί ο πράκτορας την άδεια λειτουργίας του πρακτορείου του και να υποχρεωθεί (αρ. 3 παρ. 4 ) να καταβάλλει ποινική ρήτρα 5.000 ευρώ στην ΟΠΑΠ ΑΕ. Για το λόγο αυτό παγίως ισχύει τόσο για το Ελληνικό Δημόσιο, όσο και στα συναλλακτικά ήθη, ότι τέτοιου είδους υπεύθυνες δηλώσεις περιορίζονται στην διαβεβαίωση μη ύπαρξης τελεσιδίκων αποφάσεων και όχι εκκρεμών ή επαπειλούμενων δικών που μπορεί κάλλιστα να καταλήξουν στην αθώωση του κατηγορουμένου! Είναι, λοιπόν, ανεξήγητη η επιλογή της Διοίκησης της ΟΠΑΠ ΑΕ να καταργήσει ουσιαστικά την έννοια του «τεκμηρίου της αθωότητας» με μία τόσο ασφυκτική, αλλά και τελικά παράλογη, απαίτηση ακόμα και για τους λειτουργούντες πράκτορες!

Ε. ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΑΠ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΟΠΑΠ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΘΥΓΑΤΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ!

Αφού ο Πρόεδρος του ΟΠΑΠ απέτυχε να πείσει τους εργαζόμενους ότι δήθεν η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από την ΟΠΑΠ ΑΕ στην ελαστικά ελεγχόμενη από το Δημόσιο και με ελαστικές εγγυήσεις διαφάνειας ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΕ, θα ήταν προς όφελος των εργαζομένων, επιδιώκει μέσα από τις ατομικές συμβάσεις να προετοιμάσει το έδαφος για μια τέτοια μεταβίβαση. Πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και το συνδικαλιστικό όργανο των πρακτόρων (ΠΟΕΠΠ) στο πρόσφατο παρελθόν είχε διαμαρτυρηθεί για την αδιαφανή λειτουργία της ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. Παρ? όλα αυτά, όμως, η Διοίκηση της ΟΠΑΠ ΑΕ προωθεί (με το αρ. 1 παρ. 1 και 2 του σχεδίου ατομικής σύμβασης) μια τέτοια εξέλιξη μεταβίβασης αρμοδιοτήτων του Οργανισμού, όχι απλώς στην θυγατρική ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, αλλά ακόμα και σε τρίτες εταιρείες που δεν εξειδικεύει! Είναι, άλλωστε, γνωστή η επιμονή του Προέδρου της ΟΠΑΠ να προχωρήσει σε μια τέτοια ανεξέλεγκτη μεταβίβαση βασικών αρμοδιοτήτων και μάλιστα με συνθήκες αδιαφάνειας, αφού, ενώ ήδη με εισήγησή του ως Προέδρου της ΟΠΑΠ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ έχει τροποποιηθεί το καταστατικό της προκειμένου αυτή να έχει την εποπτεία και λειτουργία του δικτύου πωλήσεων της ΟΠΑΠ ΑΕ, καθώς και την εποπτεία της λειτουργίας της Ζώνης Μακεδονίας, αυτές οι τροποποιήσεις δεν παρουσιάζονται ούτε καν στο διαδίκτυο, αφού εδώ και μήνες η ιστοσελίδα βρίσκεται μόνιμα «υπό κατασκευή»!!!

Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα πολιτεία του κ. Χατζηεμμανουήλ στον ΟΠΑΠ δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για την περαιτέρω αδιαφανή και αυθαίρετη λειτουργία του Οργανισμού εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Και φαίνεται πως όλες οι παραπάνω ανεξήγητες – εκ πρώτης όψεως – επιλογές της Διοίκησης του ΟΠΑΠ σε σχέση με την υποκατάσταση του Κανονισμού Λειτουργίας Πρακτορείων από ασφυκτικές και νομικά προβληματικές ατομικές συμβάσεις, καθώς και η διαρκής επιδίωξη μεταφοράς νευραλγικών υπηρεσιών και λειτουργιών από την ΟΠΑΠ ΑΕ στην αδιαφανώς λειτουργούσα θυγατρική της, αλλά και σε τρίτες εταιρείες, βρίσκουν την εξήγησή τους στην προφανή πλέον εμμονή του Προέδρου του Οργανισμού να τον διοικεί και να τον διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα, ως ιδιοκτησία του, και με γνώμονα την υπηρέτηση κομματικών επιδιώξεων και την ικανοποίηση «εκλεκτών» του.

Για τους λόγους αυτούς είναι απαραίτητο να ενημερωθεί η Βουλή για την σκοπιμότητα και την νομιμότητα της υποκατάστασης του Κανονισμού Λειτουργίας Πρακτόρων από ατομικές συμβάσεις, καθώς και για την σκοπιμότητα και την νομιμότητα των επιμέρους διατάξεων της σύμβασης, και ιδίως αυτών που δημιουργούν ασφυκτικές υποχρεώσεις στους πράκτορες με δυσβάσταχτες ποινικές ρήτρες, βάλλουν κατά της διαφάνειας της λειτουργίας των υπηρεσιών του Οργανισμού και αντιστρατεύονται τον δημόσιο χαρακτήρα του.

Μετά τα παραπάνω ερωτάσθε:

1. Με βάση ποιο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας της ΟΠΑΠ ΑΕ επιλέχθηκε η υποκατάσταση του Κανονισμού Λειτουργίας Πρακτόρων από ατομικές συμβάσεις με ασφυκτικούς και νομικά προβληματικούς από άποψη καταχρηστικότητας όρους, τη στιγμή μάλιστα που το ισχύον αρ. 18 παρ. 3 εδ. ιδ του Καταστατικού της ΟΠΑΠ ΑΕ, που εγκρίθηκε με Υπουργική Απόφαση, επιβάλλει στο Διοικητικό Συμβούλιο να εισηγείται στον εποπτεύονται Υπουργό οποιαδήποτε έγκριση ή τροποποίηση του Κανονισμού Πρακτορείων, πόσο μάλλον την κατάργησή του και την υποκατάστασή του από μεμονωμένες ατομικές συμβάσεις;

2. Παρακαλείσθε να απαντήσετε στη Βουλή για το κατά πόσο τα αρμόδια εποπτεύονται Υπουργεία συναινούν στην υποκατάσταση του Κανονισμού Λειτουργίας Πρακτορείων από ατομική σύμβαση με το παραπάνω περιεχόμενο.

3. Παρακαλείσθε, ως εποπτεύοντες και αρμόδιοι Υπουργοί, να τοποθετηθείτε με σαφήνεια στην Βουλή σχετικά με το περιεχόμενο επιμέρους άρθρων του σχεδίου ατομικών συμβάσεων, που θέτουν σε αμφισβήτηση το δημόσιο χαρακτήρα του Οργανισμού και που επιβάλλουν ασφυκτικούς και νομικά προβληματικούς όρους εις βάρος των πρακτόρων, και συγκεκριμένα για το περιεχόμενο του προοιμίου και των άρθρων 1 παρ. 1 και 2, αρ. 2 παρ. 2, αρ. 3 παρ. 1 γ, αρ. 4 παρ. 1, αρ. 5 παρ. 1, αρ. 11 παρ. 1 και 2, αρ. 12 1 και 2, αρ. 14 και αρ. 26. Ποια η θέση σας για τα άρθρα αυτά και για τους εύλογους προβληματισμούς σε σχέση με το περιεχόμενό τους, όπως αυτοί αναλύονται παραπάνω;

4. Αντιλαμβάνεσθε ότι το Ελληνικό Δημόσιο ως κύριος μέτοχος της ΟΠΑΠ ΑΕ θα πρέπει να τοποθετηθεί δια των αρμοδίων Υπουργών στη Βουλή ενόψει της απόπειρας επιβολής εκ μέρους της ΟΠΑΠ ΑΕ ασφυκτικών, νομικά προβληματικών και δυνητικά καταχρηστικών όρων εις βάρος των πρακτόρων, αλλά κατ? επέκταση και κατά του δημοσίου συμφέροντος;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Μιχάλης Καρχιμάκης

Σοφία Σακοράφα

Δημήτρης Λιντζέρης

Χρήστος Αηδόνης

Μιχάλης Παντούλας

Δημήτρης Τσιρώνης

Βαγγέλης Παπαχρήστος

Λεωνίδας Γρηγοράκος

Δημήτρης Κουσελάς

Θάνος Μωραΐτης

Γιάννης Δριβελέγκας

Χρύσα Αράπογλου

Μάρκος Μπόλαρης

Βασίλης Κεγκέρογλου

Μανώλης Στρατάκης

Ηλίας Λαμπίρης

Γιάννης Σκουλάς

Γιώργος Πεταλωτής

Μιχάλης Τιμοσίδης

Γιάννης Αμοιρίδης

Χρήστος Χάιδος

Σούλα Μερεντίτη

Τάκης Ρήγας