Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ και το συνάδελφο για την ερώτησή του και τη δυνατότητα που μου δίνει να εξηγήσω ορισμένα πράγματα που αφορούν εκχωρήσεις στους δήμους και τη μέχρι τώρα αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Όπως κι εσείς είπατε, αγαπητέ συνάδελφε, σε ό,τι αφορά τα δύο ακίνητα, θα έλεγα ότι και τα δύο έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία.
Για το πρώτο, που αφορά στο Δήμο Μουδανιών, το 2002 ο Δήμος Μουδανιών είχε ζητήσει την παραχώρηση του κατά κυριότητα και δωρεάν, με σκοπό την κατασκευή ενυδρείου στο συγκεκριμένο χώρο. Παραχωρήθηκε πράγματι η έκταση αυτή κατά κυριότητα στο Δήμο, με ένα τίμημα της τάξης των 509.000 ευρώ και με σκοπό την ανέγερση ενυδρείου. Όμως, επειδή ο Δήμος δεν κατέβαλε το εν λόγω τίμημα, η απόφαση αυτή ακυρώθηκε με Κοινή Υπουργική Απόφαση τον Αύγουστο του 2004, από τον τότε Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών.
Στη συνέχεια η ΚΕΔ με το από 20-10-2005 παραχωρητήριό της παραχώρησε εκ νέου το ακίνητο αυτό στο Δήμο Μουδανιών έναντι τιμήματος 510.000 ευρώ. Ο Δήμος Μουδανιών όμως και πάλι δεν κατέβαλε το τίμημα, το οποίο ορίστηκε.
Τέλος, με νέο αίτημά του στις 21-12-2010, πρόσφατα δηλαδή, προς την Κτηματική Υπηρεσία Χαλκιδικής, ο Δήμος Μουδανιών -τώρα, μετά τον «Καλλικράτη», είναι ο Δήμος Προποντίδας- επανήλθε για την παραχώρηση του εν λόγω ακινήτου, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει αυτή τη φορά εν μέρει ως χώρο δωρεάν στάθμευσης αυτοκινήτων εν μέρει ως χώρο πρασίνου και αναψυχής κατά το άλλο μέρος, καθώς και για την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων. Αυτό το αίτημα διαβιβάστηκε στις 15-2-2011 από την Κτηματική Υπηρεσία Χαλκιδικής στο Υπουργείο και στην ΚΕΔ και είναι σε φάση αξιολόγησης.
Θέλω όμως να σημειώσω, σε ό,τι αφορά αυτό το συγκεκριμένο δημόσιο κτήμα στα Μουδανιά, ότι εμπίπτει σε χώρο που έχει εξομοιωθεί με χερσαία ζώνη λιμένα. Κι αυτό έγινε με απόφαση του Λιμενικού Ταμείου Χαλκιδικής. Όμως η Κτηματική Υπηρεσία Χαλκιδικής έχει ζητήσει από το Λιμενικό Ταμείο την τροποποίηση της εν λόγω απόφασης, γιατί τη θεωρεί αντίθετη με τα άρθρα 3 και 4 του νομοθετικού διατάγματος 444/1970.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ακίνητο, το οποίο είναι στη θέση Βουρβουρού του Αγίου Νικολάου του Δήμου Σιθωνίας, και γι’ αυτό το ακίνητο, μετά από αίτημα της κοινότητας Αγίου Νικολάου και την υποβολή των σχετικών δικαιολογητικών, εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του 1989 Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία παραχωρήθηκε δωρεάν –το τονίζω- και κατά κυριότητα, τμήμα της έκτασης, εξήντα έξι στρεμμάτων, στην κοινότητα Αγίου Νικολάου, με στόχο την κατασκευή ενός κοινοτικού κάμπινγκ, όπως είχε ζητηθεί.
Όμως, η παραχώρηση αυτή ανακλήθηκε το 2002, με νέα κοινή υπουργική απόφαση. Γιατί; Γιατί δεν εκπληρώθηκαν οι όροι της παραχώρησης. Πέρασαν δηλαδή τρία ολόκληρα χρόνια στα οποία ο δήμος είχε στην κατοχή του -δωρεάν ξανατονίζω- το συγκεκριμένο ακίνητο, το οποίο όμως εξακολουθούσε να παραμένει χέρσο και ανεκμετάλλευτο. Ωστόσο, ο Δήμος Σιθωνίας επανήλθε τον Οκτώβριο του 2008 ζητώντας την κατά χρήση παραχώρηση του ίδιου τμήματος εξήντα έξι δηλαδή στρεμμάτων του ακινήτου, αυτή τη φορά για τη δημιουργία Ναυταθλητικού Κέντρου. Άλλαξε δηλαδή τη χρήση. Πρέπει, όμως, να σημειώσω ότι το συγκεκριμένο ακίνητο -και θέλω να είσθε πλήρως ενήμερος- στο σύνολο της έκτασής του συμπεριλαμβάνεται πλέον, μετά τις εξελίξεις που ανέφερα, στην λίστα των πρώτων δεκατεσσάρων προς αξιοποίηση ακινήτων, που ορίστηκαν σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις-εισηγήσεις της διυπουργικής Επιτροπής τον Δεκέμβριο του 2010.
Έτσι, λοιπόν, για το ακίνητο αυτό υπάρχει υψηλό ενδιαφέρον τόσο από εγχώριους όσο και από ξένους επενδυτές για επενδύσεις για χρήσεις τουριστικές, αλλά και παραθεριστικής κατοικίας.
Αυτή η διαδικασία θα προχωρήσει στο πλαίσιο δημόσιου διαγωνισμού που θα γίνει, έχουν δρομολογηθεί δηλαδή μια σειρά από εξελίξεις -και ξαναλέω- από τη στιγμή που είχε παραχωρηθεί δωρεάν στο Δήμο και οι προθεσμίες απέβησαν άκαρπες.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν, κύριε Πρόεδρε, θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά πέντε έγγραφα που πιστοποιούν την αλήθεια των όσων περιέγραψα παραπάνω σχετικά με τα δυο ακίνητα και αυτό για να είναι και ο συνάδελφος κατοχυρωμένος.
Όχι, εγώ θέλω να τα καταθέσω στα Πρακτικά και μπορεί να τα έχει στα χέρια του, για να τα αξιοποιήσει κατάλληλα.
Θέλω να πω στον αγαπητό συνάδελφο –και θέλω να τον συγχαρώ για το ενδιαφέρον του για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας- ότι στόχος της Κυβέρνησής μας είναι να αξιοποιήσει με διαφάνεια, όχι με διαδικασίες εξπρές, αλλά με προσοχή και ευαισθησία τη δημόσια περιουσία. Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια από τη μια πλευρά να κάνουμε μια περιοριστική πολιτική σε βάρος μισθών και συντάξεων και από την άλλη, η δημόσια περιουσία να είναι αναξιοποίητη.
Είμαι κι εγώ Βουλευτής περιφέρειας και κατανοώ απόλυτα τις προτεραιότητες και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών που όμως, αγαπητέ κύριε Λαφαζάνη, θα πρέπει να ειδωθούν στο φως της σημερινής και δύσκολης –θα έλεγα- συγκυρίας για τη χώρα.
Μιας και στην ερώτησή σας αναφέρεστε στις προτεραιότητες αξιοποίησης δημοσίων ακινήτων, εξαιρώντας εκείνα που εξυπηρετούν ζωτικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, ευχαρίστως να συμφωνήσω μαζί σας πως αυτές οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών πρέπει κάθε φορά στα μέτρα των δυνατοτήτων μας, αλλά και των πραγματικών δυνατοτήτων των δήμων, να λαμβάνονται υπ’ όψιν.
Όμως, βλέποντας το ιστορικό, όπως το περιγράψαμε, διερωτώμαι τι είδους ζωτικές ανάγκες είναι αυτές που στη μια περίπτωση των Μουδανιών από άλλο σκοπό ξεκινούν και αλλού καταλήγουν, ενώ ο ίδιος ο Δήμος αφού χάνει μια πολύτιμη γι’ αυτόν έκταση, επειδή αποδεικνύεται ασυνεπής στο τίμημα που ανέλαβε να καταβάλει, μετά από τόσα χρόνια επανέρχεται με άλλον τρόπο.
Στη δεύτερη περίπτωση, της Βουρβουρούς, ξανά αναρωτιέμαι τι είδους ζωτικές ανάγκες των δημοτών είναι αυτές, οι οποίες οδηγούν το Δήμο να παίρνει δωρεάν την έκταση, να την κρατά στα χέρια του τρία ολόκληρα χρόνια αναξιοποίητη, να τη χάνει και μετά από χρόνια να επανέρχεται διεκδικώντας ξανά την ίδια, αλλά για τελείως διαφορετικό σκοπό.
Αλήθεια, τι διασφαλίσεις παρέχει και σήμερα όταν ξαναζητάει αυτή την έκταση, που την είχε χάσει; Ότι θα είναι έτοιμος και συνεπής, προκειμένου να την αξιοποιήσει.; Εδώ μιλάμε για μία άμεσα αξιοποιήσιμη έκταση για την οποία έχει ήδη εκφραστεί επενδυτικό ενδιαφέρον, όπως και εσείς άλλωστε το γνωρίζετε, και το έκρινε η Διυπουργική.
Στις 15 Δεκεμβρίου η Διυπουργική προχώρησε τη διαδικασία για τις δεκατέσσερις, δεκαπέντε πρώτες εκτάσεις, που από πλευράς της ΚΕΔ υπήρχε ωριμότητα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι είτε στη Χαλκιδική είτε συνολικότερα θα αξιοποιηθούν και μόνο αυτές οι εκτάσεις.
Προχθές απαντώντας σε μια ερώτηση του συναδέλφου, κ. Μακρυπίδη, απάντησα ακριβώς με ποιο σχέδιο θα αξιοποιηθεί μία ολόκληρη έκταση, που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας.
Αυτό, λοιπόν, που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι δεν εκποιούμε ούτε και χαρίζουμε δημόσια περιουσία, για να παραμείνει μετά χέρσα και αναξιοποίητη. Σήμερα δεν έχουμε πλέον αυτή την πολυτέλεια. Νομίζω ότι και εσείς και οποιοσδήποτε άλλος το καταλαβαίνει.
Θα είμαι, λοιπόν, ξεκάθαρος σε ό,τι αφορά τη Βουρβουρού. Θα αξιοποιήσουμε κατά προτεραιότητα την έκταση με διαγωνισμό, με υποστήριξη εξειδικευμένου χρηματοοικονομικού συμβούλου, επιδιώκοντας την προσέλκυση ολοκληρωμένων επενδύσεων, που θα δημιουργήσουν και θέσεις εργασίας αλλά και πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για την τοπική κοινωνία.Πιστεύω ότι αυτό θα είναι μια διαδικασία προς όφελος και της τοπικής κοινωνίας και της περιφερειακής ανάπτυξης.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
|