Ομιλία του Υφυπουργού Οικονομικών Δημήτρη Κουσελά για την τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «Ηλεκτρονική καταχώριση & εκτέλεση ιατρικών συνταγών και παραπεμπτικών ιατρικών εξετάσεων»

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω ενισχυτικά σε αυτά που είπε ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος να πω στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαρκόπουλο ότι ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση και θέλει οι θυσίες που έχει κάνει, για να αντιμετωπίσουμε και να βγούμε από την κρίση, να πιάσουν πραγματικά τόπο.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλει –και αυτό νομίζω πως σύντομα, την επόμενη Κυριακή, θα το δείξει- αυτή η πορεία των διαρθρωτικών αλλαγών, των αλλαγών που εγγυώνται την έξοδο της χώρας μας από την κρίση και την ανάπτυξή της, το να μπει και πάλι σε μια πορεία ανάκαμψης και προόδου να ανακοπεί. Γι’ αυτό να είστε σίγουρος. Κοντός ψαλμός αλληλούια!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτονόητο ότι και κατανοώ και σέβομαι τις ενστάσεις που υπήρχαν από πλευράς αρκετών συναδέλφων σχετικά με το περιεχόμενο της τροπολογίας που καταθέσαμε. Και είναι αυτονόητο ότι δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση ούτε να χαλάσουμε την εικόνα ενός τόσο αξιόλογου νομοσχεδίου, σαν αυτό που συζητούμε σήμερα, ούτε να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα.

Όμως υπάρχουν μια σειρά από συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία αφορούν  την τροπολογία που καταθέσαμε, που κρίνονται απαραίτητα λόγω του κατεπείγοντος των επιμέρους ρυθμίσεων που περιέχονται σε αυτήν, όπως το θέμα της παράτασης των προθεσμιών του Ν.3842 που έληξαν -και θα αναφερθώ αναλυτικά πιο κάτω- όπως επίσης και ζητήματα της περαίωσης και της παροχής εγγυήσεων για τους μικρομεσαίους.

Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Με τη ρύθμιση της παραγράφου 1 της τροπολογίας δίνεται μια παράταση του άρθρου 18 του Ν.3842, που ψηφίσαμε το 2010, για τη θέσπιση ευνοϊκών φορολογικών όρων επαναπατρισμού των κεφαλαίων τα οποία βρίσκονται κατατεθειμένα στην αλλοδαπή από ελληνικές επιχειρήσεις ή φορολογούμενους.

Θυμίζω ότι με τον νόμο αυτό είχε δοθεί μία εξάμηνη προθεσμία για τον επαναπατρισμό αυτών των κεφαλαίων, η οποία έληξε στις 23 Οκτωβρίου του 2010. Κρίθηκε ωστόσο σκόπιμο να παραταθεί αυτή η προθεσμία μέχρι τις 31/12/2010, διότι η αρχική συνέπεσε κατά ένα σημαντικό μέρος μ’ ένα αρνητικό, μ’ ένα δυσμενές κλίμα που εμπόδισε στην πράξη την εφαρμογή του νόμου αυτού για τον επαναπατρισμό.

Σήμερα, η βελτίωση του κλίματος για την Ελλάδα, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, και από την άλλη πλευρά η ανακοπή της διαρροής των κεφαλαίων στο εξωτερικό, την οποία αντιμετωπίσαμε τους πρώτους μήνες του 2010, μας κάνει να έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η παράταση αυτή θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη μέχρι σήμερα προθεσμία.

Εξάλλου, οι ισχυρισμοί μας αυτοί ενισχύονται από το γεγονός ότι έχουμε πλέον τη δυνατότητα -και το κάνουμε πράξη- να προχωρούμε σε μία σειρά από διασταυρώσεις με στοιχεία τα οποία παίρνουμε καθημερινά από το εξωτερικό, στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών ή και στο πλαίσιο Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα κανείς να μην αισθάνεται σίγουρος ότι, εάν αφήσει τα κεφάλαιά του εκεί, δεν θα μπορέσει να ελεγχθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Με την παράγραφο 2 της τροπολογίας, παρέχεται η δυνατότητα χορήγησης της εγγύησης του δημοσίου σε δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς για δάνεια που αυτές λαμβάνουν από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως από την Τράπεζα Ευρωπαϊκών Επενδύσεων ή από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, για επενδυτικούς –το τονίζω αυτό- και μόνο σκοπούς.

Η κάμψη, λοιπόν, της γενικής απαγόρευσης που έθεσε ο νόμος που προανέφερα, ειδικά για τις παραπάνω περιπτώσεις κρίθηκε σκόπιμη για να ενισχυθεί η ανάπτυξη και η υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων αυτών των δημόσιων επιχειρήσεων στις περιπτώσεις βέβαια που εγκρίνεται η χρηματοδότησή τους από χρηματοδοτικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την παράγραφο 3 της τροπολογίας προβλέπεται παράταση της ημερομηνίας λήξης των ομολόγων του δημοσίου ποσού 500.000.000 ευρώ, που προέρχονται από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ. Η παράταση και η αντικατάσταση αυτών των ομολόγων γίνεται προκειμένου να καλυφθούν κατάλληλα νέα προγράμματα εξαετούς διάρκειας για τη χορήγηση χαμηλότοκων δανείων στους μικρομεσαίους.

Η ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ έχει σχεδιάσει μία σειρά από νέα ειδικά προγράμματα για την κάλυψη και πληρωμή από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθυστερούμενων φορολογικών ή ασφαλιστικών υποχρεώσεων, καθώς και για την κάλυψη δαπανών για αγορά εμπορευμάτων, χρήματα τα οποία δεν θα πάνε στη τσέπη κανενός, αλλά με δίγραμμες επιταγές θα πάνε είτε στο δημόσιο είτε στους ασφαλιστικούς οργανισμούς ή για να καλύψουν ακριβώς αυτές τις αγορές που οι μικρομεσαίοι έχουν ανάγκη.

Με την παράγραφο 3, λοιπόν, της  τροπολογίας λύνεται το πρόβλημα που είχαμε, δίνεται η παράταση της προθεσμίας για τα 500.000.000 των ομολόγων αυτών, τα οποία έληγαν το 2014, με αποτέλεσμα το εξαετές πρόγραμμα που έχουμε βάλει μπροστά να μη μπορεί να ικανοποιηθεί, λόγω ακριβώς αυτής της λήξης.

Αυτός, λοιπόν, είναι ένας λόγος πολύ σοβαρός. Έχει σκοπό να στηρίξει τη μικρομεσαία επιχείρηση που καταλαβαίνετε ότι, στο πλαίσιο της πιστωτικής ασφυξίας που υπάρχει μέχρι σήμερα, δυστυχώς θα αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα.

Το άρθρο 4 της τροπολογίας το έχει καλύψει ο κ. Βενιζέλος και δεν θα κάνω καμία αναφορά σ’ αυτό.

Θα κλείσω με την παράγραφο 5 της τροπολογίας, στην οποία γίνεται απλά μία διόρθωση στην παράγραφο 8 του άρθρου 11 του Ν.3888. Είναι ο νόμος –θυμίζω- για την περαίωση που ψήφισε η Βουλή πριν από έναν περίπου μήνα. Όπως είναι γνωστό με το άρθρο 11 προβλέπεται η περαίωση των φορολογικών υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια.

Με την τελευταία παράγραφο ορίζεται ότι εάν έχει ήδη καταβληθεί φόρος από τον φορολογούμενο που προβαίνει στο δικαστικό συμβιβασμό του άρθρου 11, ο φόρος αυτός δεν επιστρέφεται. Όμως εκ παραδρομής –το τονίζω αυτό- αντί  της λέξης «καταβληθέν» που έπρεπε κανονικά να μπει, τέθηκε στη διάταξη η λέξη «βεβαιωθέν», κάτι που εάν έμενε θα είχε σαν ως αποτέλεσμα, εφόσον επικρατούσε η γραμματική ερμηνεία της διάταξης, να μην μπορεί να εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 11, αφού παρά τον δικαστικό συμβιβασμό, θα παρέμενε βεβαιωμένο το ποσό χωρίς δυνατότητα τροποποίησής του. Μιλάω για ολόκληρο το ποσό της αρχικής βεβαιωμένης οφειλής.

Η σωστή, λοιπόν, διατύπωση γίνεται «εάν το ήδη καταβληθέν ποσό υπερβαίνει αυτό που προκύπτει βάσει συμβιβασμού. Το επιπλέον ήδη καταβληθέν ποσό δεν διαγράφεται ούτε επιστρέφεται». Αυτές είναι οι περίφημες τροποποιήσεις, για τις οποίες έγινε πολύς λόγος,  και καταλαβαίνετε ότι ήταν τροποποιήσεις που υπάρχει άμεση ανάγκη να ψηφιστούν, γιατί η περαίωση ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη. Είναι μια διαδικασία που αποφασίσαμε εδώ, στο Εθνικό μας Κοινοβούλιο. Είναι η τελευταία περαίωση, όπως τόνισα τότε, στο σχετικό νομοσχέδιο, γιατί δεν θα υπάρχουν πλέον από τον νέο χρόνο οι όροι και οι προϋποθέσεις για να ξαναβρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαστε εμείς που θελήσαμε να αλλοιώσουμε, τόσο το χαρακτήρα, όσο και το διακύβευμα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, που έχουμε την επόμενη Κυριακή. Άλλοι –και το γνωρίζετε πολύ καλά- επεχείρησαν να δώσουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα καταδίκης του Μνημονίου, για να αμφισβητήσουν στην πράξη, αμέσως μετά, τη νομιμοποίηση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στις αλλαγές εκείνες -μιλάω για τις διαρθρωτικές αλλαγές- που είναι απαραίτητες για να βγει η χώρα μας από την κρίση.

Εμείς εκείνο που ζητήσαμε, αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Βορίδη, από τον ελληνικό λαό ήταν σε αυτές τις εκλογές να μην υπάρξει χαλαρή ψήφος, να υπάρξει ψήφος αυξημένης ευθύνης, που θα δώσει τη δυνατότητα και στη χώρα μας, αλλά και στην Κυβέρνηση, ακριβώς την επόμενη μέρα των εκλογών, να προχωρήσουμε δυνατά, προκειμένου οι θυσίες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, από πλευράς του ελληνικού λαού να πιάσουν τόπο. Και είμαστε αισιόδοξοι και πεπεισμένοι ότι ο ελληνικός λαός θα στηρίξει αυτήν μας την προσπάθεια, θα στηρίξει τις δικές του θυσίες και τον δικό του αγώνα, προκειμένου η επιτήρηση της χώρας μας να πάρει τέλος το αμέσως επόμενο διάστημα.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που μπήκαν σχετικά με τις τροπολογίες, θέλω αρχικά να πω ότι όντως τα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό, δεν ήταν αυτά που περιμέναμε, αυτά που θα θέλαμε. Δεν ήταν τόσο πενιχρά, γιατί ακόμη δεν έχω τελικά στοιχεία, αλλά δεν ήταν αυτά που θα θέλαμε και δεν εκπροσωπούσαν, αν θέλετε, το μεγάλο όγκο των κεφαλαίων που έφυγαν γι’ αυτό το χρονικό διάστημα. Όμως, όπως σας εξήγησα, αυτή τη στιγμή το κλίμα έχει αλλάξει, όπως και οι όροι και οι προϋποθέσεις αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος. Γι’ αυτό είμαστε αισιόδοξοι ότι με την παράταση που θα δοθεί, θα υπάρξουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που ούτως ή άλλως πήραμε αυτήν την απόφαση –δεν την παίρνουμε σήμερα αυτήν την απόφαση, την έχουμε ήδη πάρει αυτήν την πολιτική απόφαση- τουλάχιστον ας φέρει τα αποτελέσματα, τα οποία πρέπει να φέρει προς όφελος της χώρας μας.

Σχετικά με την τροπολογία που αφορά στα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, για το τι δουλειά έχει αυτή η τροπολογία στη συνολική τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών, όπως εξήγησε ο Υπουργός Άμυνας, κύριος Βενιζέλος, με την παρ. 4 της τροπολογίας διευκρινίζονται δύο σημεία στο ν. 3885/2010, που επικύρωσε τις συμβάσεις για τα Ελληνικά Ναυπηγεία και τα προγράμματα των υποβρυχίων του ελληνικού ναυτικού. Η μεταβίβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από τους γερμανούς ιδιοκτήτες της Thyssen Krupp Marine System, στην Abu Dhabi Mar, ολοκληρώθηκε πρόσφατα με την υπογραφή του Closing, όπως ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας.

Τα δυο σημεία, λοιπόν, που διευκρινίζονται με αυτήν την τροπολογία είναι τα εξής:

Πρώτον, με το άρθρο μόνο του κυρωτικού νόμου –το τονίζω αυτό, του κυρωτικού νόμου- και ειδικότερα με την παρ. 4, οριζόταν ότι μαζί με τις συμβάσεις, συγκυρώνονται –επικυρώνονται μαζί- και οι δηλώσεις των μερών. Επαναλαμβάνω, οι δηλώσεις των μερών. Εξειδικεύονται, λοιπόν, σήμερα ότι μεταξύ των δηλώσεων περιλαμβάνονται και η δήλωση για τη μεταβίβαση των μετοχών των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ, είτε προς την εταιρεία Abu Dhabi MAR είτε προς την εταιρεία Privinvest Shipbuilding, η οποία αποτελεί συνδεδεμένη με την Abu Dhabi MAR εταιρεία. Λέω «με την οποία είναι συνδεδεμένη» γιατί όπως εξήγησε ο Υπουργός και θέλω πολύ σύντομα να επανέλθω σ’ αυτό, η έννοια της συνδεδεμένης επιχείρησης είναι μία διεθνής έννοια και εν μέρει έχει τυποποιηθεί σε διάφορα νομοθετικά κείμενα, σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

Η πλευρά της Thyssen Krupp Marine και της Abu Dhabi MAR έκριναν οι ίδιες ότι χωρίς καμμία αμφιβολία η Privinvest Shipbuilding είναι συνδεδεμένη με την Abu Dhabi MAR εταιρεία και προς το σκοπό αυτό υπέβαλαν και προς ενημέρωση του Ελληνικού Δημοσίου γνωμοδοτήσεις νομομαθών και κατά το Δίκαιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και κατά το Δίκαιο του Λιβάνου, κυρίως βεβαίωση της ελέγκτριας εταιρείας του Ομίλου Abu Dhabi MAR, που είναι η PriceWaterHouse Cooper, η οποία θεωρεί ότι οι εταιρείες είναι συνδεδεμένες και γι’ αυτό οι λογαριασμοί τους ενοποιούνται.

Η ενοποίηση των λογαριασμών είναι και το βασικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό δύο εταιρειών ως συνδεδεμένων κατά το Ευρωπαϊκό, αλλά και κατά το Ελληνικό Δίκαιο, δηλαδή κατά τα άρθρα 42^Ε και 96 του κωδικοποιημένου ν. 2190/20 περί Ανωνύμων Εταιρειών.

Πέρα από τις γνωμοδοτήσεις αυτές των δύο Ελλήνων νομομαθών, που κατατέθηκαν ήδη στα Πρακτικά της Βουλής -τις κατέθεσε ήδη ο κ. Βενιζέλος, δεν θέλω να σας κουράσω- φαίνεται, αν θα δείτε το δια ταύτα με βάση αυτά που λέει ο κ. Κοτσίρης, Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, για την εφαρμογή του άρθρου 4 της Εκτελεστικής Συμφωνίας και του παραρτήματος Α, ότι η εταιρεία Privinvest είναι εταιρεία συνδεδεμένη της εταιρείας Abu Dhabi MAR. Και έχει την υπογραφή του. Αυτό είναι το δια ταύτα. Και στο ίδιο γενικό συμπέρασμα καταλήγει και ο άλλος Καθηγητής.

Άρα να μην λέμε ότι δεν είναι συνδεδεμένη ή που τη βρήκαν.

Ο όρος αυτός υπήρχε και στην αρχική συμφωνία και στο νόμο που ψήφισε η Βουλή. Αυτό που γίνεται σήμερα είναι η εξειδίκευση αυτής της συμφωνίας και γίνεται με πλήρη διαφάνεια.

Σχετικά με την άλλη τροπολογία, με το άλλο άρθρο της τροπολογίας εδώ υπάρχει μία λογική παραλόγου. Κύριε Λαφαζάνη, είναι λογική παραλόγου. Από τη μία πλευρά ζητάμε επενδύσεις και από την άλλη πλευρά λέμε οι Δημόσιες Υπηρεσίες να μην έχουν τη δυνατότητα να πάρουν εγγύηση του Δημοσίου. Όταν ιδιωτικές εταιρείες παίρνουν εγγύηση του Δημοσίου, οι δημόσιες επιχειρήσεις να μην έχουν τη δυνατότητα να πάρουν την εγγύηση του Δημοσίου, προκειμένου να επενδύσουν και μάλιστα, όταν χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Επενδυτική Τράπεζα από την μια πλευρά ή από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

Ποιος σας είπε ότι θα δώσουμε συλλήβδην σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις τη δυνατότητα εγγυήσεων; Εμείς αυτό που κάνουμε είναι ότι απλώς δίνουμε αυτή τη δυνατότητα. Το ποια δημόσια επιχείρηση θα πάρει τις εγγυήσεις, θα το κρίνουμε. Και θα το κρίνουμε με βάση τα στοιχεία που έχουμε για το ρόλο και τη δραστηριότητα της κάθε επιχείρησης. Για το αν και κατά πόσο, δηλαδή, αυτή η δημόσια επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει με βιωσιμότητα και με προοπτική ένα επενδυτικό σχέδιο και να μην καταπέσει αύριο. Τη δυνατότητα δίνουμε. Το σε ποιες δημόσιες επιχειρήσεις θα δοθεί εγγύηση είναι ένα ζήτημα το οποίο θα το αποφασίσουμε με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια.

Ευχαριστώ πολύ, κύριοι συνάδελφοι.