ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | 16/9/2005 |
Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005 «Τοποθέτηση Κουσελά για το νομοσχέδιο Εφημερίδα ΣΗΜΑΙΑ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005 «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ Εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005 «Στο απροχώρητο η κατάσταση στην ύπαιθρο» Εφημερίδα ΦΩΝΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005 «Αγκυλωμένη στο παρελθόν η πολιτική Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005 H κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την αγροτική οικονομία Πολλά και μεγάλα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί μας και οι ίδιοι λένε πως η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο: Δραματική μείωση του εισοδήματός τους, με την πτώση των τιμών για προϊόντα που ο καταναλωτής (χάρη στους κερδοσκόπους που αλωνίζουν στην αγορά) τα πληρώνει μέχρι και 4 φορές επάνω, από τις εισαγωγές προϊόντων τρίτων χωρών χωρίς επαρκείς ελέγχους και χωρίς την ενεργοποίηση των ρητρών διασφάλισης της εγχώριας παραγωγής. Προβλήματα καθυστερήσεων στις εκτιμήσεις και στην καταβολή των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, παρ’ ότι η Ν.Δ. σαφώς δεσμεύτηκε προεκλογικά για δραστική συντόμευση των προθεσμιών. Δεν την είδαμε! Συνεχής αύξηση του κόστους παραγωγής (ΦΠΑ, α’ ύλες, λιπάσματα, καύσιμα, ρεύμα κ.λπ.), εκεί που ο πρωθυπουργός είχε προεκλογικά υποσχεθεί ακριβώς το αντίθετο – 5,1% αύξηση του κόστους είχαμε φέτος, με βάση επίσημα στοιχεία της ΕΥΣΥΕ. Ελλειψη ενημέρωσης, υποστήριξης και στοιχειώδους προετοιμασίας των παραγωγών για την προσαρμογή τους στη νέα ΚΑΠ, για τα νέα μοντέλα επιδοτήσεων που θα εφαρμοσθούν σε ελάχιστους μήνες από τώρα και τις προϋποθέσεις τους, για την πολλαπλή συμμόρφωση σε τουλάχιστον 30 κανόνες, για τις αναμενόμενες επιπτώσεις ή και τον κίνδυνο εγκατάλειψης, αλλά και για την αναγκαία αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, με βάση έγκαιρο και επαρκή σχεδιασμό κατά προϊόν και περιοχή, με προώθηση των ποιοτικών προϊόντων κ.λπ. 1. Οι διατάξεις αυτού του σ/ν δείχνουν πως η κυβέρνηση δεν έχει ούτε σχέδιο, ούτε πυξίδα μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις που συνεπάγονται όλα αυτά για την ελληνική ύπαιθρο. Δεν μπορεί να δώσει καμιά κατεύθυνση για τις βιώσιμες, τις ποιοτικές και τις πραγματικά ανταγωνιστικές καλλιέργειες, για την απασχόληση με προοπτική και τη συγκράτηση στην ύπαιθρο των νέων αγροτών μας. Ούτε έχει αποτελεσματικό και κατάλληλα αποκεντρωμένο υποστηρικτικό μηχανισμό των παραγωγών, με σαφείς και ξεκαθαρισμένες αρμοδιότητες. 2. Την ώρα που θα έπρεπε, μέσα από το Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής, σύσσωμη η χώρα μας, τα κόμματα και οι φορείς της να προετοιμαζόμαστε για την αξιοποίηση της εφαρμογής της νέας Κ.Α.Π., συγκροτώντας σχέδιο εθνικής δράσης για την προσαρμογή της ελληνικής γεωργίας-κτηνοτροφίας-αλιείας στο νέο περιβάλλον, εκεί που έπρεπε να οικοδομήσουμε πραγματικά αποκεντρωμένες υποστηρικτικές δομές και να σχεδιάσουμε αναδιαρθρωτικούς στόχους για την υπεράσπιση των συμφερόντων των Ελλήνων αγροτών στο έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον, η κυβέρνηση με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς επαρκή διάλογο με τα κόμματα και τους φορείς, χωρίς καν να ζητήσει τη γνώμη της ΟΚΕ, φέρνει προς ψήφιση ένα σ/ν εμβαλωματικό, αποσπασματικό και γραφειοκρατικό. Ενα σ/ν κατώτερο των περιστάσεων. Οι περισσότερες διατάξεις του αφορούν σε διοικητικές ρυθμίσεις, όπως αυτή για την αύξηση των μελών Δ.Σ. και των εκπροσώπων του υπουργείου στους εποπτευόμενους οργανισμούς. Τι να πει κανείς για τις άτολμες βελτιώσεις των ενισχύσεων για τους νέους παραγωγούς, ή για το ομιχλώδες τοπίο του συστήματος παροχής συμβουλών, που θα αφορά το πολύ 1.000-1.500 εκμεταλλεύσεις; Ή για τη δημιουργία Υπηρεσίας Ελέγχου Εισαγομένων και Γραφείου προώθησης αγροτικών εξαγωγών στον ΟΠΕ; Δηλαδή μέχρι σήμερα, κανείς δεν ασχολείτο και τώρα, που ιδρύεται ειδική υπηρεσία και γραφείο, θα ασχοληθούν; Με ποια στρατηγική, αλήθεια, θα προωθηθούν οι εξαγωγές; Πώς θα προασπίσουμε τα ΠΟΠ, την τυποποίηση, την ποιότητα; 3. Διαφημίζει η κυβέρνηση τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης, που εισάγει με αυτό το σ/ν, ως κύριο επικοινωνιακό της όπλο, που όμως, όπως νομοθετείται, θα έχει ελάχιστο αντίκρισμα. Την ίδια στιγμή, καθημερινά απαξιώνονται, με μείωση των προϋπολογισμών και άρνηση στελέχωσής τους, οι περιφερειακές υπηρεσίες του υπουργείου, τα Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών και Ελέγχου, τα κτηνιατρικά εργαστήρια, τα παραρτήματα του ΕΘΙΑΓΕ. Περιθωριοποιούνται και αποψιλώνονται από αρμοδιότητες οι Υπηρεσίες Αγροτικής Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και όσα Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης ήδη λειτουργούσαν. Αντί γι’ αυτά και σαφώς ασύνδετα με τις υπηρεσίες και τις υποδομές της Νομαρχιακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με το ν/σ το υπουργείο προωθεί τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης σε επίπεδο τμήματος, στην έδρα κάθε νομού, εξ ορισμού μακριά από τους παραγωγούς που υποτίθεται θα εξυπηρετήσουν. Με αυτό το σχήμα, που προκαλεί σύγχυση και πρόσθετες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, προσπαθεί να απαντήσει η κυβέρνηση στις τεράστιες ανάγκες ενημέρωσης και συμβουλευτικής υποστήριξης των αγροτών μας; Οπως έχω υποστηρίξει σε επιστολή μου στον τότε αρμόδιο υπουργό από το 1993 (η ολοκληρωμένη αγροτική υποστήριξη υπήρχε και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα λειτούργησε πιλοτικά, με τη μορφή «γωνιάς του αγρότη» στα ΚΕΠ 22 δήμων της χώρας), το Τοπικό Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΤΚΑΑ) πρέπει να λειτουργήσει αποκεντρωμένα, πραγματικά δίπλα στον αγρότη, σαν ένα «one-stop shop», δηλ. ως «υπηρεσία εξυπηρέτησης μιας στάσης», κάτι που μπορεί να γίνει μόνο σε επίπεδο «καποδιστριακού» δήμου. Ας πούμε ότι, σύμφωνα με αυτό το σ/ν, γίνεται Τοπικό Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης στην Καλαμάτα, στην έδρα του Ν. Μεσσηνίας. Θα είναι αυτό “δίπλα στον αγρότη”; Κάθε πότε θα μπορεί να πηγαίνει ο παραγωγός από την Κυπαρισσία, τα Φιλιατρά, την Πυλία ή από τη Μεσσηνιακή Μάνη, για να ενημερώνεται και να βρίσκει τον γεωπόνο, τον κτηνίατρο, τον γεωργοοικονομολόγο και όλες τις (πολλές και διάφορες) υπηρεσίες ειδικών που θα έχει ανάγκη, για να λειτουργήσει πραγματικά σαν σύγχρονος επιχειρηματίας, πόσο μάλλον για να αναπτύξει και παράλληλες συμπληρωματικές δραστηριότητες, όπως αγροτουρισμό κ.ά. Eπειτα, δεν αρκούν οι τεχνικές συμβουλές, χρειάζονται και εμπορικές ή και διοικητικές πληροφορίες, καθώς και διευκόλυνση των παραγωγών για τη συγκέντρωση πιστοποιητικών και στη συναλλαγή τους με τις κάθε λογής αρμόδιες υπηρεσίες, αφού τα ΤΚΑΑ θα εμπλέκονται και με τα ΚΠΣ. Πόσοι φορείς και υπηρεσίες θα είναι αρμόδιοι; Ποια θα είναι η σχέση όλων αυτών μεταξύ τους, με τους διαπιστευμένους ιδιώτες συμβούλους, με τις υπηρεσίες της Ν.Α, του υπουργείου, του ΕΛΓΑ; Δεν θα επέλθει, τελικά, σύγχυση; Ή μήπως αυτά θα τα παραπέμψει τελικά η κυβέρνηση στους ιδιώτες «διαπιστευμένους συμβούλους», επιβαρύνοντας τους παραγωγούς και με την αμοιβή τους; Δυστυχώς, το συγκεκριμένο σ/ν δεν είναι στραμμένο στο μέλλον και στις προκλήσεις του, όπως θα έπρεπε. Μένει αγκυλωμένο στο παρελθόν, υπολείπεται των προκλήσεων της νέας ΚΑΠ, των αναγκών και των προσδοκιών του αγροτικού κόσμου. * Τοποθέτηση στο σχέδιο νόμου για την προσαρμογή στη νέα αγροτική πολιτική. |