Η σημερινή επέτειος, που δεν αφορά σε κάποια «μειονότητα», αλλά στην πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μια στιγμιαία προσπάθεια «εξευμενισμού» των γυναικών, που κατά τα άλλα τις φορτώνουμε με άνισες ευθύνες στο σπίτι και στην οικογένεια, αφήνοντάς τους το δύσκολο στόχο να αποδείξουν την αξία τους «με ίσους όρους» στη δουλειά, στη μόρφωση, στη δημιουργία, στην κοινωνική συμμετοχή.

Είναι μια μέρα που μας καλεί να σταθούμε κριτικά και αυτοκριτικά απέναντι στην υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης.

Ασφαλώς έχουν γίνει πολλά βήματα στην υπόθεση αυτή, με τη θέσπιση από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, κανόνων, νόμων και θεσμών, που αναγνωρίζουν και επιβάλλουν την ίση μεταχείριση και την ισότητα ευκαιριών ανάμεσα στα δυο φύλα.

Ωστόσο, η κατάκτηση της πραγματικής Ισότητας εξακολουθεί να προϋποθέτει συγκεκριμένες ενέργειες και ρυθμίσεις υπέρ των γυναικών, ώστε να ξεπεραστούν τα εμπόδια της καθημερινότητας, που απορρέουν όχι μόνο από ανυπόστατες προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών, αλλά και από την ιδιαίτερα βεβαρημένη “διπλή παρουσία” τους στη δουλειά και στο σπίτι.

Μέτρα σεβασμού και προστασίας της προσωπικότητας, επιμόρφωσης και ανάδειξης στελεχών που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις, μέτρα βελτίωσης των συνθηκών εργασίας, περισσότερες γονικές διευκολύνσεις και για τα δύο φύλα, η μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών, η κάλυψη αναγκών σε παιδικούς σταθμούς, σε κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, σε υποδομές ολοήμερης και ενισχυτικής διδασκαλίας, σε δίκτυα οικιακής υποστήριξης κλπ.

Τα μέτρα αυτά σε συνδυασμό με ένα δικαιότερο καταμερισμό των ευθυνών στο σπίτι και στην οικογένεια ανάμεσα στα δυο φύλα, θ’ αφήσουν στις γυναίκες περισσότερο χρόνο και ευκαιρίες για την επαγγελματική τους πρόοδο, περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους, για την κοινωνική τους παρουσία και συμμετοχή. Χρόνο και ευκαιρίες που θεωρητικά δικαιούνται, αλλά σπάνια διαθέτουν στην πράξη!

Η Ισότητα ευκαιριών, ο συνδυασμός επαγγελματικής, κοινωνικής και οικογενειακής ζωής, ο σεβασμός της προσωπικότητας του εργαζόμενου και της εργαζόμενης, η ποιότητα της δουλειάς και του ελεύθερου χρόνου μας, δεν είναι –και κακώς αντιμετωπίζονται σαν- αποκλειστικά «γυναικεία θέματα» !

Αυτά τα θέματα είναι κορυφαία για όλους μας!

Η ίση μεταχείριση, η διασφάλιση ίσων ευκαιριών ανδρών και γυναικών είναι μέτρο του επιπέδου ωριμότητας κάθε προοδευτικής και σύγχρονης κοινωνίας, αναπόσπαστο κομμάτι κάθε δημοκρατικής πολιτείας, κινητήρια δύναμη για την πρόοδο.

Γι’ αυτό, ο αγώνας των γυναικών για ισότητα, είναι αγώνας για την ενίσχυση των δικαιωμάτων του κάθε πολίτη.

Είναι αγώνας όλων μας για την εδραίωση μιας πραγματικά συμμετοχικής δημοκρατίας, μιας κοινωνίας των ενεργών πολιτών.
Δεν αρκεί, λοιπόν, να επαινούμε και να θυμόμαστε, επετειακά, το «άλλο μας μισό» μια φορά το χρόνο! 
Πρέπει να δείξουμε και έμπρακτα το σεβασμό και την εμπιστοσύνη μας στο αστείρευτο δυναμικό των γυναικών του τόπου μας και μαζί να αγωνιστούμε, ισότιμοι παντού και σε όλα, για ένα καλύτερο αύριο.

‘Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο καλύτερα θα τιμούμε τη γυναίκα, τη μητέρα, την εργαζόμενη, την αγρότισσα, τη δημιουργό, την επιχειρηματία, τη σύντροφο στη ζωή και στους κόπους μας, όχι μόνο στις 8 του Μάρτη, αλλά, όπως οφείλουμε, και όλες τις άλλες μέρες του χρόνου!