Ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Κουσελάς, στην ομιλία του κατά τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής της Πρότασης Νόμου του ΠΑΣΟΚ για την ανασυγκρότηση φθινουσών περιοχών, τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Η Πρόταση Νόμου που συζητάμε είναι μια πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ για να υπάρξουν ολοκληρωμένες παρεμβάσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων αποβιομηχάνισης, που οδηγούν σε κρίση την παραγωγική δραστηριότητα και την απασχόληση σε ολόκληρες περιοχές της χώρας μας.

Αυτή μας η πρωτοβουλία δίνει τον πρώτο λόγο στον τοπικό αναπτυξιακό σχεδιασμό, με τη συμμετοχή και τη συνέργια όλων των παραγωγικών και κοινωνικών δυνάμεων.

Σήμερα η χώρα μας είναι αντιμέτωπη με ένα δεύτερο κύμα φθινουσών περιοχών, που πλήττει ολόκληρους κλάδους με σημαντική παρουσία στη βιομηχανική παραγωγή, όπως είναι η κλωστοϋφαντουργία, το έτοιμο ένδυμα και η υπόδηση. Αυτοί οι κλάδοι υφίστανται τις συνέπειες της απελευθέρωσης, από το 2005 και μετά, των ποσοστώσεων από τρίτες χώρες και ιδιαίτερα από την Κίνα.

Αρκετές βιομηχανίες επιλέγουν τη μετεγκατάστασή τους σε γειτονικές χώρες, προσβλέποντας στο χαμηλό κόστος εργασίας. Στην ιδιαίτερή μου πατρίδα, τη Μεσσηνία, έχουμε βιώσει στο πετσί μας τέτοιου είδους πρακτικές, όταν μια σειρά από ανθούσες βιομηχανίες έκλεισαν η μια πίσω από την άλλη κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Σύμφωνα με τους ν.2601/98 και ν.3219/04, οι επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που μετεγκαταστάθηκαν εκτός των συνόρων μας, θα έπρεπε να αναζητηθούν και να επιστραφούν στο Ελληνικό Δημόσιο.

Πρέπει να αξιοποιήσουμε την εμπειρία πολλών ευρωπαϊκών χωρών, που εφάρμοσαν ειδικά προγράμματα και μέτρα, ώστε να ανασυγκροτήσουν τους φθίνοντες κλάδους και τις αντίστοιχες περιοχές τους. Επίσης, πρέπει να αξιοποιήσουμε το ότι η Ε.Ε., δέχθηκε για πρώτη φορά την ανάγκη προσαρμογής ορισμένων οριζόντιων ενεργειών στις ειδικές ανάγκες που υπάρχουν σε κλαδικό επίπεδο, ώστε οι προβληματικοί κλάδοι να στραφούν σε καινοτομίες και σε προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε γνώση.

Με τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση μπορεί, επιτέλους, μετά από αιτιολογημένη αίτηση του κράτους-μέλους, να παρέχεται πρόσθετη στήριξη σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους που απολύονται ομαδικά λόγω κρίσης της οικονομίας ή μετεγκατάστασης επιχειρήσεων σε τρίτες χώρες, σε περιοχές που αντιμετωπίζουν κρίση.

Δυστυχώς, η Κυβέρνηση δεν έλαβε μέχρι σήμερα καμία συγκροτημένη πρωτοβουλία οικονομικής ανασυγκρότησης των περιοχών της χώρας που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση. Δεν έλαβε πρωτοβουλία ούτε για σχεδιασμένη αναδιάρθρωση των προβληματικών κλάδων, ούτε για ανασυγκρότηση της παραγωγής και της απασχόλησης στις θιγόμενες περιοχές. Δεν αναφέρεται λέξη γι’ αυτό το σημαντικό θέμα στο αναθεωρημένο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητας, λες και το πρόβλημα θα λυθεί αυτόματα με τη βελτίωση των γενικών μακροοικονομικών μεγεθών !

Όσο για την πρόσκαιρη επιδοματική ενίσχυση των ανέργων, αυτή είναι ανεπαρκής και χωρίς προοπτική, αφού λείπει ακόμη και ο στοιχειώδης σχεδιασμός για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της αποβιομηχάνισης στην οικονομική και την κοινωνική ζωή των επιμέρους περιοχών, ούτε διασφαλίζεται μια βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική γι’ αυτές.

Η πρότασή μας οργανώνει το σχεδιασμό, τη χρηματοδότηση και την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανασυγκρότησης για κάθε φθίνουσα περιοχή.

Παράλληλα, εφαρμόζει συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις και για τη συνολική αναδιάρθρωση και τόνωση της οικονομίας των περιοχών που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ο φαύλος κύκλος της «χύμα» ανάπτυξης, της αναζήτησης μιας ανταγωνιστικότητας βασισμένης στο χαμηλό εργατικό κόστος, της λαθραίας επιβίωσης δραστηριοτήτων με τα δεκανίκια της παραοικονομίας, του παρασιτισμού και της υπερεκμετάλλευσης πρέπει επιτέλους να κλείσει στη χώρα μας. Χωρίς σχεδιασμό, χωρίς συντονισμένες πρωτοβουλίες δεν μπορεί να προσδοκάμε ισόρροπη ανάπτυξη στη χώρα μας, βιώσιμη μετάβαση στην Κοινωνία της Γνώσης και στήριξη των οικονομικών μας επιδόσεων σε μία πολύπλευρη, ποιοτική και δυναμική ανταγωνιστικότητα, που για μάς είναι το ζητούμενο.»