Μετά από αίτημα όλων των βουλευτών της Αντιπολίτευσης, σύμφωνα με το άρθρο 41^α του Κανονισμού της Βουλής, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών προσήλθε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για το περιεχόμενο του Επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) 2009-2011 που κατέθεσε η χώρα μας στην Ε.Ε. και των συστάσεων της Κομισιόν επ’ αυτού.

 

Κατά τη συζήτηση που ακολούθησε, ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτρης Κουσελάς άσκησε οξεία κριτική στην Κυβέρνηση για την παράκαμψη της Βουλής ως προς τη συζήτηση του ΠΣΑ πριν αυτό κατατεθεί και για το περιεχόμενο του Προγράμματος αυτό καθαυτό, που εισέπραξε δηλητηριώδη σχόλια από την Κομισιόν, βάζοντας ξανά τη χώρα στον προθάλαμο μιας νέας (και ειδικά για την Ελλάδα καθόλου «χαλαρής») επιτήρησης.

 

Στην ομιλία του, ο Μεσσήνιος Βουλευτής, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στα ακόλουθα:

 

« Η σημερινή –και κατόπιν εορτής- συζήτηση στο Εθνικό Κοινοβούλιο για το Επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) γίνεται μετά από αίτημα του συνόλου της Αντιπολίτευσης, με επίκληση του άρθρου 41 Α του Κανονισμού της Βουλής. Αγνοήσατε, κύριοι της Κυβέρνησης, το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Αγνοήσατε τα πολιτικά κόμματα και τους φορείς. Και ύστερα ο Πρωθυπουργός μιλά για …συναίνεση στην αντιμετώπιση της κρίσης. Αποκαλείτε «συναίνεση» την αγνόηση και την απαξίωση του Ελληνικού Κοινοβουλίου για ένα τόσο κρίσιμο θέμα; Τελικά, θέλετε συναίνεση ή συνενοχή στις πολιτικές σας για την παραπλάνηση και την αφαίμαξη του Ελληνικού λαού;

 

Οι επισημάνσεις της Ε.Ε. για τον εκτροχιασμό του ελλείμματος και του χρέους από το 2007 επιβεβαιώνουν ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός δεν οφείλεται στη διεθνή κρίση. Είναι επίτευγμα αυτής της Κυβέρνησης, οφείλεται στη δική της αναποτελεσματική και αναξιόπιστη οικονομική πολιτική. Μια πολιτική που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες υπερβάσεις στις δαπάνες, από συστηματικές υστερήσεις στα δημόσια έσοδα, αφού άφησε να διαλυθούν οι ελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί, αλλά και από συστηματικά «πειραγμένα» και αναξιόπιστα στοιχεία. 

 

Πώς να μην είναι αναξιόπιστα τα στοιχεία όταν η ίδια η Κυβέρνηση στον Προϋπολογισμό του 2009 εκτιμούσε το έλλειμμα του 2008 στο 2,5% και τώρα στο ΠΣΑ το ανεβάζει στο 3,7%; ‘Όταν για το 2009 προϋπολόγιζε έλλειμμα 2% και τώρα κάνει λόγο για 3,7%; ‘Όταν για το 2010 προϋπολογίζει έλλειμμα 3,2% και η Ε.Ε. κάνει λόγο για -4,2%; Όταν οι προβλέψεις της Κυβέρνησης αποκλίνουν πλήρως μεταξύ του πρόσφατου Προϋπολογισμού της, του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που η ίδια επεξεργάστηκε και της Ε.Ε. και για το έλλειμμα και για το χρέος και για την ανεργία και για τους ρυθμούς ανάπτυξης;

 

Μετά από όλα αυτά, είσαστε ή δεν είσαστε μια αναξιόπιστη Κυβέρνηση;

 

Εσείς οι ίδιοι, με την πολιτική σας υπονομεύετε και το κύρος και το μέλλον της χώρας!

 

Είναι σαφές πως πλέον κατέρρευσε (και ως προς αυτό σας είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει…), πως δεν υφίσταται ο Προϋπολογισμός που ψηφίσαμε πριν 2 μήνες. Είστε όμως διατεθειμένοι, Κύριοι της Κυβέρνησης, να φέρετε νέο Προϋπολογισμό στη Βουλή;

 

Το Επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Κυβέρνησης στηρίζεται σε προβλέψεις -ευχολόγια, χωρίς συγκεκριμένα μέτρα επίτευξής τους. Είναι κυρίως ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως αυτό που ούτως ή άλλως θα καταρτίζατε εάν το έλλειμμα είχε ξεφύγει για λόγους άσχετους με την κρίση. ‘Αλλωστε αυτή είναι η αλήθεια: η δημοσιονομική διαχείριση είχε ήδη εκτροχιαστεί, για λόγους άσχετους με τη διεθνή κρίση.

 

Το Π.Σ.Α. δείχνει, ακόμα μια φορά, ότι η Κυβέρνηση δεν έχει ούτε σχέδιο εξυγίανσης της δημοσιονομικής διαχείρισης ούτε, πολλώ μάλλον, σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης. Γι’ αυτό η Επιτροπή της Ε.Ε. το αξιολογεί τόσο αυστηρά και μας εγκαλεί ευθέως για μια σειρά από θέματα, ενώ για άλλες χώρες της Ε.Ε. με δημοσιονομικά προβλήματα δείχνει σαφώς περισσότερη κατανόηση.

 

Ενδεικτικά, επισημαίνω τα εξής:

Στο σημείο 2 της «Σύστασης για Γνώμη του Συμβουλίου» επί του Επικαιροποιημένου ΠΣΑ της Ελλάδας, η Κομισιόν αναφέρεται σε «σημαντική διεύρυνση» των μακροοικονομικών ανισορροπιών την περίοδο της ανάπτυξης, δηλαδή για οικονομική και δημοσιονομική εκτροπή στην Ελλάδα, πολύ πριν ξεκινήσει η κρίση. Στο σημείο 5 εγκαλεί την Κυβέρνηση ότι τα νέα μέτρα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων δεν ξεκαθαρίζονται στο Πρόγραμμα. Αυτό το επαναλαμβάνει και στο σημείο 6, σύμφωνα με το οποίο «η δημοσιονομική σταθεροποίηση βασίζεται κυρίως σε «φιλόδοξη περικοπή δαπανών, που δεν στηρίζεται πλήρως σε συγκεκριμένα μέτρα».

Εγκαλεί την Κυβέρνηση, στο σημείο 7, πως δεν λαμβάνει υπόψη τη δυνητική επίπτωση του πακέτου των 28 δις για τις Τράπεζες- το οποίο εκτιμά σε 10% του ΑΕΠ- στην εξέλιξη του χρέους. Στο σημείο 9 κάνει ευθέως λόγο για λογιστικές αλχημείες στους λογαριασμούς του Προϋπολογισμού – και όχι μόνο- αναφερόμενη σε «διαρθρωτικά και ενδημικά προβλήματα καταγραφής των λογαριασμών της Ελληνικής Κυβέρνησης». Γι’ αυτό θέτει θέμα επίτευξης μεγαλύτερης διαφάνειας. Το σπουδαιότερο, στο σημείο 11 της Σύστασης η Κομισιόν αδειάζει τελείως την Κυβέρνηση, σημειώνοντας πως «δεδομένων των δημοσιονομικών περιορισμών, δεν υιοθέτησε ένα βραχυχρόνιο πακέτο κινήτρων για την αντιμετώπιση της ύφεσης».

 

Στην πραγματικότητα, τα μέτρα του ΠΣΑ της Κυβέρνησης καλύπτουν – με ηθελημένη ασάφεια και με πλήρη έλλειψη τεκμηρίωσης του τρόπου επίτευξης των στόχων, που φυσικά δεν διέφυγε της προσοχής της Κομισιόν- μόνο το δημοσιονομικό κομμάτι.

 

Δεν περιλαμβάνουν ένα σχέδιο στήριξης της πραγματικής οικονομίας που να στοχεύει στην ανάπτυξη, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στην κοινωνική συνοχή. 

 

Δεν περιέχουν μέτρα για την αναγκαία στήριξη της αγοραστικής δύναμης, της κατανάλωσης και της απασχόλησης, ούτε ουσιαστικά μέτρα για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων.

 

Αντίθετα, το … «μεγάλο μυστικό» του ΠΣΑ είναι πως οι ‘Ελληνες φορολογούμενοι θα πληρώσουν την τριετία 2009-2011 επιπλέον φόρους 28 δις, όσο δηλαδή είναι το πρόγραμμα ρευστότητας που διατίθεται στις Τράπεζες! Από εδώ φαίνεται ποιοι τελικά θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν το λογαριασμό της κρίσης.

 

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως μια Κυβέρνηση που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την οικονομία υπό ομαλές συνθήκες, είναι αδύνατον να το κάνει τώρα και μάλιστα χωρίς σχέδιο, χωρίς αξιοπιστία, χωρίς κοινωνική αποδοχή.»