Ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Κουσελάς, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου «Κύρωση Συμβάσεων υπέρ νομικών προσώπων εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λοιπές διατάξεις» ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

« Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν αγγίζει, ούτε αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα στο χώρο της δημόσιας υγείας. Αναφέρομαι στην ταλαιπωρία των πολιτών, στην έλλειψη νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, στις ατέλειωτες ουρές και λίστες αναμονής, που συχνά αντιμετωπίζει ο πολίτης.

Το σ.ν. περί άλλων μεριμνά και τυρβάζει. Για παράδειγμα, μειώνει τις Διοικητικές Υγειονομικές Περιφέρειες (ΔΥΠΕ) από 17 σε 7, διαμορφώνοντας επτά θνησιγενή μορφώματα. Στο χώρο της Νότιας και Δυτικής Ελλάδας δημιουργεί μια υπερπεριφέρεια, με ολόκληρη την Πελοπόννησο, τα Ιόνια Νησιά, την �Ηπειρο, τη Δυτική Ελλάδα, χωρίς καμία διοικητική ή υγειονομική λογική. Αντίθετα, αναιρεί την αναγκαία αποκέντρωση στην εξυπηρέτηση και στην κάλυψη των αναγκών υγείας του πληθυσμού και πολλαπλασιάζει τα σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων. Αυτό που κάνει και αυτό που θα δημιουργήσει παραπέρα, είναι η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και της εξυπηρέτησης του πολίτη στους επιμέρους νομούς.

Η μείωση των διοικητικών υγειονομικών υπηρεσιών γίνεται, υποτίθεται, στο πλαίσιο του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, εάν η Κυβέρνηση έπρεπε να υλοποιήσει κάτι από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, εάν πραγματικά πίστευε �που δεν πιστεύει- στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στην ενίσχυση των φορέων παροχής υγείας, το πρώτο που όφειλε να κάνει είναι να αυξήσει τις πιστώσεις για τα νοσοκομεία, για την ανύπαρκτη ουσιαστικά πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με απόλυτη προτεραιότητα στην περιφέρεια.

Έπρεπε να μεριμνήσει για προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, για αξιοπρεπείς αμοιβές, για ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας, για επαρκείς και κατάλληλα αποκεντρωμένες δομές, όχι να μεθοδεύει συνειδητά την απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και να συνεχίζει τον οικονομικό του στραγγαλισμό, μέσα από τα ολοφάνερα ανεπαρκή κονδύλια του Προϋπολογισμού που ψήφισε πριν από λίγες εβδομάδες στη Βουλή !

Σε πλήρη διάσταση με τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της υγείας, οι διατάξεις του άρθρου 3 για τις ΔΥΠΕ αποπνέουν συγκεντρωτισμό παρέχοντας υπερεξουσίες στην κεντρική πολιτική ηγεσία και προσωπικά στον Υπουργό. Αποβλέπουν σε ένα προεκλογικό ανακάτεμα της τράπουλας και στο βόλεμα τουλάχιστον 21 ημετέρων στις θέσεις κλειδιά των επτά διοικητών και των δεκατεσσάρων υποδιοικητών των νέων ΔΥΠΕ. Μεθοδεύουν την οργανωτική αποδιάρθρωση σε συνδυασμό με ασφυκτικό πολιτικό και κομματικό έλεγχο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, των πόρων και των προμηθειών των φορέων του σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, κάτι που βέβαια είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εν όψει των εκλογών. Και ίσως αυτός είναι ο λόγος που η Κυβέρνηση δεν καταργεί από τώρα τελείως τις ΔΥΠΕ και τις μειώνει σε επτά !

Κατά τη λογική του κυρίου Υπουργού, τα συλλογικά όργανα εξισώνονται με την απαράδεκτη, δαπανηρή γραφειοκρατία, ενώ η εξυγίανση και η λειτουργικότητα ταυτίζονται με τη συγκεντροποίηση του ελέγχου και των εξουσιών σε διορισμένα και ελεγχόμενα από τον ίδιο μονοπρόσωπα όργανα !

Η απεριόριστη ευχέρεια του Υπουργού να αντικαθιστά, να μετακινεί και να αξιοποιεί ελεύθερα και ανεξέλεγκτα τα όποια στελέχη των ΔΥΠΕ, των διοικητικών συμβουλίων, των νοσοκομείων και των μονάδων κοινωνικής υγείας βαφτίζεται διευκόλυνση της πολιτικής ηγεσίας. Στην ουσία, στήνεται παράσταση για ένα ρόλο και για ένα και μόνο σκοπό: την ύστερη και ενισχυμένη επανίδρυση του «νεοδημοκρατικού» κράτους εν όψει των εκλογών !

Τέλος, η� μνημειώδης τροπολογία για το ωράριο εργασίας των γιατρών, αποτελεί δημόσια ομολογία της Κυβέρνησης ότι αδυνατεί να συμμορφωθεί με την κοινοτική Οδηγία για τον ανώτατο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των ειδικευμένων και των ανειδίκευτων γιατρών. Η Κυβέρνηση παραπέμπει στις ελληνικές μετεκλογικές καλένδες την επίλυση αυτού του σοβαρού προβλήματος, με συνέπεια την προσφορά μη ποιοτικών και ακατάλληλων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

Συνολικά, η μόνη αρχή και φιλοσοφία αυτού του σχεδίου νόμου είναι ο ασφυκτικός κομματικός έλεγχος και η συνεχιζόμενη απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, προς όφελος των εμπόρων της υγείας και σε βάρος των αναγκών της κοινωνίας και των πολιτών !»