ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΘΑΡΡΟΣ

Απάντηση Ξυνίδη σε Κουσελά για την ασυλία μεγαλοοφειλετών

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ on-line

Ξυνίδης προς Κουσελά: "Καμία ασυλία στους μεγαλοοφειλέτες"

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Σωκράτης Ξυνίδης, απάντησε στην 2822/14-12-2011 Ερώτηση που είχε καταθέσει στη Βουλή ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Κουσελάς και την οποία προσυπέγραφαν άλλοι 14 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Με την Ερώτηση ζητείτο να εκλείψει η ασυλία μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου λόγω της υπαγωγής τους στο προ μηνών τροποποιημένο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Ειδικότερα να τροποποιηθεί  το άρθρο 12 ν.  4013/2011, ώστε να εκλείψει κάθε περιθώριο καταχρηστικής χρησιμοποίησης της υπαγωγής επιχειρήσεων στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα για αποφυγή διώξεων που αφορούν σε μείζονος σημασίας οφειλές προς το Δημόσιο ή σε εισφοροδιαφυγή.

Η από 23-1-2012 απάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, έχει ως εξής:

«Απαντώντας στην παραπάνω Ερώτηση, που κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων οι ανωτέρω Βουλευτές, µε θέµα «Ασυλία µεγαλοοφειλετών Δηµοσίου κατόπιν υπαγωγής τους στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα», σας γνωστοποιούµε τα ακόλουθα:

Με την τροποποίηση του v.3588/2007 (Πτωχευτικός Κώδικας) εισάγεται η προπτωχευτική διαδικασία, µε στόχο να δοθεί η δυνατότητα διάσωσης και ρύθµισης χρεών µίας επιχείρησης, η οποία αντιµετωπίζει σοβαρότατα οικονοµικά προβλήµατα. Η ρύθµιση της παραγράφου 3 του νέου άρθρου 106η είναι ανάλογη µε τις ρυθµίσεις των άρθρων 79 του ν.5960/33 για τις επιταγές και 20 του ν.2721/99 για τις ασφαλιστικές εισφορές και στοχεύει στην πραγµατική υποβοήθηση εξυγίανσης µιας επιχείρησης διότι, στην περίπτωση που τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της και λάβει αναπτυξιακή πορεία, δεν είναι νοητό να υπάρχουν διωκτικά µέτρα κατά του εκπροσώπου της. Αξίζει να επισηµανθεί ότι η συγκεκριµένη ρύθµιση προέκυψε µετά από σχετική πρόταση της εκπροσώπου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στην αρµόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εµπορίου και υπερψηφίστηκε και στην Επιτροπή και στην Ολοµέλεια της Βουλής από ευρύτατη εκπροσώπηση των τριών κοινοβουλευτικών κοµµάτων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ).

Το πεδίο εφαρµογής της επίµαχης διάταξης δεν καταλαµβάνει τα αδικήµατα της µη απόδοσης ή της ανακριβούς απόδοσης ΦΠΑ, η ποινική µεταχείριση των οποίων διέπεται αποκλειστικά από τις ρυθµίσεις του ν. 2523/97, όπως ισχύει, ούτε αδικήµατα όπως η νοµιµοποίηση εσόδων από εγκληµατική δραστηριότητα ή οποιοδήποτε άλλο οικονοµικής φύσης ειδικό αδίκηµα. Η πρόβλεψη για «χρέη προς το Δηµόσιο», το αξιόποινο της οποίας εξαλείφεται µε την επικύρωση της συµφωνίας του νέου όρθρου 99, αφορά το αδίκηµα που προβλέπεται στο άρθρο 25 ν. 1882/90 όπου περιλαµβάνονται βεβαιωµένα στις Δ.Ο.Υ. χρέη από διάφορες αιτίες.

Στο σηµείο αυτό κρίνεται επιβεβληµένο να επισηµανθεί ότι καµµία υπόθεση για την οποία έχουν γίνει οι συλλήψεις φυσικών προσώπων, δεν έχει υπαχθεί στις τροποποιημένες διατάξεις του άρθρου 99 και δεν έχουν εφαρµοστεί οι διατάξεις αυτές, ώστε να ευθύνονται για το αποτέλεσµα των µη προφυλακίσεων. Οι µη προφυλακίσεις και η επιβολή περιοριστικών όρων, λαµβάνουν χώρα λόγω των συνήθων δικονοµικών αιτιολογιών και σε καµία περίπτωση των µέχρι σήµερα δεν αναφέρεται ως σκεπτικό, δικαστικού λειτουργού ή δικαστηρίου, για την πρότασή του ή την απόφασή του, η τροποποιηµένη διάταξη του άρθρου 99.

Με τις διατάξεις του άρθρου 99 εν ισχύ εκδόθηκαν εντάλµατα σύλληψης οπό τον Οικονοµικό Εισαγγελέα και κατά προσώπων, οι επιχειρήσεις των οποίων είχαν ενταχθεί στη διαδικασία του άρθρου 99, ακριβώς χάριν του γεγονότος ότι δεν υφίστανται νοµικά εµπόδια.

Στο µέτρο που τέτοια υφίσταντο, και οι διατάξεις του άρθρου εξασφάλιζαν την ατιµωρησία των εµπλεκοµένων, τα εντάλματα δεν θα µπορούσαν να εκδοθούν, ενώ οι κατηγορούµενοι θα έπρεπε, αντί της επιβολής περιοριστικών όρων, να αφεθούν ελεύθεροι λόγω εξάλειψης του αξιοποίνου.

Με την αφορµή της κατατεθείσας ερώτησής σας, οφείλουµε να διευκρινίσουµε ότι η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξηςl Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δεν διέπεται από κανενός είδους δογµατισµό περl του ορθού των διατάξεων τροποποίησης του άρθρου 99. Στο βαθµό που ήθελε κριθεί ότι οι διατάξεις πρέπει να τροποποιηθούν και πάλι για την βελτίωσή τους είµαστε πρόθυµοι να ακούσουµε οποιαδήποτε τεκµηριωµένη και πρόταση και επιχειρηµατολογία. Δεν προτιθέµεθα όµως να επιτρέψουµε να συσχετιστούν οι διατάξεις αυτές µε το καλλιεργούµενο κλίµα, ότι δήθεν άστοχες διατάξεις αποτρέπουν τις προφυλακίσεις. Οι δικαστικοί λειτουργοί έχουν το αναγκαίο θάρρος είτε να επιβάλουν προσωρινή κράτηση, είτε να επιβάλουν περιοριστικούς όρους είτε να αφήνουν ελεύθερους τους κατηγορούµενους όταν δεν στοιχειοθετούνται ποινικά αδικήµατα, ανάλογα µε την κρlση τους και τη συνείδησή τους».

Σε σχέση με την παραπάνω απάντηση, ο κ. Κουσελάς έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Με την Απάντηση του κ. Αναπληρωτή Υπουργού  παρέχονται χρήσιμες διευκρινίσεις για το ιστορικό, τους σκοπούς και την πραγματική εμβέλεια της επίμαχης ρύθμισης. Ωστόσο, δεν αναιρείται το βασικό μας ερώτημα: τι γίνεται με τα φυσικά και νομικά πρόσωπα- μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, με βεβαιωμένα αλλά μη εισπραττόμενα χρέη πολλών δις ευρώ, οι οποίοι, όπως αναφέρει και ο κ. Ξυνίδης, δεν εντάσσονται ούτε σε αδικήματα ΦΠΑ, ούτε σε ξέπλυμα, ούτε στα «ειδικά οικονομικά αδικήματα», συνεπώς δεν εξαιρούνται από την ασυλία του τροποποιημένου άρθρου 99;

Το ότι δεν έτυχε μέχρι σήμερα, στους λίγους μήνες εφαρμογής της τροποποιημένης διάταξης, να αφεθούν ελεύθεροι μεγαλοοφειλέτες εξ αυτού ειδικά του λόγου, είναι αναμφίβολα θετικό. Τούτο όμως από μόνο του δεν αναιρεί το πρόβλημα που επισημάναμε, το οποίο συνδέεται με την κρίσιμη, σήμερα, δυνατότητα είσπραξης μεγάλων ποσών βεβαιωμένων οφειλών φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.

Το καλλιεργούμενο κλίμα, στο οποίο αναφέρεται ο κ. Αναπληρωτής Υπουργός, δεν πηγάζει, βεβαίως, από εμάς, τους ερωτώντες βουλευτές, που εκ του συνταγματικού μας ρόλου έχουμε το διπλό καθήκον αφ’ ενός να ζητήσουμε διευκρινίσεις για το τι πραγματικά συμβαίνει, αφ’ ετέρου να μην επιτρέψουμε να υπάρξει το παραμικρό περιθώριο δόλιας ή καταχρηστικής αξιοποίησης μιας διάταξης που για συγκεκριμένο λόγο και σκοπό στηρίχθηκε από ευρύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Να μην υπάρξει, δηλαδή, περιθώριο να χρησιμοποιηθεί αυτή, εκτρεπόμενη του σκοπού της, ως μέσο  αποφυγής υποχρεώσεων από μεγαλοοφειλέτες και συστηματικούς κακοπληρωτές, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού  συνόλου. 

‘Οπως ρητώς αναφέραμε στην κατατεθείσα Ερώτησή μας, βασικές επιφυλάξεις ή και ενστάσεις για τη λειτουργικότητα της επίμαχης ρύθμισης, προέρχονται και από τους ίδιους τους δικαστικούς λειτουργούς, οι οποίοι είναι αρμόδιοι να εφαρμόσουν αυτές τις διατάξεις, ειδικά για φορολογικά αδικήματα φυσικών και νομικών προσώπων-μεγαλοοφειλετών. 

Από την πλευρά μας, επιφυλασσόμαστε εάν χρειαστεί να επανέλθουμε με συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης, που θα προάγουν την αυτονόητα κοινή μας επιδίωξη, την καλύτερη  δυνατή διασφάλιση του σκοπού και των στόχων του άρθρου 99.»