ΘΑΡΡΟΣ

ΔΗΜ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ
Να επιβαρυνθούν αυτοί που χρωστούν.

ΦΩΝΗ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Να επιβαρυνθούν αυτοί που χρωστάνε, όχι αυτοί που δεν χρωστάνε.

Το μέγα ζήτημα της φορολογικής δικαιοσύνης έθεσε στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, με παρέμβαση του ο Μεσσήνιος βουλευτής Δημ. Κουσελάς.

Στην τοποθέτησης του επί των ζητημάτων που έθεσαν ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου, καθώς και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος.

Τα σημαντικότερα σημεία της παρέμβασης του κ. Κουσελά, έχουν ως εξής:    

1. Θέλω κατ’ αρχή να συμφωνήσω με τον Πρόεδρο στην έκκλησή του να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Είναι φανερό ότι η υλοποίηση της πολύ θετικής συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, προϋποθέτει την πιστή τήρηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει. Δεσμεύσεων που απαιτούν τιτάνιες προσπάθειες, διότι:

-          ορισμένοι στόχοι, ιδιαίτερα αυτοί που αφορούν στην αύξηση των εσόδων είναι υπεραισιόδοξοι. Με ύφεση που θα ξεπεράσει το 5%, επιχειρείται να έχουμε αύξηση εσόδων 8,5%!

-          οι δαπάνες επιβαρύνονται από την αύξηση των τόκων, η εξυπηρέτηση των οποίων θα απαιτήσει για το 2011 περίπου 2,5 δις περισσότερα από το 2010. Επιπλέον, υπάρχει αύξηση των επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της αυξημένης ανεργίας και της εισφοροδιαφυγής.

-          η ύφεση θα ξεπεράσει κατά πολύ τις προβλέψεις μας.

2. Όταν μειώνεται η φορολογική βάση λόγω της μείωσης μισθών, συντάξεων και της αύξησης της ανεργίας, δεν μπορείς να περιμένεις εύκολα αύξηση εσόδων. Το ερώτημα λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε:

-          να αποφύγουμε, τουλάχιστον από εδώ και πέρα, τη λήψη μέτρων που τροφοδοτούν το βάθαιμα της ύφεσης.

-          κάθε απόφασή μας να εμπεριέχει το στοιχείο της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Οι πολίτες δεν αρνήθηκαν να κάνουν θυσίες. Θέλουν όμως οι θυσίες τους να είναι δίκαια κατανεμημένες. Μέχρι σήμερα, το μεγαλύτερο βάρος το σήκωσαν οι μισθωτοί, οι συνεπείς φορολογούμενοι και οι συνταξιούχοι. Δεν αναφέρομαι στην κλασσική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Αναφέρομαι στο ότι επιβαρύνονται αυτοί που δεν χρωστάνε και όχι αυτοί που ήδη χρωστάνε!!! Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που χρωστούν τα 41 δις ευρώ που είναι ληξιπρόθεσμα. Όχι βέβαια στους πτωχευμένους και στις ΔΕΚΟ, από τις οποίες δεν θα εισπράξουμε τίποτα. Υπάρχουν όμως 3.800 άτομα, που χρωστούν πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ το καθένα. Τι θα γίνει με αυτά;

3. Από τα 41 δις των ληξιπρόθεσμων, οι εκτιμήσεις του Υπουργείου Οικονομικών είναι ότι μπορούν να εισπραχθούν 9 δις. Είναι λίγα; Ασφαλώς όχι! Γιατί, λοιπόν, δεν εισπράττονται; Η απάντηση είναι ότι ακόμα δεν εφαρμόζεται μια  ολοκληρωμένη στρατηγική για τα ληξιπρόθεσμα, δηλαδή τι μέτρα παίρνεις προκειμένου ένα χρέος να μη γίνει ληξιπρόθεσμο και όταν γίνει ληξιπρόθεσμο, τι ενέργειες πρέπει να κάνεις για να υπάρξει αποτελεσματική είσπραξη. Δεν μπορεί, για το ζήτημα αυτό, να πηγαίνουμε «με τον σταυρό στο χέρι ». Να περιμένουμε, δηλαδή, να τελεσιδικήσουν τα φορολογικά δικαστήρια για να εισπράξουμε, αν θα εισπράξουμε, κάτι μετά από χρόνια. Από τη μια μιλάμε για έκτακτες συνθήκες, μειώνουμε μισθούς και συντάξεις από αυτούς που δεν χρωστούν τίποτα και από την άλλη εφαρμόζουμε νόμους και διατάξεις που αφορούν άλλες εποχές!

4. Για να εφαρμόσουμε την όποια πολιτική, χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα είναι διατεθειμένοι να ανασκουμπωθούν και να βοηθήσουν. Γι’ αυτό, δεν μπορεί να βάζουμε απέναντί μας όλους τους εφοριακούς, τους τελωνειακούς, όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Κάποιοι όντως μπορεί να μην εργάζονται όπως πρέπει. Αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Σε κάθε επάγγελμα υπάρχουν εργαζόμενοι που προσφέρουν και εργαζόμενοι που δεν ανταποκρίνονται. Η στοχοποίηση που έγινε από ορισμένους Υπουργούς, είναι απαράδεκτη!

5. Είναι ανάγκη να πληρώσουν όσοι δεν συνεισέφεραν καθόλου. Ένας τέτοιος κλάδος είναι οι εφοπλιστές. Είναι θετικό ότι ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης εξήγγειλε σχετική πρωτοβουλία. Περιμένουμε τα αποτελέσματά της.

6. Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας κάτω από συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας. Για να γίνει αυτό, πρέπει η οικονομία να βρεθεί σε ένα νέο σημείο ισορροπίας. Είχαμε μια μείωση του βιοτικού επιπέδου κατά 30%. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει και ανάλογη μείωση των τιμών, του κόστους διαβίωσης. Αγαπητέ Πρόεδρε, πρέπει να αναλάβετε πρωτοβουλίες για να υπάρξει συνεννόηση με την Ε.Ε στο θέμα αυτό. Δηλαδή να δρομολογηθεί διοικητικά ανάλογη μείωση και των τιμών. Εάν αυτό δεν γίνει, θα είναι δύσκολο να επαναφέρουμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. »