Μιας εγχώριας δημοσιονομικής, παραγωγικής και εισοδηματικής κρίσης, που φέρει ατόφια τη σφραγίδα της Κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των αδιέξοδων πολιτικών της. Πολιτικών της κοινωνικής αδικίας, της ασυδοσίας των καρτέλ, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, των «μεταρρυθμίσεων» αδιαφάνειας και απορρύθμισης, που υποβαθμίζουν συνεχώς και την οικονομία και την καθημερινότητα του πολίτη.

 

 Μιας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και όχι μόνο- κρίσης, που σηματοδοτεί τα αδιέξοδα της ασυδοσίας των αγορών, σε βάρος της κοινωνικής συνοχής, της ισορροπημένης ανάπτυξης και του δημόσιου συμφέροντος, την κρίση των νεοσυντηρητικών πολιτικών και των λογικών του καπιταλισμού-καζίνο.

 

Το «επάρατον» -μέχρι σήμερα- Κράτος καλείται εσπευσμένα να δώσει λύσεις. Ευρύτερες διακρατικές Ενώσεις, όπως η Ε.Ε, καλούνται να παίξουν επιτέλους το ρόλο τους σε όρους πραγματικής οικονομίας, σε ένα ουσιαστικά ζητούμενο ακόμα- πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο New Deal, που να υπηρετεί τον Ανθρωπο και όχι τους αριθμούς.

 

Θα είμαστε σήμερα σε πολύ καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουμε τις διεθνείς υφεσιακές πιέσεις, αν η Κυβέρνηση, πιστή στο δόγμα της «αυτορρύθμισης των αγορών», δεν κώφευε στις προειδοποιήσεις μας για προστασία των εισοδημάτων, για αυστηρότερη εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των αγορών.

 

Εμείς έγκαιρα καταθέσαμε προτάσεις ενίσχυσης του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων και των αγροτών, ολοκληρωμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση, καθώς και για τη θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

 

Δυστυχώς, η Κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει.

 

Χρησιμοποιεί τη διεθνή κρίση ως άλλοθι για δικές της παραλείψεις, επιλογές και αποτυχίες.

 

Αξιοποιεί το φόβο και την ανασφάλεια των πολιτών για να κρατηθεί στην εξουσία.

 

Εμμένει στις αδιέξοδες πολιτικές της, επαναφέροντας ξαναζεσταμένες και ανεπαρκείς πρακτικές και διακηρύξεις, ως δήθεν αντιστάθμισμα στις γενναιόδωρες παροχές της στις τράπεζες. Παροχές «δώρο-άδωρο» για τους μικρομεσαίους, την απασχόληση και τον φορολογούμενο πολίτη, που καλείται ξανά να πληρώσει τον επαχθή λογαριασμό.

 

Με αυτές τις επιλογές της Κυβέρνησης, οι θύτες ενθαρρύνονται να συνεχίσουν τα ίδια, φορτώνοντας μάλιστα τον λογαριασμό στα θύματά τους, στα οποία επιφυλάσσουν, με τη συνενοχή της, ακόμα χειρότερες μέρες !

 

Εμείς απορρίπτουμε τα ιδεολογήματα της συντηρητικής παράταξης, που μετατρέπουν σε αυτοσκοπό τη στήριξη των Τραπεζών, σπεύδοντας να αξιοποιήσουν την κρίση σε όφελος των οικονομικά ισχυρών, ως όχημα μιας ακόμα πιο βίαιης αναδιανομής εισοδημάτων και ως μέσο πίεσης σε βάρος των εργαζομένων.

 

Πρεσβεύουμε ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης και εισοδηματικής διανομής, με αναβαθμισμένο κοινωνικό Κράτος, με τις δημόσιες επενδύσεις ως βασικό αναπτυξιακό εργαλείο και με ένα τραπεζικό σύστημα που θα λειτουργεί με κανόνες, εποπτεία και έλεγχο, υπηρετώντας την ανάπτυξη και το δημόσιο συμφέρον.