Δημήτρης Κουσελάς Δημήτρης Κουσελάς

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Τύπος

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 29/4/2010

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 29 Απριλίου 2010
ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Ισορροπημένες ρυθμίσεις για ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ 29 Απριλίου 2010
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ
Να μπει φραγμός στην ανασφάλεια και την
αυθαιρεσία στην αγορά εργασίας.


Εφημερίδα ΦΩΝΗ 29 Απριλίου 2010

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ
Να μπει φραγμός στην ανασφάλεια και την αυθαιρεσία στην αγορά εργασίας.

 

Αγόρευση, κατά τη συζήτηση επί της αρχής, στην Ολομέλεια της Βουλής, του σ.ν. του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Εγγυήσεις κατά της εργασιακής ανασφάλειας και άλλες διατάξεις», πραγματοποίησε ο βουλευτής Μεσσηνίας κ. Δημήτρης Κουσελάς, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο Μεσσήνιος βουλευτής ανέφερε:

«Με αυτό το νομοσχέδιο εισάγονται βελτιωμένες και ισορροπημένες ρυθμίσεις για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Αποσαφηνίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις και των εργαζομένων και των εργοδοτών. Σε μία ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, γίνεται προσπάθεια να περιοριστούν η εργασιακή ανασφάλεια και αβεβαιότητα, που εντείνονται και λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά και των «γκρίζων ζωνών» του θεσμικού πλαισίου που ψήφισε η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτές οι γκρίζες ζώνες άφηναν σημαντικά περιθώρια αυθαιρεσίας, διακρίσεων ή και μονομερούς ρύθμισης από τους εργοδότες, ιδιαίτερα στα ζητήματα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, στα «μπλοκάκια», στη μερική απασχόληση, στο «δανεισμό» εργαζομένων.

Παράλληλα, με αυτό το νομοσχέδιο αποκαθίστανται όροι διαβούλευσης και συλλογικής διαπραγμάτευσης, εκεί που οι προηγούμενες διατάξεις του ν. 3385/2005 παρέπεμπαν αποκλειστικά είτε στον εργοδότη, είτε σε κρατικά ελεγχόμενα όργανα, όπως στην περίπτωση της διευθέτησης. Επίσης, επιχειρείται να μπει φραγμός στην αδήλωτη εργασία, που αποτελεί σοβαρή πηγή ανομίας, ανασφάλειας, απώλειας ασφαλιστικών και φορολογικών πόρων, καθώς και αθέμιτου ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας.»

Στη συνέχεια, ο κ. Κουσελάς επισήμανε πως «είναι αυτονόητο ότι η ευελιξία σε μία ευνομούμενη πολιτεία δε μπορεί να γίνεται άλλοθι νομιμοποίησης της ανομίας, της ασυδοσίας και του κοινωνικού ντάμπιγκ. Για εμάς είναι, αντίθετα, μια σαφώς ρυθμισμένη και ελεγχόμενη ιδιαιτερότητα, ώστε η πίεση που δέχονται , υπό τις σημερινές συνθήκες, οι εργαζόμενοι για μοίρασμα της εργασίας, για διευθέτηση ή άλλες μορφές απασχόλησης, να μην οδηγεί σε ανεξέλεγκτες και καταχρηστικές καταστάσεις.» Προειδοποίησε, ωστόσο, πως « για να έχουν, αντίκρισμα οι διατάξεις του νομοσχεδίου, ρόλο- κλειδί οφείλει και μπορεί να παίξει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας.»  

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αφού χαρακτήρισε σημαντικά τα βήματα που κάνει το νομοσχέδιο και για τη διευκόλυνση του κοινωνικού διαλόγου και των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και ιδιαίτερα σε χώρους αιχμής, όπως  ο τραπεζικός,  ο κ. Κουσελάς τόνισε  ωστόσο ότι «αυτή η τόσο εύλογη και βάσιμη φιλοσοφία που διέπει αυτό το νομοσχέδιο θα αναιρεθεί στην πράξη, εάν προχωρήσουν σενάρια για περικοπές στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, για κατάργηση ακόμα και συνταγματικά κατοχυρωμένων εργασιακών δικαιωμάτων, όπως είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι συλλογικές συμβάσεις, το σύστημα επίλυσης συλλογικών διαφορών εργασίας, η διαιτησία και πολλά άλλα.

Να πιστέψω πως ξαφνικά οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα «σε χρόνο dt » ανακάλυψαν στη συλλογική αυτονομία, στις διαπραγματεύσεις στον ιδιωτικό τομέα, στη Μεσολάβηση και στη Διαιτησία, που μέχρι σήμερα λειτουργούσαν εποικοδομητικά και ομαλά, την πηγή του προβλήματος ανταγωνιστικότητας της χώρας;

Ή  μήπως κάποιοι οικονομικοί κύκλοι στη χώρα μας βρήκαν, όπως λέει ο λαός, «παπά για να… θάψουνε πέντε-έξι» ;

Σας καλώ, κύριε Υπουργέ, αυτούς τους κύκλους να τους απογοητεύσουμε! »

Κλείνοντας την αγόρευσή του, ο κ. Κουσελάς τόνισε πως «η έλλειψη κοινωνικού διαλόγου, η ανομία, η αυθαιρεσία, η ανασφάλεια, αποτελούν την πιο ακραία, την πιο παρωχημένη και κοινωνικά επικίνδυνη μορφή ευελιξίας.  Γι’ αυτό, το ζητούμενο είναι η ρύθμιση και ει δυνατόν η εξάλειψη ακραίων και αθέμιτων συμπεριφορών και όχι η νομιμοποίηση, πολύ λιγότερο η γενίκευσή τους! »