Εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ  28 Ιουνίου 2004

 Ο Δ. Κουσελάς για τις δράσεις του ΚΕΠΕΨΟ

Ανειλημμένες υποχρεώσεις δεν επέτρεψαν στον βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Κουσελά, να παραβρεθεί στην εκδήλωση που πραγματοποίησε του Κέντρο Ενημέρωσης - Πληροφόρησης και Ευαισθητοποίησης για Ψυχοδραστικές Ουσίες, με θέμα "Πρόληψη είναι", το Σάββατο 26 Ιουνίου.

Με επιστολή του, ωστόσο, εξήρε τη σημασία του συνολικότερου έργου του ΚΕΠΕΨΟ και του ΟΚΑΝΑ, αλλά και τη δραστηριότητα του παραρτήματος του ΚΕΠΕΨΟ στη Μεσσηνία.

"Τέτοιες πρωτοβουλίες τιμούν τον τόπο μας και στέλνουν μήνυμα αισιοδοξίας για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών, που είναι η υπ’ αριθμόν ένα απειλή για τους νέους μας.
Το μήνυμα της σημερινής διεθνούς ημέρας κατά των ναρκωτικών, μαζί με το μήνυμα της δικής σας εκδήλωσης για την ανάγκη της πρόληψης πρέπει να φτάσουν παντού. Να μας ευαισθητοποιήσουν και μας να κινητοποιήσουν όλους, γιατί η πρόληψη της μάστιγας των ναρκωτικών, η αναγκαία θωράκιση των κοινωνιών μας και ιδιαίτερα των νέων μας, απέναντι στους δούρειους ίππους που οδηγούν στη χρήση και στη διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και η εντατικοποίηση των προγραμμάτων απεξάρτησης και κοινωνικής ένταξης, είναι ένα μεγάλο στοίχημα και καθήκον όλων μας!
Για το σκοπό αυτό, τίποτα ακόμα δεν είναι αρκετό! Κάθε πρωτοβουλία, κάθε ιδέα, κάθε καινοτόμα δραστηριότητα είναι πολύτιμη και αξίζουν την αμέριστη υποστήριξη όλων μας!"

«ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ».
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Δ. ΚΟΥΣΕΛΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΟΚΦΠ

"Τιμή για τον τόπο μας" χαρακτηρίζει ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ την πρωτοβουλία του Ολυμπιακού Κέντρου Φιλοσοφίας και Παιδείας (ΟΚΦΠ) να διοργανώσει διημερίδα με θέμα "παγκοσμιοποίηση και ρόλος των τοπικών Κοινωνιών" αλλά και τη λειτουργία παραρτήματός του στην όμορφη Μάνη.

Με την ευκαιρία της διημερίδας ο βουλευτής εξέφρασε γραπτώς κάποια ερωτήματα και σκέψεις σχετικά με το θέμα:

" Υπάρχει ρόλος και λόγος για τις τοπικές κοινωνίες σε μια οικονομικά, θεσμικά, πολιτιστικά παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα;
  Η παγκοσμιοποίηση είναι μια σύγχρονη «Προκρούστεια κλίνη», που αλέθει πολιτισμούς, αξίες, αρχές και συνειδήσεις, υποτάσσοντάς τις σε μονόδρομους εμπορευματοποίησης, σε λογικές πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού Δαρβινισμού, σε μορφές κοινωνικής αποδιάρθρωσης που αποθεώνουν την αγορά, την πλαστικοποιημένη κατανάλωση σε όλα τα επίπεδα, τη «μετάλλαξη» του ανθρωπισμού μας, την ιδιώτευση, την αποχή μας από τα κοινά;
 ‘Η μήπως είναι (ή θα μπορούσε να γίνει) μια ακόμα δύσκολη πρόκληση, μια ακόμα ευκαιρία για τους λαούς, τη διανόηση, τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες της κάθε χώρας, ώστε να αντλήσουν πολύτιμο υλικό και αρχές από τις παραδόσεις τους, να τις αναδείξουν, να τις ανταλλάξουν και να τις συνθέσουν σε μια παγκόσμια κοινότητα ισόρροπης ανάπτυξης, αλληλοσεβασμού, ανθρωπισμού, σεβασμού και σύνθεσης της διαφορετικότητας, σε μια παγκόσμια κοινότητα συμμετοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη και δεν εξαντλείται σε λόγια και παραινέσεις. ‘Όμως το αίτημα για ανάδειξη και δημιουργική σύνθεση της εθνικής μας κληρονομιάς μέσα στα ευρύτερα διακρατικά σύνολα στα οποία συμμετέχουμε, όπως η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, η ανάδειξη της δυναμικής και των αναγκών κάθε τοπικής κοινωνίας για ανάπτυξη και προκοπή αντάξια της ιστορίας και της κληρονομιάς της, είναι μείζον και διαχρονικά επίκαιρο.

Η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι ισοπέδωσης και εκμηδενισμού του λόγου και του ρόλου των τοπικών κοινωνιών. Ούτε, βέβαια, άλλοθι για ιδιώτευση και αποχή των πολιτών τους από τα κοινά. Μην ξεχνάμε πως η ιδιώτευση ισοδυναμούσε με ατιμία στην αρχαιοελληνική μας παράδοση, μια παράδοση που έχει δώσει μαθήματα ανθρωπισμού, δημοκρατίας, συλλογικότητας και συμμετοχής.

Πιστεύω πως πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις σαν τη σημερινή, έχουν αξία ακριβώς γιατί μας θυμίζουν πως είμαστε ταυτόχρονα πολίτες του τόπου μας και του κόσμου. Πως, ως συμμέτοχοι στα κοινά, είμαστε υπεύθυνοι για τις τύχες τις δικές μας, του τόπου μας, της Ανθρωπότητας γενικότερα.

Γι’ αυτό και πρέπει, σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι τοπικές κοινωνίες να ανασυντάσσονται, να ενεργοποιούνται, να επαγρυπνούν. Να πάρουν στα χέρια τους τις κρίσιμες αποφάσεις, την αρμοδιότητα και τους αναγκαίους πόρους για να σχεδιάσουν και να στηρίξουν την ανάπτυξη και τη διαβίωση που τους ταιριάζει, μέσα από λειτουργίες και θεσμούς αποκεντρωμένης, συλλογικής, συμμετοχικής διακυβέρνησης.

Το να είμαστε ενεργοί πολίτες, συμμέτοχοι και ευαίσθητοι για τα κοινά, είναι κάτι που το χρωστάμε τόσο στην ελληνική σκέψη, στην Παιδεία και στην πολιτιστική μας κληρονομιά, όσο και στο μέλλον της Μεσσηνίας μας, της Ελλάδας, της Ευρώπης και του πλανήτη ολόκληρου. Το χρωστάμε στο χαμόγελο, στην ανάσα και στο αύριο των παιδιών μας!"