ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κάποιος χάνει τη δουλειά του και βρίσκεται τον επόμενο χρόνο να χρωστά στην εφορία χιλιάδες ευρώ από τον προηγούμενο. Δεν έχει και κινδυνεύει να πάει φυλακή. Έστω, μέσω της δικαστικής διαδικασίας που προβλέπεται μέχρι ενός ποσού, αλλά πάντως κινδυνεύει. Είναι λογικό αυτό και δη σε περίοδο κρίσης;
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Δεν μιλάτε, ασφαλώς, για τον μέσο μισθωτό, που μένει άνεργος. Οι φόροι εισοδήματος μισθωτών και πολλών επαγγελματιών με «μπλοκάκι» παρακρατούνται και αποδίδονται προκαταβολικά, ενώ για τους περισσότερους προβλέπεται επιστροφή, με τη νέα κλίμακα.
Μιλάτε για έναν επαγγελματία με μάλλον υψηλό φορολογητέο εισόδημα, ο οποίος δεν προνόησε για τον αναλογούντα φόρο εισοδήματος, ή ξόδεψε και τον ΦΠΑ, που όφειλε να αποδώσει.
Πόσο λογικό είναι, όμως, να χρησιμοποιεί κάποιος τον φόρο, ιδίως τον ΦΠΑ, που ήδη έχουν καταβάλει οι καταναλωτές από το υστέρημά τους, για κεφάλαιο κίνησης; Εαν το συγκεκριμένο ποσό είναι σήμερα μια φορά απαραίτητο για τον επαγγελματία, λόγω κρίσης, είναι πολλαπλάσια απαραίτητο για το κοινωνικό σύνολο. Και όταν ο συγκεκριμένος δεν μεριμνά στοιχειωδώς, ώστε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, κάποιοι άλλοι, οι πιο συνεπείς φορολογούμενοι, θα σηκώσουν και τα δικά του βάρη, με υψηλούς φόρους, ή με περικοπές αναγκαίων δαπανών. Αυτό δεν είναι λογικό, ούτε δίκαιο.
Φυσικά, ακραίες περιπτώσεις, ασθένειας, ατυχήματος κ.λπ. συνεκτιμώνται κατά τη διαδικασία συμβιβασμού με τον Έφορο, που προηγείται της δίωξης, καθώς και από το φορολογικό δικαστήριο. Η κρίση μπορεί να θεωρηθεί ελαφρυντικό για κάποιες περιπτώσεις, όχι όμως και «πλυντήριο» της φορολογικής ή οποιασδήποτε άλλης παραβατικότητας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή ένας έμπορος που πέφτει έξω η επιχείρησή του και χρωστά 20 χιλιάδες ευρώ πηγαίνει αυτόφωρο και φυλακή. Όπως το έθεσαν οι ίδιοι οι έμποροι, «ποινικοποιείται η επιχειρηματική αποτυχία».
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ποινικοποιείται η κατά σύστημα φοροδιαφυγή και φοροκλοπή και όχι η επιχειρηματική αποτυχία. O συγκεκριμένος αν δεν είναι υπότροπος όταν δικαστεί θα πάρει αναστολή. Έτσι δεν θα πάει φυλακή ούτε θα υποχρεωθεί να εξαγοράσει τη φυλάκισή του.
Η επιχειρηματικότητα ενέχει ρίσκο, όμως ρίσκο δεν σημαίνει οικειοποιούμαι τα κέρδη, αλλά φορτώνω στο Κράτος, στο κοινωνικό σύνολο, τις ζημιές. Εμείς δεν βάζουμε στο στόχαστρο τον μικροπαραβάτη, πρέπει όμως και αυτός να συμμορφωθεί. Βάζουμε, κυρίως, τον κατά σύστημα μεγαλοφοροφυγά, από τον οποίο προέχει να εισπράξουμε τα οφειλόμενα, όχι να γεμίσουμε τις φυλακές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αποκλείεται το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους;
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Μέχρι σήμερα καταφέραμε να διαψεύσουμε όσους προδίκασαν ή και ποντάρισαν στη χρεοκοπία. Οι θεωρητικά «εύκολες λύσεις» πτώχευσης της χώρας, αποσιωπούν πως αυτή θα οδηγούσε σε χρόνια απομόνωση, σε εφιάλτη διαρκείας, πρώτα απ’ όλα για τους αδύναμους.
Σε αυτήν την κρίσιμη χρονική στιγμή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και την πορεία και την προοπτική της Ευρώπης οφείλουν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η αποδοχή των αιτημάτων μας από την ευρωπαϊκή ένωση για επιμήκυνση του δανείου, μείωση του επιτοκίου δανεισμού και της δυνατότητας επαναγοράς ομολόγων από το ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, μαζί με την έκδοση του ευρωομολόγου είναι η ουσιαστική και αξιόπιστη απάντηση στις πιέσεις των αγορών. Καιρός είναι η ευρωπαϊκή ηγεσία και ιδιαίτερα η κυρία Μέρκελ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το γεγονός ότι βασιζόμαστε σε μία θετική έκβαση στη διαπραγμάτευση για τον μηχανισμό στήριξης προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το χρέος δεν καταδεικνύει, και αυτό, την αποτυχία του Μνημονίου; Υποτίθεται ότι το Μνημόνιο θα μας έβγαζε στις αγορές.
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Τα 110 δισ. ευρώ του Προγράμματος Στήριξης είναι μια μεταβατική λύση, μια ασπίδα στις επιθέσεις των αγορών, μέχρι να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη και μια νέα, βιώσιμη ισορροπία σε ένα ομολογουμένως αντιφατικό και ρευστό διεθνές περιβάλλον. Το Μνημόνιο, δεν αποτελεί πανάκεια για τις χρόνιες κακοδαιμονίες, ούτε βέβαια «αιτία κάθε κακού» στη χώρα.
Μας έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τη χρεοκοπία, έχουμε ένα πρόγραμμα δραστικής μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που φέρνει αποτελέσματα, είναι σε εξέλιξη ένα μεγάλο πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών. Η έξοδος στις αγορές είναι συνάρτηση των παραπάνω και της αντιμετώπισης του δημόσιου χρέους. Για αυτό στοχεύουμε από το 2012 στη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Για αυτό αγωνιζόμαστε για την υιοθέτηση των προτάσεων μας στις 25 Μαρτίου από την Ε.Ε.
Με Μνημόνιο ή χωρίς, πρέπει να αφήσουμε οριστικά πίσω τις λαϊκιστικές κορώνες και τις λογικές «μπαχαλοποίησης». Να αποκτήσουμε δημοσιονομική αυτοδυναμία. Να μην παράγουμε δημοσιονομικά ελλείμματα, που διαιωνίζουν το χρέος. Να δρομολογήσουμε την ανάπτυξη, να αξιοποιήσουμε με σύνεση τη δημόσια περιουσία.
Εδώ θα κριθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, που πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αντί απλά να επικρίνουν –συνήθως εκ του ασφαλούς- την προσπάθεια της Κυβέρνησης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αύξηση 5,5% της ανεργίας σε ένα μήνα. Είναι διαχειρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά αυτά τα μεγέθη;
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ανεξάρτητα από μεγέθη, η ανεργία είναι η χειρότερη μορφή κοινωνικής αδικίας και σίγουρα δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Βρισκόμαστε, όμως, στο βαθύτερο σημείο της ύφεσης, που -ας μην το ξεχνάμε- είναι εδώ από τα τέλη του 2008 και πιο πολύ συνδέεται με την πολύπλευρη κρίση της οικονομίας, παρά με το Μνημόνιο. Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις ώστε από τις αρχές του 2012 να έχουμε ανάκαμψη και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Υλοποιούμε ήδη πολιτικές με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας, λ.χ. με τη διάθεση 2,5 δις ευρώ σε προγράμματα στήριξης της απασχόλησης και των ανέργων, με φορολογικά κίνητρα, με τους πόρους του ΕΣΠΑ κ.λπ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μέτρα 22 δις ευρώ επιπλέον για την τριετία 2012- 2015. Πόση φοροδοτική ικανότητα μπορεί να έχει ακόμα ο κόσμος εν μέσω ύφεσης στην οποία βρισκόμαστε και με το φορολογικό τσουνάμι που ήδη έχει προηγηθεί; Από πού θα τα πάρετε; Υπάρχει και ζήτημα αξιοπιστίας. Κάθε φορά, το υπουργείο Οικονομικών, λίγο πριν ανακοινώσει μέτρα διαβεβαιώνει ότι δεν θα πάρει άλλα.
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κάθε φορά που επικαιροποιούμε το Πρόγραμμα Στήριξης αναβιώνει και η «μετρολογία», ανεξαρτήτως είδους παρέμβασης, προβλήματος, στόχου ή ανάγκης. «Όχι παρεμβάσεις», σημαίνει δεν κάνουμε τίποτα για να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση κρίσιμη για τη χώρα. Αυτό θέλουμε;
Ο Μεσοπρόθεσμος Σχεδιασμός είναι έτσι κι αλλιώς απαραίτητος ώστε να φτάσουμε σε έλλειμμα 3% το 2015 και σε αποκλιμάκωση του χρέους. Τα 20 δις αφορούν τετραετία, όταν στη διετία 2010-2011 αντιστοιχούσαν 19 δις. Δεν πάμε, πλέον, σε οριζόντιες φορολογικές επιβαρύνσεις ή περικοπές. Εστιάζουμε κατά 2/3 σε εξοικονόμηση δαπανών και 1/3 σε αύξηση εσόδων, με στοχευμένες διαρθρωτικές παρεμβάσεις, για τις οποίες ζητήσαμε συγκεκριμένες προτάσεις από τα κόμματα και τους φορείς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με την αναδιοργάνωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού τι θα γίνει;
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Η αναδιοργάνωση είναι ήδη σε εξέλιξη. Παραλάβαμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σχεδόν διαλυμένους από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Σήμερα, τους ανανεώνουμε με καταρτισμένο δυναμικό, τους εξοπλίζουμε με σύγχρονα μέσα, πληροφοριακά συστήματα και διευρυμένες δυνατότητες διασταύρωσης στοιχείων. Μειώνουμε τη γραφειοκρατία, βάζουμε συγκεκριμένες χρεώσεις, στόχους και κριτήρια αξιολόγησης. Ελέγχουμε τους ελέγχοντες, με τη νέα Υπηρεσία εσωτερικών Υποθέσεων, με «πόθεν έσχες» και διαδικασίες, που δεν επιδέχονται προσωπική παρέμβαση. Επιταχύνουμε δραστικά την απονομή Δικαιοσύνης, με εναλλακτικές διαδικασίες ταχείας επίλυσης φορολογικών διαφορών, ώστε να εκλείψει η ‘de facto’ ατιμωρησία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με τις καταθέσεις Ελλήνων σε ξένες τράπεζες, οι οποίες δεν έχουν δηλωθεί τι θα γίνει;
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Έχουμε CD με στοιχεία από συνεργαζόμενες χώρες, διενεργούνται διασταυρώσεις και έχει επιληφθεί το ΣΔΟΕ, ώστε όσοι δήλωσαν εισόδημα αναντίστοιχο με τις καταθέσεις αυτές, να πληρώσουν τον οφειλόμενο φόρο. Η συμφωνία με την Ελβετία, την οποία προώθησε ο Πρωθυπουργός, αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στον τραπεζικό τομέα βλέπετε συνέχιση της κινητικότητας όσον αφορά στις συγχωνεύσεις μετά το ναυάγιο Εθνικής – Alpha; Η κυβέρνηση εμφανίστηκε αμήχανη και εκτεθειμένη μετά το όχι.
Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Η κινητικότητα θα συνεχιστεί, όσο υπάρχει ανάγκη να ισχυροποιηθούν οι Τράπεζες, αποκτώντας καλύτερες προσβάσεις χρηματοδότησης από τις αγορές. Για το θέμα Εθνικής-Alpha, μια συγχώνευση τέτοιας εμβέλειας δεν «διατάσσεται», ούτε επιβάλλεται «άνωθεν». Η προετοιμασία της συγχώνευσης, η αναγκαία συνεκτίμηση των επιπτώσεων, η στάθμιση συμφερόντων και οι αντίστοιχες αποφάσεις, είναι αποκλειστικό θέμα της Διοίκησης και των μετόχων των ενεχόμενων, κάθε φορά, τραπεζών.
|