Δημήτρης Κουσελάς Δημήτρης Κουσελάς

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Άρθρα / Ομιλίες / Συνεντεύξεις

ΘΕΜΑ [Ομιλία] Για το Ασφαλιστικό
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 20/3/2008

 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου να κάνω μια ερώτηση στην Υπουργό, που σχετίζεται με την απεργία στην Τράπεζα Ελλάδος.

Κυρία Υπουργέ, θέλουμε να μας επιβεβαιώσετε ή να διαψεύσετε, το αν και κατά πόσο διακινήθηκαν προς τη χώρα μας 150.000.000 ευρώ, από τη Γερμανία, με προορισμό την Εθνική Τράπεζα, έξω από τις συνήθεις διαδικασίες της νομισματικής κυκλοφορίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα την Υπουργό να επαίρεται για τα άρθρα 140, 141 και 142. Προσωπικά θα έλεγα ότι δεν αποτελούν ούτε καν ασπιρίνη στην πνευμονία, για να χρησιμοποιήσω ιατρικούς όρους. Αναφέρομαι στα άρθρα που αφορούν στην εργαζόμενη γυναίκα. Θυμίζουν τη λαϊκή παροιμία «να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι». Για να ακολουθήσουν, βέβαια, οι διατάξεις των άρθρων 143 και 144 που είναι χειρότερες εκείνων της περιόδου 1990-1993 γιατί επιδεινώνουν τους όρους συνταξιοδότησης όχι για τους προνομιούχους και τα «ρετιρέ», όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, αλλά για τα υπόγεια.
Με το άρθρο 143, παράγραφος 1, που αναφέρεται στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. καταργείται το τριακοστό πέμπτο και το πεντηκοστό όγδοο που είχαμε επαναφέρει με το ν. 3029 και επανέρχεται αυτό που είχε θεσπιστεί με τη νομοθεσία της περιόδου 1990-1993, δηλαδή το τριακοστό πέμπτο και το εξηκοστό.
Αυξάνονται τα όρια ηλικίας, όχι πάλι για τα «ρετιρέ», αλλά γι’ αυτούς που εργάζονται στα βαρέα και ανθυγιεινά. Για πλήρη σύνταξη θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει τα πενήντα επτά χρόνια, αντί των πενήντα πέντε και, για μειωμένη, τα πενήντα πέντε.
Τρίτον αυξάνονται τα όρια ηλικίας όλων των ασφαλισμένων από 1.1.1983 μέχρι 31.12.1992, μέχρι και το εξηκοστό έτος, εκεί που λέγατε ότι δεν θα αυξήσετε τα όρια ηλικίας.
Με το άρθρο 143 παράγραφος 2 και 3 αναπροσαρμόζονται επί το δυσμενέστερο οι καταστατικές διατάξεις συνταξιοδότησης λόγω τριακονταπενταετίας των ειδικών ταμείων που εντάσσονται στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., των ασφαλισμένων των ταμείων Τύπου που εντάσσονται στο Ε.Τ.Α.Π.-Μ.Μ.Ε.
Το λέτε άλλωστε, κυρία Υπουργέ, λιτά στην εισηγητική έκθεση στη σελίδα εκατόν τέσσερα, όπου κάνετε λόγο για ενιαία αντιμετώπιση και ίση μεταχείριση.
Με το άρθρο 144 παράγραφος 2 αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των μητέρων με ανήλικα παιδιά στα πρώην ειδικά ταμεία μισθωτών που εντάσσονται στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. από 1.1.2003 μέχρι το 2017 μέχρι τη συμπλήρωση του πεντηκοστού πέμπτου έτους.
Με το άρθρο 144 παράγραφος 3 αυξάνονται τα όρια ηλικίας και ο συντάξιμος χρόνος που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση των μητέρων με ανήλικα παιδιά από 1.1.1983 μέχρι 31.12.1992. Οδηγείτε έτσι, με αυτές τις αυξήσεις αλλά και με μια σειρά άλλες σε απελπισία τις μητέρες, καταργώντας την πρόωρη συνταξιοδότηση που οι προηγούμενοι νομοθέτες τους είχαν παραχωρήσει, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στους πολλαπλούς ρόλους που τους έχει φορτώσει η ζωή και τους οποίους δεν καλύπτει το κράτος-πρόνοιας όπως όφειλε να καλύψει.
Σήμερα είναι γνωστό ότι η μητέρα με ανήλικο παιδί που έχει προσληφθεί πριν την 1.1.1983 δικαιούται σύνταξη με είκοσι πέντε χρόνια και ηλικία πενήντα ετών. Εσείς αυξάνετε σταδιακά, από 31.12.2012 και τον συντάξιμο χρόνο και το όριο ηλικίας.
Παράλληλα το παιδί πρέπει να είναι ανήλικο κατά τη συμπλήρωση του πεντηκοστού έτους τουλάχιστον και να έχει συμπληρώσει ταυτόχρονα και τον συντάξιμο χρόνο η γυναίκα. «Πιάσε, δηλαδή, το αβγό και κούρεφτο», που λέει ο λαός μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αρθρο 143 παράγραφος 7. Ανατρέπονται οι υφιστάμενες ρυθμίσεις του άρθρου 10 παράγραφος 3 του ν. 1902/90 και το άρθρο 9 παράγραφος 2 του ν. 1976/91.
Τι όριζαν αυτές οι διατάξεις, αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι; Και αυτό είναι πάρα πολύ βασικό. ‘Οριζαν ότι η θεμελίωση του ασφαλιστικού δικαιώματος ολοκληρώνεται με τη συμπλήρωση του κατά περίπτωση απαιτούμενου συντάξιμου χρόνου. Αυτή η βασική ασφαλιστική αρχή μεταρρυθμίζεται, δηλαδή ανατρέπεται.
Δεν αρκεί πλέον η συμπλήρωση του κατά περίπτωση συντάξιμου χρόνου, αλλά απαιτείται και η σωρευτική συνδρομή του κατά περίπτωση απαιτούμενου ορίου ηλικίας, οπότε και μόνο θεμελιώνεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Μέχρι να πιάσει κάποιος το όριο ηλικίας, είναι ενδεχόμενο να έχει αυξηθεί ο κατά περίπτωση συντάξιμος χρόνος, οπότε απλά δεν θα μπορεί να φύγει.
Τέλος, με το άρθρο 143 παράγραφος 9 η ρύθμιση αφήνει συνταξιοδοτικά ακάλυπτους τους ασφαλισμένους που απολύονται χωρίς δική τους υπαιτιότητα.
Κυρία Υπουργέ, πιστεύω ότι μετά τη χθεσινή μέρα έχετε κλείσει τα αφτιά σας, όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις, που κατά τα άλλα έχετε θεοποιήσει, αλλά και στις εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που απήργησαν και συμμετείχαν μαζικά στις πορείες και στις συγκεντρώσεις και στην Αθήνα και στην περιφέρεια.
Δείχνετε έτσι πώς εσείς εννοείτε την κοινωνική ευαισθησία και πόσο υπολογίζετε τη γνώμη των Ελλήνων πολιτών.
Έχετε, όμως, ανοιχτά τα αφτιά σας στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, στην ιδιωτική κερδοσκοπική ασφάλιση, για την οποία ανοίγετε διάπλατες τις λεωφόρους.
Όμως να ξέρετε ότι αυτοί στις εκλογές, όποτε και να γίνουν, δεν ψηφίζουν. Αυτός που ψηφίζει είναι ο ελληνικός λαός.
Σας ευχαριστώ.