Ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλους τους συναδέλφους που έμειναν στην Επιτροπή μέχρι αυτή τη στιγμή.
Με το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα, κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, που δυστυχώς δεν υπήρχε μέχρι σήμερα.
Έτσι, συμπληρώνεται το θεσμικό πλαίσιο που δημιουργήσαμε με τον νόμο 3842 πριν από έναν περίπου χρόνο. Ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, καθόσον το πλαίσιο αυτό δεν άλλαξε και ο κορμός του παραμένει σταθερός, παρ ότι μέχρι σήμερα είχαμε και θα έχουμε ακόμα φορολογικές παρεμβάσεις.
Είναι ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Είναι η αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, γιατί αυτός είναι ο απώτερος στόχος μας, να πληρώνει ο καθένας με βάση τη φοροδοτική του ικανότητα, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα.
Όπως ήδη τόνισε ο κ. Παπακωνσταντίνου στην πρωτομιλία του, στο επόμενο διάστημα θα προχωρήσουμε σε πλήρη αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και όχι μόνο στο ελεγκτικό του κομμάτι. Παράλληλα, θα προχωρήσουμε στην απλοποίηση της φορολογικής διαδικασίας, με την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. Σ αυτή την κατεύθυνση, ήδη βγαίνει στις επόμενες ημέρες η Υπουργική Απόφαση για τη συγκρότηση της σχετικής Επιτροπής, όπως ήδη έχουμε δεσμευτεί με τον νόμο 3888, ώστε, στο τέλος του φθινοπώρου, να είμαστε έτοιμοι να νομοθετήσουμε.
Στόχος μας είναι να σταματήσουν να πληρώνουν οι συνεπείς φορολογούμενοι και οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Άλλωστε, θα πρέπει να ανταποκριθούμε στο αίτημα του λαού μας, ότι επιτέλους πρέπει να πληρώσουν εκείνοι που συστηματικά μέχρι σήμερα κλέβουν το Δημόσιο, είτε φοροδιαφεύγοντας, είτε με οποιουσδήποτε άλλους τρόπους. Εννοώ όλους εκείνους, εξαιτίας των οποίων όλοι οι υπόλοιποι πληρώνουμε περισσότερους φόρους, εισοδήματος, καυσίμων, Φ.Π.Α, κ.α.
Αναφέρομαι στο «εθνικό σπορ» της κατά συρροή φοροδιαφυγής, την οποία εξέθρεψε η γραφειοκρατία, η αδιαφάνεια, η διαφθορά, αλλά και η ανοχή, οι πολύχρονες και οι ατέρμονες διαδικασίες εκδίκασης των φορολογικών διαφορών. Τη φοροδιαφυγή την εξέθρεψαν οι «τρύπες» στο θεσμικό πλαίσιο, από τις οποίες πιο εύκολα ξεγλιστρούσαν, μέχρι σήμερα, οι μεγάλοι και συστηματικοί φοροφυγάδες, με τις διασυνδέσεις, τους καλούς δικηγόρους, τους «καπάτσους» λογιστές, που τους έδιναν τη δυνατότητα να τα καταφέρνουν.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει φοροδιαφυγή και σε άλλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Για παράδειγμα, αν ρίξετε μια ματιά στα στατιστικά δεδομένα, θα δείτε ότι από το σύνολο των 900.000 - περίπου - ελεύθερων επαγγελματιών, 725.000 δηλώνουν κάτω από το αφορολόγητο.
Αυτή την εκτεταμένη φοροδιαφυγή τροφοδότησε η υποβάθμιση και η απαξίωση των φοροελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών, τους οποίους οφείλω να ομολογήσω ότι παραλάβαμε σε ημιδιάλυση από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Αυτούς τους μηχανισμούς, με πολλή προσπάθεια, επιχειρούμε να ξαναστήσουμε στα πόδια τους και ήδη υπάρχουν θετικά αποτελέσματα. Δεν ήταν μικρό πράγμα, στη χρονιά που πέρασε, το 2010, με ύφεση 4,5%, να έχουμε αύξηση των εσόδων κατά 5,4%, όταν στην Ιρλανδία, με ύφεση 2%, είχαμε μείωση των εσόδων κατά 8%.
Με αυτό το νομοσχέδιο ανασυγκροτούμε εκ βάθρων τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ανανεώνουμε το δυναμικό τους με διαφανείς διαδικασίες και κριτήρια. Τους εξοπλίζουμε για πρώτη φορά με τριετές επιχειρησιακό σχέδιο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, στο οποίο δεν συμμετέχει μόνο το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και το Υπουργείο Οικονομίας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Τους εξοπλίζουμε με σύγχρονα ηλεκτρονικά και ελεγκτικά μέσα, για να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις διαφάνειας, αξιοπιστίας και καθαρών σχέσεων, που θέλουμε να έχουν με τους Έλληνες πολίτες, με μηδενική ανοχή σε αυθαιρεσίες, δοσοληψίες, εκβιασμούς ή σκόπιμες παραλείψεις, με συγκεκριμένες ελεγκτικές προδιαγραφές και χρεώσεις, με στενό έλεγχο και των ίδιων των ελεγκτών, με συμβόλαια απόδοσης και με Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων.
Πρέπει να γίνει συνείδηση όλων, ότι για κάθε ευρώ που χάνεται από οφειλόμενους πόρους, η χώρα μας στερείται -και στερούμαστε όλοι- πολύτιμους πόρους. Πόρους για δημόσια αγαθά, για την ανάπτυξη, για την απασχόληση, για κοινωνικές παροχές.
Η φοροδιαφυγή, όπως είπαν και άλλοι συνάδελφοι, είναι κλοπή σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Είναι κλοπή που στερεί από τις επιχειρήσεις και το λαό μας μια χαμηλότερη, μια δικαιότερη φορολογική επιβάρυνση. Του στερεί καλύτερες συντάξεις, περισσότερες και αναγκαίες δημόσιες επενδύσεις, πολύτιμα αγαθά, όπως είναι η υγεία, η παιδεία κ.ά.
Η φοροδιαφυγή και όχι ο φόρος, θέλω να το αντιδιαστείλω αυτό, είναι βαριά στρέβλωση που απωθεί και βγάζει εκτός αγοράς τη σωστή επιχείρηση, τον σωστό επαγγελματία, τον καινοτόμο επενδυτή, γιατί ο συγκεκριμένος δεν αντέχει τον αθέμιτο ανταγωνισμό των φοροφυγάδων, πολύ περισσότερο σε καιρούς οικονομικής κρίσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως η έξαρση της εγκληματικότητας δεν δικαιολογεί να αφήνουμε ατιμώρητους ή να ελαφρύνουμε τις ποινές για τους εγκληματίες, έτσι και αυτή η κλοπή, ανεξάρτητα από το μέγεθός της, πρέπει να τιμωρείται-και μιλάμε κυρίως γι αυτούς που φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Πρέπει να αντιστοιχίζεται με ποινές που να λειτουργούν αποτρεπτικά για τον πιθανό παραβάτη και παραδειγματικά για όλους τους πολίτες. Στόχος, λοιπόν, είναι η αποτροπή και όχι η καταστολή.
Η φοροκλοπή δεν είναι κάποιο κεκτημένο δικαίωμα. Δεν νομιμοποιείται ούτε καθαγιάζεται με πρόσχημα την κρίση. Στην ίδια λογική που δεν νοείται να νομιμοποιήσουμε το φόνο, επειδή κάποιος μπορεί να έχει απωθημένα, τη ληστεία, επειδή κάποιος έχει ανάγκη και τη βία στο συνάνθρωπο, επειδή κάποιος μπορεί να αισθάνεται καταπιεσμένος.
Αυτό που μπορεί να παρατηρήσει ο καθένας, είναι πως η ποιότητα των ποινών και η αποφυγή των κυρώσεων στο παρελθόν λειτούργησε μέχρι σήμερα σαν κίνητρο για τη φοροδιαφυγή.
Η κλοπή δημόσιου χρήματος είναι σήμερα πολύ μεγαλύτερο έγκλημα, από τη στιγμή που εξαιτίας της σοβαρής έλλειψης δημόσιων πόρων αναγκαστικά αυξάνονται οι φόροι, κόβονται οι κοινωνικές παροχές, μισθοί και συντάξεις, τη στιγμή που η χώρα υποβάλλεται σε σκληρές θυσίες για να βγει από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε.
Να τονίσω πως η προβλεπόμενη ποινή πρέπει να είναι ανάλογη για κάθε αδίκημα και είναι ανάλογη, στο νομοσχέδιο που σας καλούμε να ψηφίσετε, της απαξίας και της επικινδυνότητας, όπως τόνισε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στην πρωτομιλία του.
Η υπεξαίρεση, η απάτη, η κλοπή και άλλα αδικήματα που στρέφονται κατά της περιουσίας, όταν ξεπερνούν κάποιο ποσό και συνήθως τις 73 με 75 χιλιάδες ευρώ τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος.
Τα οικονομικά εγκλήματα, -όχι όμως και τα φορολογικά, μέχρι σήμερα- όταν στρέφονται κατά του Δημοσίου τιμωρούνται εδώ και δεκαετίες με ισόβια κάθειρξη. Άρα, το τονίζω και πάλι, η συζήτηση που πρέπει να γίνει είναι αν τα φορολογικά αδικήματα έχουν απαξία και εάν συνιστούν ιδιαίτερα επικίνδυνα εγκλήματα. Εμείς λέμε ξεκάθαρα πως τα φορολογικά αδικήματα απειλούν την ίδια την ύπαρξη του οικονομικού μας συστήματος, εμποδίζουν τον υγιή ανταγωνισμό, συντηρούν τη διαφθορά και καθιστούν αδύνατη τη λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους.
Στο πλαίσιο της συζήτησης που προηγήθηκε, υπήρξαν ακρότητες και ελέχθησαν υπερβολές για την ερμηνεία των συγκεκριμένων διατάξεων. Και το λέω αυτό, γιατί κάποιοι είπαν ότι «για μη υποβολή φορολογικής δήλωσης και για ένα ευρώ πάμε να στείλουμε κάποιον στο αυτόφωρο». Σχετικά με το εισόδημα, η παράλειψη υποβολής ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης μέχρι και 15 χιλιάδες ευρώ, δεν συνιστά ποινικό αδίκημα. Ειδικότερα, για το εισόδημα και για τον Φ.Π.Α. μέχρι και 75 χιλιάδες ευρώ, για να πάει κάποιος σε αυτόφωρο, θα πρέπει να προηγηθεί μια ολόκληρη διαδικασία. Υπάρχει το αυτόφωρο, κατοχυρώνεται ως διαρκές, όμως δεν θα σε συλλάβουν να σε κλείσουν φυλακή, εάν δεν έχει προηγηθεί κλήση από τον έφορο για να υπάρξει συμβιβασμός και η δυνατότητά σου να προσφύγεις στα φορολογικά δικαστήρια. Ξέρετε πόσο χρόνο θα κάνει ένα φορολογικό δικαστήριο μέχρι να ολοκληρωθεί; Το ποινικό μέρος, εδώ, ακολουθεί την εκδίκαση στα φορολογικά δικαστήρια. Μην καταφεύγουμε, λοιπόν, ειδικά στο θέμα του αυτόφωρου, σε υπερβολές.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως για να μειώσουμε το υπέρογκο δημόσιο χρέος, χωρίς να στερήσουμε από τις μελλοντικές γενιές την περιουσία τους, χρειαζόμαστε κάθε χρόνο σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή δημόσια έσοδα πολύ υψηλότερα από τις δαπάνες μας, χωρίς τους τόκους και την εξυπηρέτηση του χρέους.
Χρειαζόμαστε δημοσιονομική αυτοδυναμία, που σήμερα, δυστυχώς, δεν την έχουμε. Με μνημόνιο ή χωρίς, όσο αυτά δεν τα πετυχαίνουμε, το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνει. Με ανάπτυξη ή χωρίς, όσο τα έσοδα διαρθρωτικά υστερούν πάνω από δέκα ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. σε σχέση με τις δαπάνες, ή θα πρέπει να κόβουμε συνεχώς δαπάνες, φτάνοντας να στερούμαστε ακόμη και τα πιο στοιχειώδη, ή θα πρέπει να αυξήσουμε τα έσοδά μας, πατάσσοντας τη φοροδιαφυγή και διευρύνοντας η φορολογική βάση-και αυτός είναι ένας από τους μεγάλους στόχους μας. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.
Αγαπητοί συνάδελφοι, να μιλήσουμε με καθαρές κουβέντες. Το δικό μας μήνυμα είναι σαφές, το «πάρτι» των έξυπνων φοροφυγάδων σε βάρος των μονίμων φορολογικών υποζυγίων, σε βάρος των συνεπών φορολογουμένων, σε βάρος των σημερινών και των μελλοντικών γενεών πρέπει να πάρει τέλος, για να διασφαλίσουμε, επιτέλους, την απόδοση φορολογικής δικαιοσύνης. Όχι με λόγια, αλλά με έργα!
Έτσι προχωράμε, πέραν των άλλων, σε νέους ανεξάρτητους θεσμούς εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών, όπως είναι η φορολογική Διαιτησία. Ένας θεσμός που, από ό,τι φαίνεται από τη συζήτηση, στηρίζεται από πολλές πλευρές. Ένας νέος θεσμός, που θα διευκολύνει ουσιαστικά την επίλυση των διαφορών και την επίλυση των υφιστάμενων μεγάλων εκκρεμοτήτων και θα απωθήσει, αν θέλετε, σημαντικό τμήμα των φορολογούμενων, που αναγκάζονταν να προστρέξουν στα φορολογικά δικαστήρια.
Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, προχωράμε στη διαμόρφωση καθαρών κανόνων και στο χτίσιμο ενός αυστηρού και δίκαιου φορολογικού συστήματος.
Παράλληλα -και αυτός είναι ο δεύτερος στόχος μας- διακρίνουμε αυτούς που εκ συστήματος φοροδιαφεύγουν, από τους συνεπείς φορολογούμενους. Στηρίζουμε, προστατεύουμε και διευκολύνουμε με συγκεκριμένες διατάξεις τους ειλικρινείς φορολογούμενους, τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που συνδέονται σήμερα με την κρίση και την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά. Δεν μπορούμε, όμως, σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσουμε τον ρόλο του τραπεζικού συστήματος, που το έχουμε στηρίξει και που πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες του.
Αναφέρω, κατ αρχήν, τη διάταξη πως δεν θα διώκεται ο φορολογούμενος στην περίπτωση που έχει βέβαιη και εκκαθαρισμένη απαίτηση κατά του Δημοσίου, με ποσό ίσο ή μεγαλύτερο από αυτό για το οποίο διώκεται. Επίσης, την ελαχιστοποίηση της επαφής των ελεγκτικών αρχών με τις ελεγχόμενες επιχειρήσεις ή με τους επιτηδευματίες, με τη διεύρυνση της διενέργειας ελέγχων από απόσταση, με συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς περιθώρια προσωπικών χειρισμών. Τη δυνατότητα συμψηφισμού βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο με βέβαιες και εκκαθαρισμένες χρηματικές απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, ή φόρο με φόρο, ή φόρο με απαίτηση βέβαιη και εκκαθαρισμένη, ή απαίτηση που αποδεικνύεται με επίσημο δημόσιο έγγραφο.
Αυτό δεν το διευρύνουμε, γιατί υπάρχει ο Αστικός Κώδικας, σύμφωνα με τον οποίο στον συμψηφισμό θα πρέπει να έχουμε ομοειδή πράγματα. Πέρα από τον Αστικό Κώδικα υπάρχει ένα τεχνικό ζήτημα, που είναι και ζήτημα ουσίας. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στους προϋπολογισμούς των διαφόρων οργανισμών ή επιχειρήσεων που ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εάν το κάναμε αυτό, θα έπρεπε να έχουμε έναν ενιαίο Προϋπολογισμό για όλο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Όμως τα νοσοκομεία, ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων και μια σειρά από άλλους Οργανισμούς που ελέγχονται και εποπτεύονται από το κράτος, έχουν τους δικούς τους προϋπολογισμούς, γι αυτό ο συμψηφισμός, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αδύνατος.
Προχωράμε, ακόμα, στην υλοποίηση της δέσμευσής μας για μείωση της παρακράτησης φόρου κερδών στις επιχειρήσεις, στο 20%.
Στην υποβολή δηλώσεων Φ.Π.Α., δίνουμε τη δυνατότητα καταβολής του οφειλόμενου φόρου σε τρεις μηνιαίες δόσεις. Επί Ν.Δ, αυτό ίσχυε μόνο για ένα μήνα, εμείς το κάνουμε στο τρίμηνο. Στο θέμα της προσαύξησης, πρέπει να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τους συνεπείς φορολογούμενος από τους υπόλοιπους, αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν εφάπαξ. Στο εξωτερικό, σε μια σειρά από άλλες χώρες, η προσαύξηση αυτή είναι ίση με το τρέχον επιτόκιο, ενω εμείς βάζουμε εδώ ένα 2%.
Παρέχουμε τη δυνατότητα καταβολής του Φ.Π.Α, ο οποίος βεβαιώνεται μετά από έλεγχο, σε έξι δόσεις. Παλαιότερα ίσχυε προκαταβολή του 20% και καταβολή του υπόλοιπου 80% σε μία δόση.
Καθιερώνουμε τη μη απώλεια του δικαιώματος επιστροφής του Φ.Π.Α για τους αγρότες του ειδικού καθεστώτος, που ασχολούνται με τη διαχείριση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μέχρι και 100 κιλοβάτ και ακόμα για τους αγρότες που έχουν αγροτουριστικές μονάδες, μέχρι 10 δωμάτια. Εάν το εισόδημά τους από αυτές τις πηγές ξεπερνά το υπόλοιπο αγροτικό τους εισόδημα, αυτοί δεν χάνουν το δικαίωμα επιστροφής του Φ.Π.Α, επιστροφής που η Κυβέρνησή μας την έχει ανεβάσει στο 11%.
Προχωράμε στη διασφάλιση ελάχιστου κέρδους για τους περιπτεράδες και τους λιανοπωλητές καπνού, στο μέτρο που αυτό το ελάχιστο κέρδος συμπιέζεται από αθέμιτες πρακτικές. Επειδή έγινε αναφορά σε αυτό από ορισμένους συναδέλφους, επισημαίνω ότι το υφιστάμενο, σήμερα, πρόβλημα για τους περιπτεράδες και τους λιανοπωλητές δεν το δημιουργήσαμε εμείς. Το δημιούργησαν οι καπνοβιομήχανοι και οι χονδρέμποροι, που για να μη μειώσουν τα δικά τους περιθώρια κέρδους, συμπίεσαν υπέρμετρα τα περιθώρια για τους περιπτεράδες και τους λιανοπωλητές. Εμείς ανταποκριθήκαμε στο αίτημά τους, έγιναν συζητήσεις πολλές φορές και με τους τρεις ενδιαφερόμενους φορείς και με τον καθένα χωριστά. Υπήρχε ένα καθολικό αίτημα μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Παρά την κρίσιμη κατάσταση και τη δυσκολία αύξησης των εσόδων, ανταποκριθήκαμε στο αίτημά τους και μειώσαμε τον ειδικό φόρο καπνού κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, περιμένοντας και εκείνοι να υλοποιήσουν τη δική τους δέσμευση και να αποκαταστήσουν τα περιθώρια κέρδους που υπήρχαν στις 31/12/2009, δηλαδή πριν από τις αυξήσεις του ειδικού φόρου καπνού που έγιναν μέσα στο 2010. Στις 31/12/2009 υπήρχε μια ισορροπία στο σύστημα και ο καθένας ήξερε τα περιθώρια του κέρδους που είχε. Οι καπνοβιομήχανοι είχαν περιθώριο κέρδους μετά των φόρων περίπου 60%, 31% ήταν το περιθώριο κέρδους για τους περιπτεράδες, λιανοπωλητές και 8,3% για τους χονδρεμπόρους.
Δυστυχώς, ενώ μέχρι σήμερα περιμέναμε την υλοποίηση της δέσμευσης που όλοι είχαν αναλάβει, αυτό δεν συνέβη. Σήμερα, δεν κάνουμε τίποτα άλλο από την υλοποίηση της υπόσχεσης που είχαμε δώσει και της δέσμευσης που είχαμε αναλάβει απέναντι σε εκατό χιλιάδες οικογένειες σε ολόκληρη την Ελλάδα: ότι εάν η αγορά δεν αποκαταστήσει αυτή τη σχέση, θα την αποκαταστήσουμε εμείς, με το παρόν νομοσχέδιο. Αυτό κάνουμε, αυτούς εξυπηρετούμε, είναι λαϊκά συμφέροντα και όχι άλλα συμφέροντα, όπως υπαινίχθηκε κάποια συνάδελφος. Σε εμάς δεν κολλάνε τέτοιου είδους «ρετσέτες». «Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης», αυτό ταιριάζει σε αυτό που ακούστηκε, ότι δήθεν πάμε να εξυπηρετήσουμε κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα. Θέλουμε να εξυπηρετήσουμε αυτούς τους λιανοπωλητές, αυτούς τους περιπτεράδες και κανέναν άλλον!
Σε ό,τι αφορά στο θέμα της προβεβαίωσης, για το οποίο ασκήθηκε κριτική. Η προσφυγή στη Δικαιοσύνη και στα φορολογικά δικαστήρια δεν εξαρτάται από την καταβολή του 50%, απλώς η φορολογική αρχή βεβαιώνει το 50% και μπορεί να επιδιώξει την είσπραξή του ανεξάρτητα από την παράλληλη διεξαγωγή της φορολογικής δίκης. Στις περισσότερες χώρες βεβαιώνεται το 100% και δεν ισχύει η εκ του νόμου αναστολή για ποσοστό ή και για το σύνολο του φόρου. Εδώ γίνεται αυτό ακριβώς. Εξ άλλου, ο φορολογούμενος μπορεί να ζητήσει δικαστική αναστολή και του 50% και, εάν υπάρχουν βάσιμοι και πραγματικοί λόγοι, μπορεί να το επιτύχει. Αυτά, για την αποκατάσταση της αλήθειας στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Σε ό,τι αφορά στο θέμα του φόρου ακίνητης περιουσίας. Νομικά πρόσωπα είτε ημεδαπά, είτε αλλοδαπά, φορολογούνται με φόρο ακίνητης περιουσίας 6 τοις χιλίοις. Από τον φόρο αυτό συγκεντρώνονται 290 εκατομμύρια και αποδίδονται περίπου 280. Τα φυσικά πρόσωπα φορολογούνται με την ίδια κλίμακα, με αφορολόγητο 400.000 ευρώ το άτομο, δηλαδή 400.000 ευρώ ο σύζυγος συν 400.000 ευρώ € η σύζυγος, βάσει του ν. 3842, από εκει και πάνω υπάρχει προοδευτική φορολογική κλίμακα.
Σε ότι αφορά στο θέμα του άρθρου 45 παράγραφος 10, τα δάνεια του Μεγάρου Μουσικής είναι εγγυημένα. Ο συνάδελφος που έθεσε αυτό το ζήτημα, δεν είναι εδώ. Το ελληνικό Δημόσιο, ούτως ή άλλως καταβάλλει το ίδιο, τα δάνεια για το Μέγαρο Μουσικής, εάν το τελευταίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Να ξεκαθαρίσω, κατ αρχήν, ότι το Μέγαρο Μουσικής δεν αποτελεί, όπως γνωρίζετε, ιδιωτική περιουσία. Έχει ένα ιδιόμορφο νομικό καθεστώς, αλλά δεν είναι ιδιωτική περιουσία και ιδιοκτησία κανενός. Στη ρύθμιση που φέρνουμε, προτείνεται να μην επέλθουν για το Μέγαρο Μουσικής και την Κ.Ε.Δ, οι συνέπειες από τις καταπτώσεις των εγγυήσεων. Δηλαδή, εάν υπήρχε κατάπτωση των εγγυήσεων, δεν θα υπήρχε δυνατότητα να πάρει πιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας, που ουσιαστικά θα ισοδυναμούσε με το σταμάτημα των δραστηριοτήτων του. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, θα πληρώναμε. Αυτό που κάνουμε είναι ότι πληρώνουμε τουλάχιστον για να μην κλείσει το Μέγαρο Μουσικής και έχουμε και άλλου είδους προβλήματα και συνέπειες.
Σχετικά με ένα τελευταίο ζήτημα, που έβαλε ο συνάδελφος Κατρίνης, που δεν είναι εδώ, για τους καταληψίες στο ΚΕΠΥΟ. Είπε ορισμένα πράγματα. Οι καταληψίες έκαναν λόγο το πρωί, σε ένα δελτίο τύπου που έβγαλαν, για δήθεν ολιγωρία στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, τη στιγμή που εδώ, στη Βουλή, η κυβέρνηση έχει φέρει ακριβώς αυτό το νομοσχέδιο, που συζητάμε, και όταν δεχόμαστε βολές από ορισμένες πλευρές, ότι τα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής είναι «δρακόντεια» ή «υπερβολικά». Θα έλεγα ότι έτσι υποβαθμίζεται και απαξιώνεται ένα πολύ σημαντικό έργο που έχει γίνει το τελευταίο διάστημα από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. Ένα έργο, το οποίο με αυτό το σχέδιο νόμου συμπληρώνεται και υποστηρίζεται περισσότερο, γιατί στο πλαίσιο της Διεύθυνσης Διεθνών Δραστηριοτήτων δημιουργείται ένα ειδικό τμήμα, στο οποίο θα δοθεί η δυνατότητα οι διασταυρώσεις οι οποίες γίνονται, οι πληροφορίες τις οποίες συγκεντρώνουμε από το εξωτερικό, αξιοποιώντας είτε οδηγίες είτε διμερείς σχέσεις που έχει συνάψει η χώρα μας και η φοροδιαφυγή μέσα από δεκάδες δισεκατομμύρια καταθέσεων στο εξωτερικό, να αντιμετωπιστούν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο.
Θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι εμείς δεν έχουμε δώσει εντολή σε κανένα να αποκρύψει οτιδήποτε, -γιατί κάτι τέτοιο ελέχθη. Εάν υπάρχουν ή αν έχουν οι εργαζόμενοι ή οι εκπρόσωποί τους στοιχεία σε βάρος οποιουδήποτε πολιτικού, δεν έχουν παρά να προσφύγουν στον Εισαγγελέα και να τα καταθέσουν. Σε ότι αφορά στο «πόθεν έσχες» των πολιτικών, δεν είναι υπεύθυνο το Υπουργείο Οικονομικών, είναι υπεύθυνη, όπως γνωρίζετε όλοι, η ελληνική Βουλή.
Κλείνω, κυρία Πρόεδρε και ευχαριστώ για την ανοχή. Θέλω να σημειώσω ότι σε αυτό το σχέδιο νόμου αποτυπώνεται, όπως είπα και στην αρχή, όχι στα λόγια αλλά με συγκεκριμένα μέτρα και θεσμούς, η ισχυρή πολιτική μας βούληση να ανοίξουμε πόλεμο στη φοροδιαφυγή. Σ αυτόν το δύσκολο πόλεμο έχουμε σύμμαχο τον έντιμο πολίτη, τον συνεπή φορολογούμενο που δεν αντέχει πλέον να σηκώνει τα βάρη των άλλων. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής είναι υπόθεση όλων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς σας καλούμε να ψηφίσετε επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο. Ακούσαμε και τις απόψεις των φορέων, τις απόψεις και τις προτάσεις τις δικές σας και μέχρι την τελευταία στιγμή θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό, ο στόχος αυτός, να επιτευχθεί όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά.
Ευχαριστώ πολύ.
Τοποθέτηση στο κλείσιμο της συνεδρίασης.
Κύριε Πρόεδρε, είναι περασμένη ώρα, η συζήτηση είναι επί της αρχής, δεν θα μπω λοιπόν στον πειρασμό να απαντήσω στις επιμέρους αιτιάσεις που τέθηκαν από ορισμένους συναδέλφους, σχετικά με κάποια συγκεκριμένα άρθρα.
Θα μας δοθεί η δυνατότητα αύριο να απαντήσουμε αναλυτικά γι αυτά τα ζητήματα. Θα μου επιτρέψετε να πω κάποια πράγματα επί της αρχής και για το σύνολο του σχεδίου νόμου που συζητάμε.
Είναι γεγονός, και νομίζω ότι το ανέφεραν όλοι οι συνάδελφοι, ότι η φοροδιαφυγή στη χώρα μας έχει βαθιές ρίζες, που πολλές φορές ακουμπούν και σε κοινωνικό, ορισμένες φορές και σε πολιτικό επίπεδο, με την έννοια ότι δεν υπήρχε μέχρι σήμερα ισχυρή πολιτική βούληση, για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, τα παραπάνω, εμείς επιχειρούμε σήμερα να προχωρήσουμε στην εκπόνηση και στη θεσμοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής, που το πρώτο της βήμα είναι η κάλυψη των υφιστάμενων μέχρι σήμερα θεσμικών κενών. Νομίζω ότι, εάν ρίξει κάποιος μια ματιά σ αυτό το πεδίο, θα παρατηρήσει ότι ένα φορολογικό δικαστήριο έκανε επτά με δέκα χρόνια να ολοκληρώσει τις διαδικασίες του. Σ αυτό το διάστημα δεν προχωρούσε παράλληλα η ποινική δίκη, έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί το φορολογικό δικαστήριο. Γνωρίζετε, επίσης, ποιο ήταν το αποτέλεσμα της φορολογικής δίκης για το Δημόσιο και τις εισπράξεις που περίμενε. Από την άλλη, το γνωρίζουμε όλοι, πως κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει πάει φυλακή – και αυτό είναι ένα από τα ζητήματα, που θέτουν καθημερινά, και σε μένα και σε εσάς, οι Έλληνες πολίτες.
Υπάρχουν, δηλαδή, αναπάντητα ερωτήματα, γιατί κανείς από αυτούς που συστηματικά κλέβουν το Δημόσιο δεν πήγε μέχρι σήμερα φυλακή. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο; Γιατί όταν ένα παιδί 17, 18 ετών κλέψει κάτι από μια βιτρίνα θα συλληφθεί και το αδίκημά του θα είναι αυτόφωρο, ενώ αυτοί που εκ συστήματος κλέβουν τον δημόσιο πλούτο της χώρας δεν φυλακίζονται και δεν τιμωρούνται; Άρα, εκ των πραγμάτων υπάρχει ένα κενό, που το υπάρχον πλαίσιο δεν το καλύπτει.
Δεύτερον, σε ό,τι αφορά στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, έχουμε πει πολλές φορές ότι με το επίπεδο λειτουργίας τους, δυστυχώς δεν μπορούσαμε παρά να ελέγξουμε μόνο το 3% του συνόλου των εκκρεμών χρήσεων. Ένας από τους λόγους που έγινε η περαίωση, εκτός από το εισπρακτικό της κομμάτι, ήταν και να ξεμπλέξουμε με το παρελθόν, με όλη αυτή την κατάσταση που υπήρχε μέχρι σήμερα.
Γνωρίζετε, επίσης ότι, από τις υφιστάμενες βεβαιώσεις προστίμων, ελάχιστα από αυτά μπορούν να εισπραχθούν. Άρα, μια δεύτερη και πολύ ουσιαστική παρέμβαση, την οποία ξεκινάμε και θα ολοκληρώσουμε, αφορά στο σύνολο των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, δηλαδή στο υποκείμενο με το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή. Τα μέτρα που παίρνονται είναι στην κατεύθυνση της διαφάνειας, στην κατεύθυνση του ελέγχου με βάση συγκεκριμένους στόχους.
Θέλω να πω στους συναδέλφους και στον εκπρόσωπο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πως η αδιαφάνεια δεν είναι δικό μας χαρακτηριστικό. Εμείς, αγαπητέ συνάδελφε - προέρχεσαι από το χώρο των εφοριών και το γνωρίζεις- καθυστερήσαμε έναν ολόκληρο χρόνο την τοποθέτηση διευθυντών, σε αντίθεση με σας, προκειμένου να υλοποιηθεί ο λεγόμενος «νόμος Ραγκούση» και να τοποθετηθούν διευθυντές με κριτήρια αδιάβλητα και αντικειμενικά. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε παντού και για τη στελέχωση των θεσμών που δημιουργούμε με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Η τρίτη παρέμβασή μας αφορά στα τεχνικά μέσα που θέλουμε να χρησιμοποιηθούν. Προχωρήσαμε, με τον ν.3842, στην ηλεκτρονική υποβολή της δήλωσης, στην πληρωμή των τιμολογίων μέσω τραπεζών. Δημιουργήσαμε ένα «κίνημα αποδείξεων» και τώρα ολοκληρώνουμε με τη φοροκάρτα, η οποία θα βοηθήσει αποφασιστικά τους πολίτες να μην κρατούν αποδείξεις. Θεσμοθετήσαμε γενικευμένα το «πόθεν έσχες», θεσμοθετήσαμε τα τεκμήρια, δημιουργούμε δηλαδή ένα “ηλεκτρονικό δίχτυ” με το πρωτοποριακό ηλεκτρονικό σύστημα «ELENXIS», το οποίο λειτουργεί στη βάση κριτηρίων επικινδυνότητας και μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρούμε σε εκτεταμένες διασταυρώσεις, δυνατότητα που δεν υπήρχε μέχρι σήμερα.
Αυτή η πολύπλευρη παρέμβαση και στα τεχνικά μέσα και στους μηχανισμούς και στο θεσμικό πλαίσιο και στη συγκρότηση Εθνικού Επιχειρησιακού Σχεδίου, ήδη έχει αρχίσει και αποδίδει καρπούς, οι οποίοι φαίνονται. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τέτοιες διασταυρώσεις, δεν είχαν εντοπιστεί τόσοι φοροφυγάδες και ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο πολλά πρόστιμα, είτε από το ΣΔΟΕ είτε από τις υπόλοιπες ελεγκτικές υπηρεσίες.
Επαναλαμβάνω, ότι στόχος μας δεν είναι να υπάρξουν πρόστιμα, είναι να βελτιώσουμε την εισπρακτική ικανότητα των μηχανισμών - και αυτό κάνουμε. Εν πάση περιπτώσει, εμείς έχουμε αυτή τη στρατηγική, την ξεκινήσαμε πέρυσι με τον ν.3842, τη συμπληρώνουμε τώρα και θα την ολοκληρώσουμε με την ολοκλήρωση της αναδιοργάνωσης των εισπρακτικών μηχανισμών και την απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, με την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Άκουσα διάφορες κριτικές. Ειλικρινά, περίμενα πως σε ένα τέτοιο θέμα θα υπήρχε μια διαφορετικού τύπου προσέγγιση και ότι δεν θα το «έπαιρνε –και αυτό-αμπάριζα» το συνολικότερο κλίμα των ημερών. Περίμενα να ακούσω κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις, που να βοηθούν τον κοινό μας στόχο. Γιατί, ο στόχος της αντιμετώπισης και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής δεν είναι ούτε στόχος κομματικός, ούτε στόχος κυβερνητικός, ούτε στόχος προσωπικός κανενός. Είναι ένα εθνικό ζήτημα και έτσι θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως Εθνικό Κοινοβούλιο, οφείλουμε όλοι και καθένας από την πλευρά του να συμβάλλουμε σε αυτή την κατεύθυνση.
Περίμενα, λοιπόν, να ακούσω προτάσεις. Αντί για προτάσεις άκουσα κριτική, μια κριτική που σε ορισμένα ζητήματα, όπως της αυστηροποίησης των ποινών, την καταλαβαίνω, αλλά η οποία δεν δικαιολογεί, αγαπητέ κύριε Βορίδη, την καταψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής. Το καταλαβαίνω και είμαστε ανοιχτοί μέχρι και την τελευταία στιγμή να δούμε βελτιώσεις και αλλαγές στο νομοσχέδιο, αρκεί να ακούσουμε συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες θα βοηθούν στον κοινό μας στόχο.
Δεν καταλαβαίνω, όμως, γιατί από την αρχή σπεύσαμε να καταδικάσουμε και να πούμε ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής. Ποιο είναι το «έγκλημα», το οποίο διαπράττουμε με αυτό το νομοσχέδιο, ώστε αυτό να καταψηφιστεί επί της αρχής;
Ιδιαίτερα δεν περίμενα να ακούσω αυτό που άκουσα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία, -θα μου επιτρέψει ο αγαπητός συνάδελφος ο κ. Βρούτσης να πω-, αυτή τη στιγμή μου θυμίζει εμπρηστές, οι οποίοι, ενώ έβαλαν φωτιά, εκ των υστέρων φωνάζουν πως το νερό για να τη σβήσουμε είναι πάρα πολύ ακριβό! Περί αυτού πρόκειται. Οι αιτιάσεις, τις οποίες άκουσα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, είχαν τέτοιο χαρακτήρα.
Στη σημείο αυτό, κύριε Πρόεδρε, θέλω να καλέσω όλα τα πολιτικά κόμματα, ανεξάρτητα από τις επιμέρους θέσεις τους, να ψηφίσουν επί της αρχής το νομοσχέδιο και να επιφυλαχθούν, βέβαια, να καταψηφίσουν τα επιμέρους άρθρα εκεί και όπου πιστεύουν. Άλλωστε, αύριο θα μιλήσουμε αναλυτικά για τα συγκεκριμένα θέματα που τέθηκαν σήμερα.
|
