ΘΕΜΑ | [Συνέντευξη] ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ για τη συνέντευξη Του Προέδρου της Ο.Τ.Ο.Ε. Δ. ΚΟΥΣΕΛΑ Στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | 29/9/2000 |
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ για τη συνέντευξη
29/9/00
Απάντηση: Ο αγώνας δεν άρχισε τώρα. Η Ο.Τ.Ο.Ε. πολύ έγκαιρα επεσήμανε στην κυβέρνηση και τις τράπεζες τα προβλήματα των εργαζομένων, έκανε προτάσεις και αξίωσε λύσεις. Ζήτησε να συμφωνηθεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την πορεία του πιστωτικού συστήματος. Μια στρατηγική που θα του επέτρεπε στις νέες συνθήκες να είναι σύγχρονο – ανταγωνιστικό και οι όποιες αλλαγές να γίνουν με ασφάλεια για τους εργαζόμενους. Χωρίς δηλαδή να τίθενται σε αμφισβήτηση η απασχόληση τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Αυτός ο αγώνας σήμερα κλιμακώνεται και με απεργιακές κινητοποιήσεις. Γιατί όχι μόνο δεν ελήφθησαν προληπτικά μέτρα αλλά και γιατί δεν αντιμετωπίζονται τα αποτελέσματα αυτής της έλλειψης. Εμείς δεν κοιτάμε πότε έχει εκλογές και πότε όχι. Στην Ελλάδα εκλογές γίνονται κάθε μέρα. Αλίμονο αν περίμεναν οι εργαζόμενοι πότε θα τελειώσουν οι εκλογές για να ασχοληθούν τα συνδικάτα μαζί τους…
Απάντηση: Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα είχαμε προβλήματα από τέτοιου είδους συμπεριφορές. Πολλοί εργοδότες στους ιδιωτικούς χώρους χρησιμοποιώντας είτε την ψυχολογική πίεση και τρομοκρατία, είτε τις επιλεκτικές παροχές δηλαδή τη μέθοδο του μπαστουνιού και του καρότου κατάφεραν να αποστασιοποιήσουν τους εργαζόμενους από τους αγώνες. Υπάρχουν δυστυχώς και τα φαινόμενα του εργοδοτικού συνδικαλισμού που ενισχύουν τις παραπάνω πολιτικές. Όμως σήμερα όταν όλοι βλέπουν ότι επιχειρούνται ριζικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, ότι αύριο μπορεί να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της απόλυσης, ότι δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, ότι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς σύνταξη, αρχίζουν να ανησυχούν, να προβληματίζονται, να αλλάζουν στάση. Έτσι έχουμε για πρώτο φορά σε τράπεζες που δεν απεργούσαν ποσοστά απεργίας που ξεπερνούν το 70%. Δέστε το παράδειγμα της Τράπεζας Εργασίας. Σήμερα όλοι συνειδητοποιούν ότι στο τραπεζικό σύστημα τα προβλήματα είναι κοινά. Δεν υπάρχουν στεγανά. Οι τράπεζες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όσοι δεν το καταλάβουν έγκαιρα και αργήσουν να αντιδράσουν θα είναι οι χαμένοι.
Απάντηση: Δεν ευθυνόμαστε εμείς για την καθυστέρηση στη λύση του Ασφαλιστικού. Εμείς μελετήσαμε τα προβλήματα, τεκμηριώσαμε τις απόψεις μας και προτείναμε λύσεις εδώ και πολύ καιρό. Την ευθύνη για την καθυστέρηση την έχουν ολόκληρη, οι τράπεζες και η κυβέρνηση. Το αίτημα, όμως, για τη δημιουργία ενός Ενιαίου Ταμείου που θα αφορά όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους είναι σήμερα πολύ πιο επίκαιρο από ότι χθες. Γιατί οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις έχουν εντείνει τα προβλήματα που παίρνουν πλέον εκρηκτικές διαστάσεις για την βιωσιμότητα των Ταμείων αλλά και για την ίδια τη λειτουργία των τραπεζών. Εμείς όμως δεν είμαστε δογματικοί στον τρόπο με τον όποιο θα γίνει το Ενιαίο Ταμείο Σύνταξης. Άλλωστε έχουμε παραδείγματα πετυχημένης λειτουργίας Ταμείων που χωρίς να επιβαρύνουν το ΙΚΑ δίνουν αποτελεσματικές και βιώσιμες λύσεις. Αυτά που θέλουμε είναι:
Δεν γνωρίζω την ύπαρξη τέτοιου νομοσχεδίου. Αυτά αφορούν από ότι γνωρίζω παλαιότερες σκέψεις που είχαν διατυπωθεί από στελέχη της Ε.Ε.Τ. και αποδοκιμάστηκαν. Δεν είναι δυνατόν να δοθεί λύση στο Ασφαλιστικό κατά χώρο. Ούτε στην Κύρια ούτε στην Επικουρική Σύνταξη. Οι μελέτες που έγιναν από τις ίδιες τις Τράπεζες έδειξαν ότι τέτοια σχήματα δεν είναι βιώσιμα. Εμείς είμαστε ριζικά αντίθετοι σε μια τέτοια αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού.
Απάντηση: Η Ο.Τ.Ο.Ε. δεν εκπροσωπεί μόνο τους εργαζόμενους των κρατικών τραπεζών. Εκπροσωπεί τους 55.000εγαζόμενους σε όλες τις τράπεζες. Στα όργανά της και στη Διοίκησή της συμμετέχουν συνάδελφοι από όλες τις τράπεζες και εκφράζονται όλες οι απόψεις. Ο Αντιπρόεδρος της Ο.Τ.Ο.Ε. για παράδειγμα προέρχεται από τον πιο μικρό σύλλογο ξένης τράπεζας. Όσοι σήμερα θέτουν ζητήματα αντιπροσωπευτικότητας το κάνουν για να εξυπηρετήσουν άλλους λόγους και σκοπιμότητες. Οι διακρίσεις και οι διαχωρισμοί που διχάζουν τους εργαζόμενους όταν τα προβλήματα είναι κοινά, εξυπηρετούν μόνο τους εργοδότες.
Απάντηση: Η εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και των Νόμων, γιατί περί αυτού πρόκειται, είναι ευθύνη της κυβέρνησης και του Υπουργείου Εργασίας. Δεν μπορεί σ’ αυτή τη χώρα να κάνει ο καθένας ότι θέλει. Όπου δεν εφαρμόζονται οι Νόμοι, τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Η διεκδίκηση του 35ωρου για τον τραπεζικό κλάδο είναι ένα αίτημα ώριμο, εφικτό και ρεαλιστικό. Δεν ξεκίνησε σήμερα. Εμείς παράλληλα με τη διεκδίκησή του ζητάμε σεβασμό στους Νόμους και τις Συμβάσεις. Που είναι η αντίθεση; Όσοι ισχυρίζονται αυτά που είπατε απλά οι ίδιοι δεν θέλουν το 35ωρο. Τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίες….
Απάντηση: Αυτό που λέτε, είχαμε την τόλμη και πήραμε την ευθύνη να το κάνουμε πράξη μέσα από την εφαρμογή του πιλοτικού 35ωρου. Συμφωνήσαμε, δηλαδή, οι εργαζόμενοι να εργάζονται 35 ώρες την εβδομάδα και οι τράπεζες να έχουν δύο επιπλέον ώρες συναλλαγές την ημέρα. Όμως οι τράπεζες το υπονόμευσαν για δύο λόγους: Πρώτον: γιατί δεν ήθελαν να προχωρήσουν σε νέες προσλήψεις και Δεύτερον: γιατί δεν ήθελαν να υπάρχει ώρα έναρξης της λειτουργίας τους και ώρα λήξης. Θέλουν να ανοίγουν και να κλείνουν όποτε θέλουν χωρίς να δεσμεύονται από συλλογικές συμφωνίες. Όμως εάν θα γίνει κάτι τέτοιο ο κλάδος θα μετατραπεί σε μια ζούγκλα αθέμιτου ανταγωνισμού και η ζωή των εργαζομένων θα γίνει λάστιχο. Άρα λοιπόν στην ερώτησή σας θα ήταν καλύτερα να απαντήσουν οι τράπεζες.
Απάντηση: Η θέση του Προέδρου της Ο.Τ.Ο.Ε., ούτε δικαιωματικά, ούτε κληρονομικά ανήκει σε κανένα. Είναι μια θέση που συνεπάγεται ευθύνες και καθήκοντα για όσους έχουν επίγνωση του ρόλου τους και της αποστολής τους. Προσωπικά δεν θα ήθελα να αφήσω τον κλάδο σε μια δύσκολη στιγμή. Θα ζητήσω να τον εκπροσωπήσω και πάλι, αφιερώνοντας όλες μου τις δυνάμεις. |