ΘΕΜΑ | [Ομιλία] ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ. |
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ | 4/11/2006 |
Καλαμάτα, 04 Νοεμβρίου 2006 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Αγαπητές φίλες και φίλοι, Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση χαιρετίζω αυτή την αξιέπαινη πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου και ειδικότερα της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών, να τιμήσει την πολύπλευρη προσφορά του Αντώνη Σαμαράκη. Τον �Ανθρωπο με Α κεφαλαίο, τον αγωνιστή, το φιλόσοφο, το μεγάλο συγγραφέα που σε όλη του τη ζωή στάθηκε δίπλα στον ανώνυμο άνθρωπο. Για τον Αντώνη Σαμαράκη, τον αιώνιο έφηβο των φρέσκιων ιδεών και της κοινωνικής προσφοράς, αυτόν που μίλησε για τους παραλογισμούς και την τραγικότητα της εποχής μας, για τα καθημερινά προβλήματα και τους αγώνες των απλών ανθρώπων για ένα κόσμο ελευθερίας, ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης, ότι και να ειπωθεί, είναι λίγο. Λίγο, σε σύγκριση με την τεράστια παγκόσμια προσφορά του μέσα από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας και τη Unicef. Λίγο, μπροστά στο παγκόσμια αναγνωρισμένο συγγραφικό του έργο. Αυτός ο υπέροχος άνθρωπος, που πολύ αγάπησε τη Μεσσηνία μας, όπου άφησε πριν 3 χρόνια την τελευταία του πνοή (στην Πύλο), πολέμησε τον πόλεμο και την κοινωνική αδικία. Εργάστηκε για την ειρήνη, για να ξαναδώσει το χαμένο όνειρο στα παιδιά-θύματα της φτώχειας και του πολέμου. �Εκανε την ανιδιοτελή κοινωνική προσφορά και την ανθρωπιστική κοσμοθεωρία σημαία της πένας και των πράξεών του. Η τελευταία του επιθυμία, να γίνει δωρητής σώματος για το μάθημα της ανατομίας στην Ιατρική Σχολή, ένας ανώνυμος δωρητής του καλού, επισφράγισε με συνέπεια την πορεία του, με μια ακόμα προσφορά στο συνάνθρωπο και την επιστήμη. Κι ας του άξιζε η λαμπρότερη κηδεία! Σας αξίζουν πολλά συγχαρητήρια που δίνετε σε όλους μας την ευκαιρία να αποτίσουμε, ακόμα μια φορά, τον οφειλόμενο φόρο τιμής σ� αυτό το «μεγάλο παιδί του Μεσοπολέμου», σ� αυτό το μεγάλο πνευματικό ταγό της νεολαίας μας, που είναι και θα συνεχίσει να είναι πρότυπο στοχαστή και ενεργού πολίτη για όλους όσοι πιστεύουμε στον ανθρωπισμό, στην κοινωνική δικαιοσύνη και προσφορά. Ας τον τιμήσουμε, συμμετέχοντας ενεργά στο όνειρό του. Γιατί, όπως έλεγε και ο ίδιος, «Πως μπορείς να δώσεις ελπίδα, όταν δεν ονειρεύεσαι? » Σας ευχαριστώ. |