Εργα και όχι λόγια για το Μεσσηνιακό ελαιόλαδο!

Το 2008 είναι μια ακόμα δύσκολη χρονιά για το ελαιόλαδο. Οι τιμές του διαμορφώνονται σε εξευτελιστικά επίπεδα. Σε λίγο δεν θα καλύπτουν ούτε το καλλιεργητικό κόστος, που έφτασε στα ύψη.

Οι ελαιοπαραγωγοί του Νομού μας βρίσκονται σε απόγνωση. Βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται συνεχώς. Βλέπουν το «χρυσάφι της Μεσσηνίας», ένα προϊόν με ασύγκριτη ποιότητα και υψηλή διατροφική αξία, ένα προϊόν που θα μπορούσε να στηρίξει 60.000 οικογένειες στο Νομό μας, να γίνεται πακτωλός μόνο για τους μεσάζοντες, τα καρτέλ και τους παραεμπόρους, ενώ για τις δικές τους τσέπες και για το μόχθο τους να αποδεικνύεται «άνθρακες ο θησαυρός»!

Βλέπουν, αντί για σχέδια και θετικές πρωτοβουλίες, τις υποσχέσεις και τα λόγια των κυβερνώντων να περισσεύουν, αλλά τις πράξεις τους δραματικά να υστερούν.

Το 2006 χαρακτηρίστηκε πανηγυρικά «έτος ελαιόλαδου». Ωστόσο, την ίδια χρονιά οι ελληνικές εξαγωγές τυποποιημένου ελαιόλαδου μειώθηκαν δραστικά. Μάλιστα, οι εξαγωγές μας στις ΗΠΑ περιορίσθηκαν σε 3.270 τόνους το 2006, αντί 4.650 το 2003.

Αυτή η «επίδοση» δείχνει πως για την προώθηση του ελαιόλαδου δεν αρκούν τα μεγάλα λόγια.

Χρειάζεται ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, που δυστυχώς δεν υπήρξαν για τη στήριξη του  με χτύπημα του ποιοτικού ελαιόλαδου στη χώρα μας, στην Ε.Ε. και διεθνώς,  καρτέλ που λυμαίνονται την αγορά και επιβάλλουν τους όρους τους και στην ποιότητα και στις τιμές, με συνέπεια τη γνωστή ψαλίδα στις τιμές παραγωγού-καταναλωτή στην Ελλάδα και τον αθέμιτο ανταγωνισμό διεθνώς από λάδια  με κατάλληλα στοχευμένη διαφημιστική καμπάνια γιαχαμηλότερης ποιότητας, με άνοιγμα νέων αγορών στο εξωτερικό ανάδειξη και προβολή του προϊόντος  

Χρειάζεται εθνική στρατηγική που θα σχεδιάζει τις αγορές – στόχους, που θα προβάλει και θα στηρίζει την ποιοτική υπεροχή του ελληνικού ελαιόλαδου, αξιοποιώντας τα σήματα ΠΟΠ και ΠΓΕ. Με επαρκή χρηματοδότηση για την προβολή στις αγορές – στόχους, με αυστηρούς ελέγχους στην ποιότητα του εξαγομένου ελαιόλαδου, με γενικευμένη εφαρμογή της σήμανσης γεωγραφικής προέλευσης.

Χρειάζεται συγκεκριμένη στρατηγική και για το Νομό μας. Γιατί να καρκινοβατεί εδώ και χρόνια η επέκταση του Π.Ο.Π Καλαμάτας σε όλο το Νομό;  Εχουμε περισσότερα να κερδίσουμε όλοι μαζί, παρά να μοιράσουμε σ  αυτή την υπόθεση ! Γιατί η Ε.Α.Σ Μεσσηνίας να παραμένει καθηλωμένη στους 700 τόνους τυποποίηση το χρόνο;

Γιατί να διαθέτουμε χύμα το 85% των εξαγόμενων ποσοτήτων;

Γιατί να μην παρέχονται οι κατάλληλες ενισχύσεις για πιο σύγχρονα και φιλικά στο περιβάλλον ελαιοτριβεία;

Πρέπει να απαντήσουμε στις προκλήσεις της εποχής, στην ισπανική ηγεμονία στις αγορές ελαιόλαδου με επώνυμα, ασφαλή και υγιεινά προϊόντα.

Να περάσουμε από το χύμα στο τυποποιημένο, από το ανώνυμο στο επώνυμο.

Το τετράπτυχο «διατήρηση σταθερά υψηλής ποιότητας - τυποποίηση - επωνυμία και εμφάνιση», αποτελεί το αναγκαίο «διαβατήριο» για να μπει το λάδι μας σε αγορές που ζητούν ποιοτικά προϊόντα και για να γίνει ελκυστικό σε καταναλωτές υψηλών απαιτήσεων.

Σε αυτά αξίζει να εστιάσουμε κάθε μας προσπάθεια.